Ο Ολυμπιακός υποδέχεται απόψε τη Ζαλγκίρις Κάουνας και ο Βασίλης Σκουντής ανασκαλεύει τα πολλαπλά νταλαβέρια του Γιούρι Ζντοβτς με το ελληνικό μπάσκετ…
Πέρασε καιρός από την τελευταία φορά που ο Γιούρι Ζντοβτς διάβηκε το κατώφλι του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, αλλά όπως λέει και μια παροιμία, καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια!
Καιρός και μάλιστα αγριεμένος, ελέω του «Μπάλλου», όπως βάφτισε αυτόν τον κατακλυσμό του Νώε ο συχωριανός μου ο Κώστας Λαγουβάρδος, φέρνει και το «Ξανθό σκυλί» στον τόπο του εγκλήματος!
Αυτό δεν λένε; Ότι δηλαδή ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος;
Ε, αυτό θα συμβεί απόψε (15/10) και με τον Σλοβένο νεόκοπο προπονητή της Ζαλγκίρις που κάθε άλλο παρά ξένος αισθάνεται στα μέρη μας: διάβολε, εδώ έχει περάσει επτά χρόνια της ζωής του, τέσσερα ως παίκτης στον Ηρακλή (1993-1996) και στον Πανιώνιο (2000-01) και άλλα τρία ως προπονητής πάλι στον Ηρακλή (2005-06) και εν συνεχεία στην ΑΕΚ (2015-2017).
Κάποιος πρωτάρης… Ομπράντοβιτς
Να το λοιπόν το «mastino» (ράτσα ναπολιτάνικου σκυλιού) όπως τον βάφτισαν οι Ιταλοί όταν τον είχαν στα πόδια τους, τη σεζόν 1991-92 που ο 25χρονος τότε Ζντοβτς φόρεσε τη φανέλα της Κνορ Μπολόνια, αλλά μέριασε άθελα του για να διαβεί και να διανύσει όλη τη στράτα ίσαμε τον θρόνο ένας πρώην συμπαίκτης του, που τότε παρουσίαζε τα πρωτόλεια του στον πάγκο της Παρτίζαν Βελιγραδίου…
Κάποιος Ζέλικο Ομπράντοβιτς, με τον οποίο, όπως και με τον Ζάρκο Πάσπαλι ο Γιούρι ήταν συγκάτοικος στις αποστολές της ενιαίας Εθνικής Γιουγκλοσλαβίας, προτού συμβεί το… μοιραίο, μεσούντος του Εurobasket του 1991 στη Ρώμη, απ’ όπου ο ξανθομάλλης γκαρντ έφυγε σαν τον κλέφτη, υπακούοντας στην εντολή της νεοσύστατης σλοβενικής κυβέρνησης, αλλιώς θα κατηγορούνται επί εσχάτη προδοσία!
Ο Ζντοβτς έχει μπόλικες παρτίδες και με το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, αλλά και με τον Ολυμπιακό, τον οποίο αντιμετωπίζει απόψε στον τριακοστό αγώνα της προπονητικής καριέρας του στην Ευρωλίγκα…
Η πρόταση για τη διαδοχή του Μπαρτζώκα!
Τον Ολυμπιακό στον οποίο κόντεψε να γίνει προπονητής πριν από επτά χρόνια και μάλιστα τέτοιες μέρες!
Τον Οκτώβριο του 2014 που ο Γιώργος Μπαρτζώκας αποχώρησε από τον Ολυμπιακό έπαιξε και το όνομα του Ζντοβτς ως υποψηφίου προπονητή!
Εκείνη την εποχή και προτού καταλήξουν στον Γιάννη Σφαιρόπουλο οι Πειραιώτες έριξαν τα δίχτυα τους στον Σούλη Μαρκόπουλο και στον Βενσάν Κολέ, αλλά αμφότεροι ήταν δεσμευμένοι, ο μεν Σαλονικός με τον ΠΑΟΚ, ο δε Γάλλος με τη Στρασμπούρ.
