Ο θάνατος της Αρντί, σε ηλικία 80 ετών, μετά από μακρά μάχη με τον καρκίνο, ανακοινώθηκε από τον γιο της αργά την Τρίτη. Αρκετοί τίτλοι εφημερίδων χρησιμοποίησαν τον τίτλο της επιτυχίας της του 1968 «Comment te dire adieu» («Πώς να πεις αντίο»).
Ο πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Αττάλ εξήρε μια «μοναδική φωνή με άγρια ηρεμία, η Φρανσουάζ Χαρντί συγκλόνισε γενιές Γάλλων για τους οποίους θα παραμείνει συνδεδεμένη σε στιγμές της ζωής τους».
Ο Ζαν-Μισέλ Ζαρ υπενθύμισε «την κομψότητα των αρμονικών ψιθύρων της που θα αντηχούν για πάντα στις καρδιές αγοριών και κοριτσιών όλων των ηλικιών» κάνοντας έμμεση αναφορά σε μια άλλη της επιτυχία «Tous les garcons et les filles» («Όλα τα αγόρια και τα κορίτσια»), το οποίο πούλησε δύο εκατομμύρια αντίτυπα το 1962, όταν εκείνη είχε μόλις κλείσει τα 18 της χρόνια.
Η Αρντί βρήκε θαυμαστές σε όλο τον κόσμο — ήταν η μόνη Γαλλίδα καλλιτέχνιδα στη λίστα του Rolling Stone με τις 200 μεγαλύτερες τραγουδίστριες πέρυσι. Ο Μικ Τζάγκερ την αποκάλεσε «ιδανική γυναίκα» του, ο Μπομπ Ντίλαν έγραψε ένα ποίημα γι’ αυτήν και γυναίκες σε όλο τον κόσμο μιμήθηκαν το ανδρόγυνο στυλ της και αγκάλιασαν τις μελαγχολικές μελωδίες της.
Ο Αμερικανός ηθοποιός Eλάιτζα Γουντ ήταν ένας από τους πρώτους διάσημους από το εξωτερικό που αντέδρασε στον θάνατό της, γράφοντας στο X: «Au revoir Francoise Hardy» (Αντίο).
