Από το Αρχείο της Βιβλιοθήκης της Εστίας Νέας Σμύρνης ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Δημήτρη Ι. Αρχιγένη για την περιφορά του Επιταφίου στη Σμύρνη.
Άμα, πια, ητέλευ’ η ακολουθία, είχανε φτάξει τα μεσάνυχτα. Και τότες ήθελ’ να γυρίσουνε το Επιτάφιο, στα κεντρικά σοκάκια γύρω απ’ την εκκλησιά. Ο’ μπρος, ηπάαινε η μπάντα (η φιλαρμονική που ηλέαμε), που ήπαιζε λυπητερή μουζική.
Ηακολουθούσανε τα Ξεφτέρια, οι ψαλτάδες, ο Σταυρός με τα τρία του κεριά αναμένα κι αποπίσω οι τέσσερις παπάδες με το χρουσοκέ’ντητο και ζουγραφιστό τετράγωνο μανδήλιο που ηπαράσταινε ξαπλωμένο το νεκρό Χριστό.
Και τελευταίο, πια, το κουβούκλιο με την κοφτή εικόνα μέσα και με αναμένα τα πολλά κεριά πάνω στη σκεπή του. Το ‘χανε σηκώσει και το βγάζανε ώσαμ’ όξω οι επιτρόποι τση εκκλησιάς (έτσι πάντα ηκάνανε) κ’ υστερνά πια το σηκώνανε τα λεβέντικα παλικάρια του μαχαλά, με σεβασμό και ευλάβεια.