Το όνομα του Ζντοβτς δεν είχε δημοσιοποιηθεί ευρέως τότε, αλλά όντως υπήρξε σοβαρό ενδεχόμενο να αφήσει τη Γκαζιαντέπ και να αριβάρει στον Πειραιά μαζί με τον συνεργάτη και επί σειρά ετών πιστικό του, νυν προπονητή της ΑΕΚ, Στέφανο Δέδα.
Τότε ο ατζέντης του Νίκος Σπανός είχε ταξιδέψει στην τουρκική πόλη για να διαπραγματευθεί την υπόθεση, καθόσον ο ολυμπιακός ήταν διατεθειμένος να πληρώσει το buy-out που είχε ο Ζντοβτς σε περίπτωση αποχώρησης για να αναλάβει ομάδα της Ευρωλίγκας.
Η τιμιότητα και η διπλή συγκυρία
«Όταν υπέγραψα στην Γκαζιαντέπ μού είχαν παρουσιάσει ένα φιλόδοξο πλάνο και μου υποσχέθηκαν ότι θα αυξανόταν το μπάτζετ, ωστόσο αυτό δεν έγινε ποτέ. Είχα δεχθεί πρόταση από τον Ολυμπιακό αλλά αρνήθηκα διότι θεώρησα ότι εκείνη τη στιγμή δεν ήταν τίμιο να αφήσω την ομάδα» είπε σε μια συνέντευξη του σε σλοβενική ιστοσελίδα ο Ζντοβτς, στις 6 Ιουλίου του 2016.
Έπεσε κιόλας στην περίπτωση διότι εκείνες τις ημέρες που «παιζόταν» το σενάριο, η Γκαζιαντέπ νίκησε διαδοχικά πρώτα την Εφές του συχωρεμένου του Ντούσαν Ιβκοβιτς στην έδρα της και στο καπάκι τη Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην Κωνσταντινούπολη, οπότε ούτε οι Τούρκοι τον απελευθέρωσαν, ούτε του ιδίου του έκανε καρδιά να τους παρατήσει σύξυλους!
Ξα του…
O Γιούρι είναι και δεν είναι ένας δικός μας άνθρωπος!
Επτά χρόνια φαγούρας
Εξηγείται το οξύμωρο σχήμα διότι παρά τα επτά χρόνια φαγούρας που πέρασε εδώ και εξαιτίας της μάλιστα ξυνόταν πολύ συχνά δεν εγκολπώθηκε στην ελληνική κουλτούρα και δεν έγινε (αυτό που λέμε) συστημικός!
Το καλοκαίρι του 1993 και ενώ είχε στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης στο ΣΕΦ (αλλά με αυτή την υπόθεση θα καταπιαστώ αργότερα) δέχθηκε μια πρόταση από τον Ντράγκαν Σάκοτα για να τον ακολουθήσει στον Ηρακλή…
Ο «Σάλε» του το είπε περισσότερο για πλάκα, διότι κατά βάθος ήξερε ότι αυτή η περίπτωση ήταν πολύ καλή για να αποβεί αληθινή και την έβγαλε από το μυαλό του…
Μια ημέρα κι ενώ ο Σάκοτα παραθέριζε μαζί με την οικογένεια του στην Πάτρα, τον ειδοποίησαν από τη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου ότι έχει ένα τηλεφώνημα από το εξωτερικό.
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ακόμη κινητά τηλέφωνα κι όταν ο Ντράγκαν σήκωσε το ακουστικό έμεινε με το στόμα ανοιχτό…
Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Ζντοβτς και περισσότερο από το απροσδόκητο τηλεφώνημα, ο Σάκοτα σοκαρίστηκε από αυτό που άκουσε…
“Με θέλεις ακόμα στον Ηρακλή;”
«Δεν μου λες, ισχύει ακόμη εκείνη η πρόταση που μου έκανες; Εάν ναι, έρχομαι ακόμη και σήμερα»! Του Σάλε του έφυγε ο… τάκος και μέχρι να συνέλθει και να ξαναβρεί τα λόγια του πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα.
«Μα εγώ σου το είχα πει για πλάκα…» ψέλλισε και προτού αποσώσει την κουβέντα του ο Ζντοβτς τον προσγείωσε σε μια αναπάντεχη, αλλά πολύ ευχάριστη πραγματικότητα… «Ναι, αλλά εγώ τώρα μιλάω σοβαρά»!
