Αρχική > Love Stories > Χωρισμός, Πόνος, Αναμνήσεις: Πώς να Διαχειριστείς τον Έρωτα που Έφυγε
Χωρισμός, Πόνος, Αναμνήσεις: Πώς να Διαχειριστείς τον Έρωτα που Έφυγε
Είναι δύσκολο να αφήσεις πίσω έναν χωρισμό όταν κάθε ανάμνηση είναι ζωντανή, κάθε στιγμή που περάσαμε μαζί μοιάζει σαν να συνέβη χθες. Είναι σαν να ζω σε μια χρονοκάψουλα, εγκλωβισμένος σε μια επανάληψη συναισθημάτων που δεν θέλω να αφήσω. Το μυαλό μου γυρίζει ξανά και ξανά σε όλες εκείνες τις στιγμές, από το πρώτο χαμόγελο μέχρι την τελευταία κουβέντα, σαν μια ταινία που δεν μπορώ να σταματήσω να παρακολουθώ.
Κάθε τι γύρω μου θυμίζει εσένα: οι μυρωδιές, τα μέρη που πηγαίναμε μαζί, οι νύχτες που μοιραζόμασταν όνειρα και μυστικά. Ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου, με το βάρος του κενού που άφησες πίσω. Είναι σαν να είσαι ακόμα εδώ, αλλά αόρατος, ένα φάντασμα που με ακολουθεί σε κάθε βήμα, σε κάθε ανάσα.
Προσπαθώ να προχωρήσω, να σβήσω τα σημάδια σου από την καρδιά μου, αλλά είναι δύσκολο όταν κάθε χτύπος της με φέρνει πίσω σε σένα. Είναι σαν να είμαι παγιδευμένος σε ένα παρελθόν που δεν θέλει να φύγει, σαν να προσπαθώ να αγγίξω το χθες που πια δεν υπάρχει. Ακόμα και όταν κλείνω τα μάτια, βλέπω τα δικά σου να με κοιτούν, γεμάτα υποσχέσεις που δεν καταφέραμε να κρατήσουμε.
Και ξέρω, ξέρω ότι πρέπει να προχωρήσω, ότι η ζωή δεν περιμένει. Αλλά πώς να προχωρήσεις όταν η καρδιά σου είναι ακόμα εκεί, κολλημένη σε μια στιγμή που δεν υπάρχει πια; Σαν να ψάχνω την απάντηση σε έναν γρίφο που δεν λύνεται, σαν να προσπαθώ να πιάσω κάτι που γλιστρά μέσα από τα χέρια μου.
Ίσως μια μέρα να βρω τον τρόπο να αφήσω πίσω αυτό το βάρος, να αποδεχτώ ότι το «εμείς» ανήκει στο παρελθόν. Αλλά σήμερα, ακόμα σε κρατάω μέσα μου, σαν το πιο πολύτιμο κομμάτι που αρνούμαι να χάσω. Γιατί, όσο και αν πονάει, είναι το μόνο που μου έμεινε από εσένα. Και ίσως, αυτός ο πόνος να είναι το τελευταίο δώρο που μου άφησες.
