Coachbuilder. Carrozzeria ή carrosserie. Σε όποια γλώσσα και να το πεις, η ιστορία της συγκεκριμένης πρακτικής είναι τόσο παλιά όσο και οι άμαξες – από εκεί άλλωστε προέρχεται και το όνομα. Η τέχνη του coachbuilding έγινε ιδιαίτερα διαδεδομένη στα μέσα του 19ου αιώνα ενώ από την χαραυγή σχεδόν της εποχής του αυτοκινήτου οι τεχνίτες μεταπήδησαν στο νέο μέσο. Για πολλά χρόνια οι coachbuilders σε ολόκληρη την Ευρώπη δημιούργησαν μερικά εμβληματικά οχήματα και ενώ η τέχνη πρακτικά εξαφανίστηκε μεταπολεμικά, υπάρχουν ακόμα μερικά “μαγαζιά” που κρατούν ψηλά αυτή την σημαία. Η δουλειά τους άλλαξε αλλά η ιστορία που κουβαλάνε είναι πολυετής και εξαιρετικά σημαντική και κάπως έτσι προέκυψε η συνεργασία ανάμεσα στην Morgan και την Pininfarina. Από την ανάγκη να τιμηθεί αυτός ο κλάδος. Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτό, ονομάζεται Midsummer και παίρνει τη μορφή μίας εκπληκτικής barchetta με τέχνη και μεράκι που ξεχειλίζουν ακόμα και από τις φωτογραφίες.
Το όνομα προέρχεται από το Midsummer Hill που αποτελεί μέρος των Malvern Hills που στέκονται επιβλητικά πάνω από το εργοστάσιο της Morgan στον Pickersleigh Road αλλά αυτό δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία. Το Morgan Midsummer βασίζεται στην αρχιτεκτονική του Plus Six και ενώ μοιράζεται με αυτό την συντριπτική πλειοψηφία των μηχανικών μερών του, λίγα έχουν απομείνει να το θυμίζουν σε επίπεδο αισθητικής και design. Το πιο σημαντικό όμως, είναι ότι με το Midsummer οι Pininfarina και Morgan τιμούν την τέχνη και τις τεχνικές του παραδοσιακού coachbuilding. Πολλοί μελλοντικοί ιδιοκτήτες του πολύ ειδικού μοντέλου έχουν ήδη επισκεφθεί το εργοστάσιο της αγγλικής μάρκας και έχουν κάνει προσωπικά ραντεβού με τους σχεδιαστές, συμπεριλαμβανομένου του επικεφαλής τους, Jonathan Wells, ο οποίος ηγείται του εν λόγω προγράμματος τα τελευταία δύο χρόνια, για να συν-αποφασίσουν την ακριβή διαμόρφωση του αποκτήματος τους.
Το αποκορύφωμα της δημιουργίας της Morgan και της Pininfarina είναι δίχως αμφιβολία η γενναιόδωρη χρήση ξύλου, συγκεκριμένα τικ από το ταμπλό, στο πάνω μέρος των θυρών μέχρι και το πίσω μέρος. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η εταιρία, χρησιμοποιήθηκαν περισσότερα από 83 τετραγωνικά μέτρα βιώσιμου τικ ενώ αξίζει να τονίσουμε ότι τα ξύλινα μέρη δεν είναι μασίφ αλλά αποτελούνται από 120-126 εξαιρετικά λεπτές (0.6 χιλιοστά) στρώσεις που εξασφαλίζουν μεγαλύτερη αντοχή και ανθεκτικότητα. Κατά τα άλλα, όλα πάνω στο Midsummer είναι γνώριμα καθώς έχουν ομοιότητες με το Plus Six αλλά ταυτόχρονα, όλα είναι διαφορετικά. Από τα μεγαλύτερα εμπρός φωτιστικά σώματα μέχρι τα πίσω, που κατασκευάζονται αποκλειστικά για την Morgan, η νέα δημιουργία εντυπωσιάζει με την απλότητα της. Κάθε μέρος του αλουμινένιου αμαξώματος είναι κατασκευασμένο στο χέρι, σε μία διαδικασία που απαιτεί περισσότερες από 250 εργατοώρες ενώ οι νέες, 19άρες, σφυρήλατες ζάντες ελαφρού κράματος ολοκληρώνουν το look και μειώνουν την μη-αναρτώμενη μάζα, με το Midsummer να ζυγίζει ούτως ή άλλως κάτω από 1.000 – ή τουλάχιστον αυτός ήταν ο αρχικός στόχος καθώς η Morgan δεν ανακοινώνει ακριβή τεχνικά χαρακτηριστικά.
Η ουσία είναι ότι το Morgan Midsummer είναι μία ωδή στο παρελθόν. Σε μία πιο απλή εποχή, έστω και με μερικές παραδοχές όπως για παράδειγμα ο σύγχρονος βενζινοκινητήρας. Σε μία εποχή που η τέχνη έπαιρνε μορφή από τα χέρια τεχνητών/καλλιτεχνών. Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι το Midsummer θα κατασκευαστεί σε 50 μόλις αντίτυπα και το κάθε ένα από αυτά έχει ήδη πουληθεί ενώ το τίμημα που κλήθηκαν να πληρώσουν οι 50 τυχεροί ιδιοκτήτες κυμαίνεται σύμφωνα με πληροφορία ανάμεσα στις 120.000 και τις 150.000 λίρες Αγγλίας ή €140.000 με €175.000 περίπου, ανάλογα με τον εξοπλισμό και την συνολική διαμόρφωση του οχήματος.