Όταν ο Σάκοτα τσιμπήθηκε για να πεισθεί ότι αυτό το τηλεφώνημα ήταν αληθινό και όχι αποκύημα της φαντασίας του, ξαναρώτησε ως άπιστος Θωμάς τον Ζντοβτς: «Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να έρθεις; Εσύ ένας πρωταθλητής Ευρώπης και με τη Λιμόζ και με την Εθνική ομάδα θα παίξεις σε μια ομάδα που δεν αγωνίζεται καν στα Κύπελλα Ευρώπης;»
Ο πάντοτε ολιγόλογος και φειδωλός στις κουβέντες του Γιούρε δεν μάσησε τις κουβέντες του. «Ναι, είμαι σίγουρος» αποκρίθηκε. «Πες να ετοιμάσουν το συμβόλαιο, στείλτε το στη Μίρα Πόλιο (ΣΣ: η μάνατζερ του, συνεργάτης του Λουτσιάνο Καπικιόνι) και απλώς ενημέρωσε με πότε πρέπει να βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη»!
Λίγα λεπτά αργότερα ο Σάκοτα διαμήνυε τα ευχάριστα καθέκαστα στον πρόεδρο του Ηρακλή Κώστα Χαίτογλου και ο Ηρακλής προκαλούσε πάταγο στην πιάτσα (όχι απλώς του ελληνικού, αλλά) ολόκληρου του ευρωπαϊκού μπάσκετ!
Η δοκιμή στους Νικς και ο Μάλκοβιτς
Πώς συνέβη μια τόσο εντυπωσιακή ανατροπή των δεδομένων; Η απάντηση είναι μια μεγάλη ιστορία, που εκτείνεται από το Beaublanc μέχρι το Μadison Square Garden!
Όταν ολοκληρώθηκε η (θριαμβευτική για τη Λιμόζ) σεζόν 1992-93, ο Ζντόβτς μπήκε στο τριπάκι του ΝΒΑ και μάλιστα πήγε στη Νέα Υόρκη και συμμετείχε σε ένα try-out των Νικς, αλλά ο Πατ Ράιλι δεν συγκινήθηκε…
Επιστρέφοντας στο σπίτι του, στη Λιουμπλιάνα, ο Γιούρι βρήκε έναν κλειστό φάκελο που περιέκλειε την προσφορά των 450.000 δολαρίων από τη Λιμόζ για το συμβόλαιο της νέας σεζόν, ενώ ο Καπικιόνι και η Πόλιο τον ενημέρωσαν ότι έχει εκδηλώσει χλιαρό ενδιαφέρον και η Μπενετόν Τρεβίζο.
Ο Ζντοβτς ζήτησε διορία μερικών ημερών για να μελετήσει τα δεδομένα και έκλινε προς το να παραμείνει στη Λιμόζ, αλλά μια βόλτα τον έκανε ν’ αλλάξει γνώμη και αποδείχτηκε όντως μοιραία!
Περπατώντας στο δρόμο, κοντοστάθηκε σε ένα περίπτερο, αγόρασε την αθλητική εφημερίδα «Εkipa», διάβασε ότι ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς συμφώνησε να παραμείνει στην τεχνική ηγεσία της Λιμόζ και τότε, όπως έλεγαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι, alea jacta est!
Κοινώς ο κύβος ερρίφθη, διότι σε αντίθεση με την κρατούσα άποψη και σε πείσμα των χαμηλών τόνων του, ο Ζντοβτς δεν πολυγούσταρε τον Μπόζα και προτιμούσε να παίξει με έναν άλλο προπονητή!
Τότε λοιπόν του ήρθε σαν… φλασιά, η κουβέντα του Σάκοτα και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Μια ιστορία που συνεχίσθηκε στις 20 Δεκεμβρίου του 2015, όταν οι δυο τους ξαναβγήκαν φωτογραφία δίπλα δίπλα, μαζί με τον πρόεδρο της ΑΕΚ Μάκη Αγγελόπουλο…
Η συμβίωση τους στον Ηρακλή κράτησε μία σεζόν, διότι το καλοκαίρι του 1994 ο Σάκοτα αποχώρησε από τον Ηρακλή, όπου τον διαδέχθηκε ο ασίσταντ του, Λευτέρης Σούμποτιτς και επέστρεψε στον πάγκο του ΠΑΟΚ.
