Τα αυτοκίνητα, ιδίως στο επίπεδο των εξωτικών κατασκευών είναι οι άνθρωποι που τα δημιουργούν και οι ιστορίες πίσω από την εξέλιξη τους. Αυτά είναι που τους δίνουν τον χαρακτήρα τους, που χτίζουν τους μύθους τους και εν τέλει, που δίνουν αξία σε έναν σωρό από υλικά. Γι’ αυτό έχει αξία να θυμόμαστε αυτούς τους ανθρώπους και να τους τιμούμε με κάθε ευκαιρία που μας δίνεται, έστω κι αν αυτή δεν είναι ευχάριστη. Όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του Nicola Materazzi που θεωρείται ο πατέρας της Ferrari F40 και έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών.
Ο Materazzi γεννήθηκε το 1939 στο Salerno της Ιταλίας και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Νάπολι. Το ενδιαφέρον του για τα αυτοκίνητα είχε εκδηλωθεί από πολύ μικρή ηλικία οπότε δεν καλυπτόταν από την θέση του βοηθού καθηγητή που είχε για έναν χρόνο μετά την αποφοίτηση του. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 βρήκε δουλειά στη Lancia όπου μεταξύ άλλων δούλεψε στην Flavia και την Fulvia αλλά είχε πιο ενεργό ρόλο στην εξέλιξη των αγωνιστικών Stratos για το Group 4 και το Group 5. Στην Stratos “Silhouette” ειδικότερα, ήταν επικεφαλής για την εξέλιξη του υπερτροφοδοτούμενου κινητήρα και της αεροδυναμικής του αμαξώματος και το έργο του σε αυτούς τους τομείς τράβηξε το ενδιαφέρον του αγωνιστικού τμήματος της Ferrari. Ο Materazzi σε εκείνο το σημείο θεωρούνταν ειδικός στην υπερτροφοδότηση και ήταν η κινητήριος δύναμη πίσω από την στροφή της ιταλικής ομάδας στην συγκεκριμένη τεχνολογία στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Αργότερα, ο ίδιος ο Enzo Ferrari ανέθεσε στον Materazzi να εξετάσει τι μπορεί να γίνει για τα αυτοκίνητα δρόμου της εταιρίας και το πρώτο project που ανέλαβε επί της ουσίας ο τελευταίος ήταν η Ferrari 288 GTO. Ο Materazzi ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργία του twin-turbo V6 των 2.85 λίτρων και των 400 ίππων αλλά η GTO Evoluzione έπεσε θύμα της κατάργησης του Group B και δεν έτρεξε ποτέ σε αγώνες όπως ήταν προγραμματισμένο. Η εξέλιξη αυτή όμως ήταν που μας έδωσε την Ferrari F40 και ο Materazzi ήταν επικεφαλής του project από την αρχή. Το αποτέλεσμα της δουλειάς του, σε εξαιρετικά περιορισμένο χρονικό διάστημα λόγω των… παραξενιών του Enzo, είναι ένα από τα πιο εμβληματικά μοντέλα όχι μόνο της Ferrari αλλά ο Materazzi μετά την F40 έφυγε από την εταιρία για να ασχοληθεί με τις μοτοσικλέτες και ειδικότερα, με την Cagiva. Εκεί έμεινε μέχρι τα τέλη του 1991, οπότε έλαβε την πρόσκληση από τον τότε επικεφαλής της Bugatti, Romano Artioli, να πάει στην γαλλική εταιρία και να σώσει το project EB110! Χρόνια αργότερα δε, για την ακρίβεια από το 2000 έως το 2005, ο Materazzi δούλεψε πάνω σε ένα ακόμα, αυτή τη φορά λιγότερο γνωστό supercar: το B Engineering Edonis που είναι μία ολόκληρη ιστορία από μόνο του, οπότε δεν θα επεκταθούμε.
Θα πούμε όμως ένα τελευταίο αντίο στον εξαιρετικά ευφυή, εξαιρετικά παθιασμένο και εξαιρετικά δραστήριο Nicola Materazzi. Στον άνθρωπο που έδινε τροφή στα όνειρα μας είτε το γνωρίζαμε είτε όχι.
