Αυτή είναι μία πολύ περίεργη προτροπή από μία αυτοκινητοβιομηχανία η οποία έχει ως στόχο τη διαρκή αύξηση των πωλήσεων και του κέρδους και η αλήθεια είναι πως η Monika Dernai που ηγείται της ομάδας βιωσιμότητας της BMW δεν εννοούσε ακριβώς αυτό που νομίζεις. Βλέπεις, η βιομηχανία αυτοκινήτου… ανακάλυψε την έννοια της βιωσιμότητας και συνειδητοποίησε ότι αυτή συνδέεται άμεσα με μία άλλη περίεργη έννοια – αυτή της κυκλικής οικονομίας. Περίεργη με αυτό το όνομα γιατί οι γιαγιάδες μας “κυκλική οικονομία” έλεγαν την επιδιόρθωση και επαναχρησιμοποίηση των ήδη αγορασμένων αγαθών. Δεν πετάς τον καναπέ αλλά αλλάζεις ύφασμα και μαξιλάρια. Δεν πετάς την ντουλάπα αλλά την φτιάχνεις και την λουστράρεις. Δεν είναι καινούριο concept αλλά αν του φορέσεις ένα “πιασάρικο” όνομα γίνεται… in. Αυτό εννοεί η Monika Dernai όταν λέει:
“Πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά την επιμήκυνση της ζωής των αυτοκινήτων. Όχι να έχουμε απλά μία αγορά μεταχειρισμένων όπου πωλούνται αυτοκίνητα αλλά ίσως να παίρνεις ένα αυτοκίνητο και να επεκτείνεις την ζωή του. Η ιδέα θα μπορούσε να είναι να φρεσκάρεις το εσωτερικό του.“
Με αυτόν τον τρόπο “επωφελείται ολόκληρη η κοινωνία” αλλά και η BMW μπορεί να διατηρήσει ένα επιχειρηματικό μοντέλο όπου τα πάντα ανακυκλώνονται ή επαναχρησιμοποιούνται. Ήδη μερικές εταιρίες πειραματίζονται πάνω σε αυτό το μοντέλο όχι ως την κύρια δραστηριότητα τους βεβαίως, αλλά ως παράλληλη, παρέχοντας στους πελάτες τους εργοστασιακές επιλογές για το φρεσκάρισμα ή την αναβάθμιση ενός παλαιότερου μοντέλου από την ανακύκλωση άλλων αυτοκινήτων του ίδιου μοντέλου και την πώληση αυτών των μεταχειρισμένων/refurbished εξαρτημάτων ως εργοστασιακά ανταλλακτικά. Ως ιδέα φυσικά δεν είναι κακή. Το θέμα είναι ότι απαιτεί προσπάθεια και οργάνωση από πλευράς της εταιρίας και δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι είναι πραγματικά διατεθειμένες να καταβάλουν αυτή την προσπάθεια.