“Έφυγα σαν κλέφτης διότι γινόμουν Έλληνας”!
Ο Ζντοβτς όχι μόνο παρέμεινε κάτοικος Ιβανωφείου και τη σεζόν 1994-95, αλλά υπέγραψε κιόλας ένα νέο διετές συμβόλαιο, αφού προηγουμένως δεν ευοδώθηκε ούτε η δεύτερη απόπειρα του να παίξει στο ΝΒΑ (Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς).
Εντέλει στις 15 Ιανουαρίου του 1997, παραμονή του αγώνα του Ηρακλή με τον ΒΑΟ ο Ζντοβτς έφυγε νύχτα, σαν… κλέφτης και στην κυριολεξία με δάκρυα στα μάτια από τη Θεσσαλονίκη επειδή ήταν απλήρωτος και δεν άντεχε την κοροϊδία του «αύριο, μεθαύριο» και μετακόμισε στο Παρίσι για να αντικαταστήσει στη Ρασίγκ, τον Ζάρκο Πάσπαλι, που ήταν τραυματίας.
Τότε ήταν που απέδειξε πως δεν θα γινόταν… συστημικός!
Ιδού τι μου είπε σε μια συνέντευξη μας (επ’ ευκαιρία του αγώνα της Εθνικής με τη Σλοβενία) τον Νοέμβριο του 1998 στο Μάριμπορ:
«Έφυγα διότι ένιωθα ότι αλλοιώνεται ο χαρακτήρας μου. Ολοι με έπιαναν στο φιλότιμο και με χάιδευαν στην πλάτη για να με καλοπιάσουν, αλλά την ίδια στιγμή μου φόρτωναν τις δικές τους ευθύνες. Ξαφνικά λοιπόν συνειδητοποίησα με … τρόμο ότι εγώ ο ψυχρός Σλοβένος είχα γίνει πολύ αισθηματίας και πολύ Έλληνας. Μου συγχωρούσαν τα πάντα στον Ηρακλή, όποια… μαλακία κι αν έκανα και αυτό δεν μου άρεσε. Έφυγα όπως έφυγα για να ξαναγίνω ο εαυτός μου, να ξαναγίνω… Σλοβένος»!
Εννιά χρόνια αργότερα θα έφευγε πάλι, άλλωστε σε όλη του τη ζωή ήταν φευγάτος ο μπαγάσας!
“Μου έλεγαν ψέματα για τα δίδακτρα των παιδιών μου”
Το καλοκαίρι του 2000 επέστρεψε στην Ελλάδα ως παίκτης του Πανιωνίου, με προπονητή τον Σούμποτιτς και πέντε χρόνια αργότερα ανταποκρίθηκε στο απελπισμένο κάλεσμα του αγαπημένου του Ηρακλή για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του, χωρίς ωστόσο να αντέξει για πολύ καιρό…
Στις 15 Απριλίου του 2006, μετά από μερικά ματς στον πάγκο του Ηρακλή απέδρασε και πάλι για τον ίδιο λόγο: «Ανέχομαι να με κοροϊδεύουν για το πότε θα πάρω τα λεφτά, αλλά όχι και να μου λένε ψέματα ότι έχουν πληρώσει τα δίδακτρα στο σχολείο των παιδιών μου και να γίνομαι ρεζίλι στο σχολείο»!
Το πρώτο φλερτ με την ΑΕΚ
Ξεψαχνίζοντας το αρχείο μου, ανακάλυψα ένα πολύ ενδιαφέρον απόκομμα εφημερίδας (Sportime), που αποδεικνύει ότι ο γάμος της ΑΕΚ με τον Γιούρι άργησε σχεδόν είκοσι χρόνια!
Τον Απρίλιο του 1996, βούιζε ο κόσμος ότι η «Ένωση» πρόσφερε στον (παίκτη) Ζντοβτς 1.800.000 δολάρια για διετές συμβόλαιο, ποντάροντας στις φιλικές, σχεδόν αδελφικές σχέσεις του με τον Σούμποτιτς, ο οποίος βρισκόταν στον πάγκο της, έχοντας αντικαταστήσει μεσούσης της σεζόν τον Βλάντο Τζούροβιτς.
