Αν η Αφροδίτη φιλοξενεί μορφές ζωής στα τοξικά της νέφη, πιθανότατα σε αυτές θα συμπεριλαμβάνονται τα αμινοξέα, ένα από τα βασικά δομικά στοιχεία της ζωής (όπως την ξέρουμε). Τουλάχιστον, αυτό υποστηρίζουν οι επιστήμονες ότι είναι το αποτέλεσμα ενός νέου εργαστηριακού πειράματος.
Παρά το γεγονός ότι είναι “δίδυμος” της Γης, η Αφροδίτη βράζει σε θερμοκρασίες που φτάνουν τους εκατοντάδες βαθμούς και καλύπτεται από σύννεφα φτιαγμένα από διαβρωτικό θειικό οξύ, ένα άχρωμο, καρκινογόνο υγρό που διαλύει τα μέταλλα, διαβρώνει τα δόντια μας και ερεθίζει τα μάτια, τη μύτη και το λαιμό μας. Ως εκ τούτου, ο βραχώδης πλανήτης δεν θεωρείται και πολύ καλός βιότοπος για ζωντανούς οργανισμούς- σίγουρα δεν είναι τόσο φιλόξενος όσο φαίνεται να είναι ο Άρης, το παγωμένο φεγγάρι του Δία, η Ευρώπη, ή ο Εγκέλαδος του Κρόνου. Ωστόσο, οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι η όποια ζωή θα μπορούσε να έχει αναδυθεί στο κολασμένο περιβάλλον της Αφροδίτης θα μπορούσε να βρεθεί να πλανάται στα δηλητηριώδη νέφη της, τα οποία είναι ψυχρότερα από την επιφάνεια του πλανήτη και θα μπορούσαν έτσι να υποστηρίξουν ορισμένα είδη ακραίων μορφών ζωής.
Προς αυτή την κατεύθυνση, ένα νέο εργαστηριακό πείραμα, που διεξήχθη από ερευνητές του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), διαπίστωσε ότι 19 αμινοξέα παραδόξως διατηρήθηκαν για τουλάχιστον ένα μήνα σε διάλυμα θειικού οξέος που περιείχε λίγο νερό. Η συγκέντρωση θειικού οξέος σε αυτό το διάλυμα ήταν παρόμοια με αυτή που απαντάται στα νέφη της Αφροδίτης. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το θειικό οξύ δεν είναι καθολικά εχθρικό προς την Οργανική Χημεία που βρίσκουμε στη Γη και υποδηλώνουν ότι τα νέφη της Αφροδίτης θα μπορούσαν να φιλοξενούν τουλάχιστον μερικά από αυτά τα πολύπλοκα, φιλικά προς τη ζωή μόρια.
“Αυτό δεν σημαίνει ότι η ζωή εκεί θα είναι ίδια με αυτήν εδώ. Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να είναι”, δήλωσε η Sara Seager, αστροφυσικός στο ΜΙΤ και συν-συγγραφέας της νέας μελέτης. “Αλλά αυτή η εργασία προωθεί την ιδέα ότι τα σύννεφα της Αφροδίτης θα μπορούσαν να υποστηρίξουν πολύπλοκες χημικές ουσίες που απαιτούνται για τη ζωή”.
Στις αρχές του περασμένου έτους, η Seager και οι συνάδελφοί της διέλυσαν 20 “βιογενή” αμινοξέα, μόρια που είναι απαραίτητα για όλες τις μορφές ζωής στη Γη χάρη στο ρόλο τους στη διάσπαση της τροφής, την παραγωγή ενέργειας, την οικοδόμηση των μυών και άλλα, σε φιαλίδια με θειικό οξύ αναμεμειγμένο με νερό για να μιμηθούν το περιβάλλον που βρίσκεται στα σύννεφα της Αφροδίτης. Επί τέσσερις εβδομάδες, η ομάδα της ανέλυσε τη δομή αυτών των αμινοξέων, στα οποία περιλαμβάνονταν μεταξύ άλλων η γλυκίνη, η ιστιδίνη και η αργινίνη, και διαπίστωσε ότι η μοριακή “ραχοκοκαλιά” σε 19 από τα μόρια παρέμεινε ανέπαφη παρά το ιδιαίτερα όξινο περιβάλλον.
“Οι άνθρωποι έχουν αυτή την αντίληψη ότι το συμπυκνωμένο θειικό οξύ είναι ένας εξαιρετικά επιθετικός διαλύτης που θα κόψει τα πάντα σε κομμάτια”, δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Janusz Petkowski του Τμήματος Επιστημών της Γης, της Ατμόσφαιρας και των Πλανητών (EAPS) του ΜΙΤ. “Αλλά διαπιστώνουμε ότι αυτό δεν είναι απαραίτητα αληθές”.
Το πείραμα τερματίστηκε μετά από τέσσερις εβδομάδες, επειδή δεν υπήρχαν περαιτέρω ενδείξεις δραστηριότητας.
“Το να αποδείξουμε απλώς ότι αυτή η ραχοκοκαλιά είναι σταθερή στο θειικό οξύ δεν σημαίνει ότι υπάρχει ζωή στην Αφροδίτη”, δήλωσε ο Maxwell Seager, προπτυχιακός φοιτητής στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο Worcester στη Μασαχουσέτη, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης. “Αλλά αν είχαμε δείξει ότι αυτή η ραχοκοκαλιά ήταν εκτεθειμένη, τότε δεν θα υπήρχε καμία πιθανότητα ζωής όπως την ξέρουμε”.
Εννέα από τα 20 αμινοξέα που εξέτασε η ομάδα βρίσκονται επίσης σε μετεωρίτες, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι συγκρούσεις μετεωριτών μπορεί να έχουν μεταφέρει αυτά τα μόρια και στην Αφροδίτη.
Η αναζήτηση τέτοιων μορίων στα πυκνά σύννεφα της Αφροδίτης είναι το επίκεντρο μιας πολυαναμενόμενης, ιδιωτικά χρηματοδοτούμενης αποστολής στον πλανήτη τον ερχόμενο Ιανουάριο. Η αποστολή αυτή, που ονομάζεται Venus Life Finder, θα στείλει ένα διαστημικό σκάφος με την ονομασία Photon για να περάσει από την Αφροδίτη και να ρίξει ένα μικρό ανιχνευτή με ένα μόνο όργανο στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Ο ανιχνευτής έχει σχεδιαστεί για να ανιχνεύει οργανικές ενώσεις καθώς πέφτει στον ουρανό και να στέλνει ραδιοφωνικά δεδομένα στη Γη πριν καταστραφεί, βοηθώντας τελικά να εκτιμηθεί η δυνατότητα κατοίκησης της Αφροδίτης.
[via]
