25η Μαρτίου: Σήμερα γιορτάζουν οι Ευαγγελίες και οι Βαγγέληδες, και το μυαλό μας πάει στην απίστευτη σκηνή με τον Χρόνη Εξαρχάκο στην μουσική κωμωδία «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι».
25η Μαρτίου: Είναι σκηνές από παλιές ελληνικές ταινίες που όσες φορές και αν τις δούμε στις οθόνες μας, πάλι θα γελάσουμε. Σκηνές που έγραψαν τη δική τους ιστορία και που συχνά τις θυμόμαστε ακόμη και στην καθημερινότητά μας. Του Ευαγγελισμού σήμερα και γιορτάζουν οι Ευαγγελίες και οι Βαγγέληδες, και το μυαλό μας πάει στην απίστευτη σκηνή με τον Χρόνη Εξαρχάκο στην μουσική κωμωδία «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι». Εδώ αφήνει εποχή ως αυτοδίδακτος εφευρέτης που προσπαθεί να κατασκευάσει έναν μηχανισμό με τον οποίο να ανοίγει και να κλείνει την πόρτα με φωνητική οδηγία. Μάταια προσπαθεί με συμβατικές εντολές να κλείσει την ριμάδα την πόρτα. Εκείνη υπακούει μόνο σε μια λέξη: «Βαγγέληηη..!».
Η ταινία, σε παραγωγή της Φίνος Φιλμ με σενάριο και σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη και μουσική του Μίμη Πλέσσα, αποτέλεσε μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία της εποχής, με πρωταγωνίστρια την αξέχαστη Ρένα Βλαχοπούλου και την Μαρία Ιωαννίδου, τον Βαγγέλη Σειληνό, τον Δημήτρη Καλιβωκά και φυσικά τον Χρόνη Εξαρχάκο. Ο Χρόνης Εξαρχάκος πειραματίζεται με την περίφημη πόρτα που κλείνει όταν ακούει το όνομα Βαγγέλης. Μόνο που τα πράγματα ξεφεύγουν όταν η πόρτα υπακούει στις εντολές… κατά βούληση.
Ο Χρόνης Εξαρχάκος γεννήθηκε ως Πολυχρόνης Έξαρχος, στις 21 Νοεμβρίου 1932. Κορυφαίος τυπίστας και χαρακτηριστικός δευτερορολίστας, υπήρξε «πνευματικό παιδί» του Γιάννη Δαλιανίδη, αφού μαζί του έκανε τις περισσότερες και καλύτερες ταινίες του.
Γεννημένος στην Ερμούπολη της Σύρου μέσα σε μια φτωχή νησιώτικη οικογένεια, από παιδί έπρεπε να φροντίζει την ανάπηρη μητέρα του, αναπτύσσοντας μια σχέση που θα καθοδηγεί έκτοτε τη ζωή του. Σε ηλικία 31 ετών αποφοίτησε από τη σχολή υποκριτικής του Πέλου Κατσέλη, αλλά πριν γίνει ηθοποιός εργαζόταν ως τεχνικός θεάτρου. Τότε συνεργάζονταν κυρίως με την Κάκια Αναλυτή και τον Κώστα Ρηγόπουλο. Στον θίασό τους έκανε το ντεμπούτο του σαν ηθοποιός, στο έργο «Η Βίλα των οργίων» (αργότερα θα γίνει και ταινία από τη Φίνος Φιλμ χωρίς τη συμμετοχή του Χρόνη).
Προσβεβλημένος από καρκίνο των οστών, ταλαιπωρήθηκε πολύ στα τελευταία του δίνοντας με αξιοπρέπεια την άνιση μάχη. Έφυγε την 27η Σεπτεμβρίου 1984 σε ηλικία μόλις 52 χρονών. Το μπριόζικο στυλ του αλλά και η καθαρότητα της φωνής του (αφού είχε την ικανότητα να μιλάει γρήγορα, αλλά πολύ καθαρά), αιχμαλωτίστηκαν για πάντα στα καρέ των ταινιών του.