Τότε όμως ο Σλοβένος γκαρντ είχε συμβόλαιο με τον Ηρακλή και προσπέρασε τον πειρασμό, που έμελλε να εμφανιστεί ξανά μπροστά στα μάτια του τον Δεκέμβριο του 2015.
Και αυτή τη φορά υπέκυψε!
Ο… Ζντοκ του Ιωαννίδη!
Ο… Ζντοκ, όπως τον έλεγε εκ παραδρομής ο Γιάννης Ιωαννίδης, βρέθηκε πολλώ λογιώ στο δρόμο του ελληνικού μπάσκετ, σε συλλογικό και σε εθνικό επίπεδο…
Όταν εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στο προσκήνιο, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80 ήταν ένας combo guard-forward που μπορούσε να διαφεντέψει έναν αγώνα, όπως ακριβώς τον είχε σχεδιάσει το μυαλό του και γι αυτό κιόλας πίστευε από τότε ότι θα γίνει καλός προπονητής!
Αυτό μου το είχε πει ο ίδιος σε εκείνη τη συνέντευξη στο Μάριμπορ με το σκεπτικό ότι «ως παίκτης δεν ήμουν ποτέ εγωιστής ή αλαζών, αλλά πάντοτε σκεπτόμουν το συμφέρον της ομάδας νκαι νοιαζόμουν για το πώς θα βοηθήσω τους διπλανούς μου».
Σε αντίθεση με την κρατούσα άποψη πως τάχα οι Σλοβένοι είναι φιλήσυχοι (μάλιστα ο Λάζαρος Λέτσιτς, καλή του ώρα, έλεγε πως «αν τύχει και δεις πέντε από δαύτους να μιλάνε στο δρόμο, πάει να πει ότι ετοιμάζουν πραξικόπημα») ο Ζντοβτς είναι σεσημασμένος για τις εκρήξεις του και το βιογραφικό του στους πάγκους βρίθει από τέτοια…
Οι μεγάλοι πλακωμοί του στον πάγκο
Μονάχα στην ΑΕΚ πρωταγωνίστησε τέσσερα επεισόδια με παίκτες του: με τον Ντι Τζέι Κούπερ στη Ρόδο κόντρα στον Κολοσσό και στην Τρίπολη εναντίον του Αρκαδικού, με τον Τζέι Κόβαν Μπράουν στο ματς με τη Νέα Κηφισιά στο ΟΑΚΑ και το πιο χοντρό στο γήπεδο στο οποίο θα εμφανισθεί απόψε…
Αμ’ αυτό πάλι; Μετέδιδα εκείνο τον δεύτερο ημιτελικό των play offs ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στην ΑΕΚ, στις 5 Μαίου του 2016 (Παρασκευή όπως σήμερα) και κάποια στιγμή έχασα τη λαλιά μου: στο 14ο λεπτό και με το σκορ στο 28-27 ο Ζντοβτς απέσυρε τον Τορίν Γκριν που μόλις πλησίασε στον πάγκο, έγινε της… αυτηνής το κάγκελο!
Ο προπονητής της ΑΕΚ και ο δις πρωταθλητής του NCAA με τους Γκέιτορς της Φλόριντα ήρθαν μούρη με μούρη και εάν δεν έμπαιναν στη μέση οι περιβόητοι «ψυχραιμότεροι» θα είχαν πιαστεί στα χέρια και θα έπαιζαν μπουνιές!
Φυγαδεύθηκε από το ΣΕΦ με ταξί!
Τσατισμένος ο Γκριν βάρεσε το χέρι του στις πινακίδες και έβρισε τον Ζντοβτς που απάντησε αναλόγως με αποτέλεσμα να φυγαδευθεί από το ΣΕΦ και μάλιστα αφού ξεντύθηκε και φόρεσε τα πολιτικά ρούχα του έφυγε αμέσως με ταξί για να μην παίξουν ξύλο στα αποδυτήρια!
Οκτώ μήνες αργότερα στην τέταρτη περίοδο του αγώνα με τη Σάσαρι στη Σαρδηνία ο Ζντοβτς φάνηκε να ρίχνει ένα χαστούκι στον Δημήτρη Μαυροειδή, ενώ δυο ημέρες αργότερα αυτοσαρκάθηκε με μνημειώδση τρόπο…
Στον αγώνα με τον Αρη, ο Ρόκο Λένι Ούκιτς αποκόμισε ένα κτύπημα στο πρόσωπο και όταν εμφανίσθηκε με μαυρισμένο μάτι στη συνέντευξη Τύπου οι δημοσιογράφοι τον ρώτησαν τι είχε συμβεί…
Πετάχτηκε τότε ο Γιούρι και είπε γελώντας «Δεν το έκανα εγώ, ρωτήστε τον εάν δεν με πιστεύετε»!
Στην αγωνιστική καριέρα του ο Ζντοβτς ήταν το αυθεντικό ιδεότυπο του ρόλου του και γι αυτό υπήρξε δάσκαλος και μέντορας για πολλούς συμπαίκτες, αλλά και… αντιπάλους του!
Ο πρόγονος του Διαμαντίδη
Θα τολμούσα να πω, χωρίς σώνει και καλά να ανησυχώ μπας και θεωρηθεί ως υπερβολή ότι ο Ζντοβτς υπήρξε ο πρόγονος και ο προπομπός του Διαμαντίδη, με κριτήρια τον πλουραλισμό του, την αμυντική δεινότητα του, την ικανότητα του να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του two-way player την έλλειψη εγωισμού και την εγκεφαλικότητα του.
«Ο Γιούρι με έκανε να δω το μπάσκετ με διαφορετικό μάτι απ’ ό,τι το έβλεπα μέχρι να συναντηθούμε» έχει παραδεχθεί ο Θοδωρής Παπαλουκάς, που υπήρξε συμπαίκτης του στον Πανιώνιο με προπονητή τον Λευτέρη Σούμποτιτς.
Διαμαντόπουλος: “Μίστερ Ζντοβτς”
Ο δε Γιώργος Διαμαντόπουλος, μέλος εκείνης της τριανδρίας, τον σεβόταν τόσο πολύ ώστε καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας και μέχρι να του το κόψει ο ίδιος ο Γιούρι «μίστερ Ζντοβτς» τον ανέβαζε, «Μίστερ Ζντοβτς» τον κατέβαζε!
Ήταν τότε που αυτοσαρκαζόμενος ο Γιούρι είχε πει πως «δεν έχω πια ταχύτητα και ενθουσιασμό να διαθέσω στους συμπαίκτες μου, αλλά πιστεύω ότι ακόμα και τα λίγα μαλλιά μου ίσως τους φανούν χρήσιμα»!
Έχω να το λέω πως τον Ζντοβτς τον είδα στην κυριολεξία να σκάει από το αυγό του!
Ήμουν παρών στο ντεμπούτο του στην Εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας, τις μέρες των Χριστουγέννων του 1986 στη Σόφια και προφανώς ξεχώριζε για πλείστους όσους λόγους…
Παραλίγο να είμαι παρών και σε μια άλλη σκηνή που ούτως ή άλλως έμεινε στην ιστορία, αν και όταν συνέβη (5 Ιουνίου 1993) ήταν εντελώς ανύποπτη…
Ο τελευταίος που μάρκαρε και είδε ζωντανό τον Ντράζεν
Είχα φύγει λίγες ώρες νωρίτερα και δεν είδα τον αγώνα Σλοβενία-Κροατία στο Challenge Round του Eurobasket του 1993 στο Βρότσλαβ, όπου στον Ζντοβτς έλαχε ο κλήρος να είναι ο τελευταίος παίκτης ο οποίος μάρκαρε τον Ντράζεν Πέτροβιτς!
Ήταν επίσης και ο τελευταίος που τον συνάντησε και μίλησε μαζί του το μοιραίο πρωινό της 7ης Ιουνίου, όταν αυτός πήγαινε προς το αεροδρόμιο και ο «Μότσαρτ» έμπαινε στο μοιραίο κόκκινο Golf…
Ο Ζντοβτς λοιπόν επιστρέφει σήμερα στον τόπο του εγκλήματος που το διέπραξε κιόλας δυο φορές!
Η γραμμή του Ζάρκο και η λύτρωση του Γιούρι
Στα play offs του Κυπέλλου Πρωταθλητριών τη σεζόν 1992-93, η Λιμόζ απέκλεισε τον Ολυμπιακό με σκορ 2-1 και τούτου δοθέντος «κλείδωσε» την επιστροφή της στην Ελλάδα για το Final 4 που διεξήχθη στο ΣΕΦ και έμελλε να αποβεί διθυραμβικό.
Οι Πειραιώτες έριξαν τους Γάλλους στο κανναβάτσο στον πρώτο αγώνα που διεξήχθη στo γήπεδο της Περιβόλας στην Πάτρα με το καλάθι του Πάσπαλι στην εκπνοή (70-67), αλλά η Λιμόζ πήρε το αίμα της πίσω στο Beaublanc πετυχαίνοντας δυο απανωτές νίκες με 59-53 και 60-58.
Στον τρίτο αγώνα, στις 17 Μαρτίου του 1993, με το σκορ στο 58-58 και ενώ απέμεναν 29 δευτερόλεπτα ο Ζάρκο ενδύθηκε τον μανδύα του «homme fatal» (ρόλο που η μοίρα του διένειμε και έναν χρόνο αργότερα στον τελικό με την Τζουβεντούτ Μπανταλόνα στο Τελ Αβίβ) πατώντας εκείνη τη ρημάδα την πλάγια γραμμή!
Οι οικοδεσπότες πήραν την μπάλα για την τελευταία κατοχή και τρία δευτερόλεπτα προτού ακουσθεί η κόρνα σκόραραν το λυτρωτικό νικητήριο καλάθι…
Ποιος το έβαλε αυτό το καλάθι; Ο Γιούρι ο Ζντοβτς!
Έναν μήνα αργότερα ο Ζντοβτς, ο Γιανγκ, ο Ντακουρί, ο Μπιλμπά, ο συχωρεμένος ο Φορτέ, ο Ρέντεν και οι συν αυτοίς ξαναγύρισαν στην Ελλάδα για το Final 4 που φιλοξενήθηκε στο κανονικό σπίτι του Ολυμπιακού, ερήμην του όμως…
Η νύχτα που πέθανε το μπάσκετ!
Οι δείκτες του ρολογιού μένουν καρφωμένοι στη νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης του ορθοδόξου Πάσχα, 15 Απριλίου του 1993, υπό τις κραυγές των παπάδων και των ιεραρχών, επειδή η διοργάνωση αντέβαινε προς την κατάνυξη της Μεγάλης εβδομάδας και των παθών του Χριστού και του Θείου Δράματος…
Ο Ιησούς σταυρώθηκε την Πέμπτη και αναστήθηκε το Σάββατο, ενώ εκείνο το βράδυ… πέθανε το μπάσκετ, όπως πικρόχολα σχολίασε στην επιγενόμενη συνέντευξη Τύπου ο Πέταρ Σκάνσι: το «delay basketball», το δόγμα του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς και οι (επονομαζόμενοι) «ξυλοκόποι της Λιμόζ» θριάμβευσαν απέναντι στο ντελικάτο στιλ της Μπενετόν Τρεβίζο και άλλαξαν τον ρουν της ιστορίας…
Εκείνη η βραδιά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας υπήρξε όντως μια «νύχτα Αποκάλυψης», υπό την έννοια ότι πολλές ομάδες υπέκυψαν στον πειρασμό του προσηλυτισμού στην τεχνοτροπία του Μπόζα, την ακολούθησαν και δημιούργησαν ένα καινούργιο «status quo» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, που ανατράπηκε όταν θεσπίσθηκε ο κανόνας της επίθεσης των 24 δευτερολέπτων.
«Δεν δίνω δεκάρα τσακιστή για το τι λένε και το τι γράφουν. Εγώ προπονώ μόνο για το 10% του κόσμου , διότι τόσοι ξέρουν και καταλαβαίνουν το μπάσκετ» δήλωνε με μπόλικη έπαρση ο ηθικός αυτουργός του εγκλήματος.
Στον ημιτελικό της Μεγάλης Τρίτης, 13 Απριλίου του 1993 η Λιμόζ έριξε στο καναβάτσο τη Ρεάλ Μαδρίτης (62-52), ενώ 48 ώρες αργότερα οι πορσελάνες της γαλλικής πόλης αποδείχθηκαν άθραυστες.
Forte stole the ball
Η Λιμόζ έκανε φύλλο και φτερό τα …λαμέ μοντελάκια της Μπενετόν Τρεβίζο (59-55), με αιχμή του δόρατος ένα κλέψιμο του συχωρεμένου του Φρεντερικ Φόρτε από τον Τόνι Κούκοτς..
Μια φάση που θα έκανε τον Τζόνι Μόουστ να σηκωθεί από τον φρεσκοσκαμμένο τάφο του (καθώς είχε φύγει από τη ζωή στις 3 Ιανουαρίου εκείνης της χρονιάς) και να παραποιήσει τη θρυλική ατάκα του που είχε ξεστομίσει με τη βραχνή φωνή του για το κλέψιμο του Τζον Χάβλιτσεκ από τον Χαλ Γκριρ –κατά μία σατανική σύμπτωση-την ίδια ημέρα πριν από 28 χρόνια!!!
«Forte stole the ball»!
Με το σκορ στο 57-55 υπέρ της Λιμόζ και η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του Τόνι Κούκοτς που καθώς τα χρονικά περιθώρια στενεύουν αποφασίζει να δράσει μόνος του.
Ο Μάλκοβιτς έχει δώσει εντολή για αλλαγές στα σκριν και μετά τον Τζιμ Μπιλμπά και τον Γιούρι Ζντοβτς ο «Ροζ Πάνθηρας» βρήκε απέναντι του τον Φόρτε.
Ο «Κούκι» έχει δυο επιλογές: είτε, εμφορούμενος από την καλή ψυχολογία του μετά τα τρία απανωτά τρίποντα, να μπουμπουνίσει το τέταρτο, είτε να κάνει διείσδυση προς το καλάθι και να τελειώσει τη φάση με λέι απ, ίσως και να πάρει και το φάουλ, αλλά τζίφος…
Την ώρα που ο Κροάτης φόργουορντ κινείται στον δεξιό διάδρομο και έχει αποφασίσει πια να εκτελέσει από τα 6μ.25 εκεί μπροστά από τον πάγκο, του την πέφτει ο Φορτέ και πάπαλα!
Ο Γάλλος πόιντ γκαρντ του κλέβει καθαρά την μπάλα, η Λιμόζ σφραγίζει τον θρίαμβο της με 2/2 βολές από το φάουλ που έκαναν οι Ιταλοί, στον φωτεινό πίνακα αποτυπώνεται το 59-55 και ούτως ειπείν συντελείται το (θεωρούμενο ως) ιδιαζόντως ειδεχθές έγκλημα!
Η πιτσαρία του Σκάνσι
Λίγα λεπτά αργότερα κι ενώ οι «Λιμουζό» σέρνουν τον χορό του θριάμβου τους ο μετέπειτα προπονητής του ΠΑΟΚ Πέταρ Σκάνσι δηλώνει :«Απόψε πέθανε το μπάσκετ. Αν αυτό είναι το μπάσκετ του μέλλοντος, τότε εγώ θα αποσυρθώ για να ασχοληθώ με την πιτσαρία μου»!
Μιας και το ‘φερε η κουβέντα στη Λιμόζ της σεζόν 1992-93, εκτός από τον Ζντοβτς, άλλα τέσσερα μέλη εκείνης της ομάδας κόσμησαν αργότερα την πινακοθήκη του ελληνικού μπάσκετ: ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς ως προπονητής του Παναθηναϊκού, ο Τζιμ Μπιλμπά ως παίκτης της ΑΕΚ, ο Φρεντερίκ Φόρτε ως παίκτης του Ηρακλείου και ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς (που τραυματίσθηκε και πρόλαβε να αγωνισθεί μόλις σε δυο ματς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών) ως προπονητής του Παναθηναϊκού.
Ένας από δαύτους, ο Γιούρι, ξαναγυρίζει για άλλη μια φορά απόψε στον τόπο του εγκλήματος…
