Η παραίτηση Μπάιντεν ούτε απολύτως αναμενόμενη ήταν αλλά ούτε κεραυνός εν αιθρία. Η πενταετής διάρκεια της προεδρικής θητείας καθιστούσε εκ των πραγμάτων προβληματική την προοπτική μιας ηγεσίας με τέτοια ηλικιακά χαρακτηριστικά. Η αρνητική αξιολόγηση για την επάρκεια του προέδρου προέκυψε τελικώς νωρίτερα, 100 ημέρες πριν τις εκλογές. Το θέμα είναι αν αυτή η εξέλιξη αλλάζει τα δεδομένα αναδιατάσσοντας τις δυνάμεις. Οι δημοσκοπήσεις, αν και το εκλογικό σύστημα των εκλεκτόρων σχετικοποιεί την αξία τους (αφού μπορεί να εκλεγεί Πρόεδρος ο δεύτερος σε αριθμό λαϊκών ψήφων) φανερώνουν ήδη μία τάση αλλαγής υπέρ των Δημοκρατικών. Ο αδύναμος κρίκος της εκλογικής διαδικασίας δεν είναι πλέον ο υποψήφιος των Δημοκρατικών. Οι συνειρμοί με αφορμή την αιτιολόγηση για την απόσυρση Μπάιντεν μπορεί τώρα να αγγίζουν τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών, για το αν δηλαδή έχει τις φυσικές προϋποθέσεις να ηγηθεί της Αμερικής την επόμενη πενταετία καθώς θα ξεπερνά την 8η δεκαετία ζωής.
Με δεδομένο το ότι αρκετοί υψηλόβαθμοι εντός του κόμματος έχουν ήδη δηλώσει δημοσίως την στήριξή τους στο πρόσωπο της Κάμαλα Χάρις και παρά το ότι ο Τζέιμς Χάρισον, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών δήλωσε πως η τελική απόφαση αναμένεται να ληφθεί έως τις 7 Αυγούστου, η Χάρις προκύπτει ως αδιαμφισβήτητη και κοινής αποδοχής υποψήφια φέρνοντας ανακούφιση στους Δημοκρατικούς που ελπίζουν ξανά. Κάποιοι σημαντικοί παράγοντες που δεν έχουν τοποθετηθεί ονομαστικά υπέρ της, όπως ο πρώην πρόεδρος Ομπάμα, θα ήταν αδιανόητο να πλήξουν αυτό το κλίμα ομοψυχίας. Πιθανολογείται, λοιπόν, ότι στο επικείμενο συνέδριο των Δημοκρατικών στις 19 Αυγούστου στο Σικάγο, θα δούμε περισσότερο μια πανηγυρική προβολή της μοναδικής υποψήφιας παρά μια διαδικασία επιλογής υποψήφιου του κόμματος για τις προεδρικές εκλογές. Η πρώτη δημοσκόπηση που διενεργήθηκε από το ινστιτούτο Ipsos για λογαριασμό του Reuters μετά το Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών καταδεικνύει προβάδισμα της Χάρις έναντι του Τραμπ 2 ποσοστιαίων μονάδων σε εθνικό επίπεδο (διαφορά εντός του περιθωρίου στατιστικού λάθους ±3% ).
Reuters
Φαίνεται πως σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της υποψηφιότητας της Κάμαλα Χάρις θα παίξουν και οι εξής παράγοντες:
-Η επιλογή του υποψήφιου αντιπροέδρου έτσι ώστε να συμπληρώνει τα χαρακτηριστικά της Κάμαλα Χάρις ιδίως όσον αφορά τις εξω-αμερικανικές ρίζες της αλλά και τις θέσεις της σε θέματα που οι Ρεπουμπλικανοί θεωρούν αιτία πολέμου. Κριτήριο για την επιλογή του ίσως αποτελέσει και η απήχηση που έχει στο εκλογικό σώμα των 6-7 Πολιτειών που ουσιαστικώς καθορίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Σημερινό δημοσίευμα του Politico αναφέρεται στη σημασία της επιλογής του αντιπροέδρου από τους υποψηφίους εκτιμώντας πως με την αποχώρηση του Μπάιντεν και την αλλαγή των συσχετισμών, ο Βανς μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο λάθος για τον Ντόναλντ Τραμπ . Σταθερό εύρημα των δημοσκοπήσεων είναι πως το ποσοστό των γυναικών που σκοπεύει να ψηφίσει Τραμπ στις επικείμενες εκλογές είναι μικρότερο από εκείνο που τον ψήφισαν το 2020. Αν η Χάρις πάρει επισήμως το χρίσμα από τους Δημοκρατικούς, η καμπάνια της θα επικεντρωθεί μεταξύ άλλων και στα δικαιώματα των γυναικών και το περίφημο πρόβλημα των αμβλώσεων.
-Η πολιτική γραμμή που θα ακολουθήσει το Δημοκρατικό Κόμμα. Από τη μια επιδιώκοντας με λόγο συναινετικό και εθνικό να εμφανισθεί ως εγγυητής της αδιατάρακτης αμερικανικής υπεροχής έναντι των τυχοδιωκτικών εκρήξεων του Τραμπ, από την άλλη στοχεύοντας να πλήξει το πρόσωπο του Τραμπ αφ΄ενός όσον αφορά τη φυσική και διανοητική του επάρκεια (τώρα που δεν υφίσταται η αντίστιξη με τον Μπάϊντεν) αφ΄ετέρου σχετικά με τον βίο και την πολιτεία του που κάθε άλλο παρά αποτελεί πρότυπο συντηρητικού Αμερικανού.
-Η εικόνα της αυστηρής μα πάντα χαμογελαστής εισαγγελέως απέναντι στον συρόμενο στα δικαστήρια – είναι αντιμέτωπος με 34 κατηγορίες- και ήδη καταδικασμένο Τραμπ με το μπλαζέ ύφος και το χυδαίο λόγο, αναδεικνύει δύο πόλους στον αντίποδα ο ένας του άλλου. Για κάποιους συντηρητικούς Ρεπουμπλικανούς ευχή θα ήταν οι υποψήφιοι να έχουν αντιστρόφως αυτές τις ιδιότητες. Στη χθεσινή της ομιλία στο Γουισκόνσιν, η Χάρις κατέστησε απολύτως σαφή την αντιδιαστολή της νομιμότητας έναντι «των αρπακτικών κάθε είδους», όπως τόνισε.
-Σε 100 ημέρες μέχρι τις εκλογές μπορεί να δούμε ακόμη πολλά επεισόδια, ιδίως αν ο Τραμπ επιλέξει εμφυλιοπολεμικό λόγο και απολύτως απαξιωτική στάση απέναντι στην συνυποψήφιά του για την Προεδρία. Σε τέτοια περίπτωση, η καλλιέργεια φανατισμού μπορεί να φοβίσει συντηρητικούς ψηφοφόρους συσπειρώνοντας γύρω από τον Τραμπ δυνάμεις ακραίων που εξ ορισμού απομακρύνουν μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανούς.
Ο επίλογος της προηγούμενης θητείας Τραμπ γράφτηκε με την επέλαση οπαδών του στο Καπιτώλιο. Το ενδεχόμενο μια τέτοια στάση να είναι μια –κατ΄ αναλογίαν-συνήθης πρακτική στον κύκλο μιας νέας θητείας Τραμπ δεν είναι στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας για πολλούς Αμερικανούς. Είτε είναι Δημοκρατικοί που αγωνίζονται να το αποτρέψουν, είτε είναι μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανοί που δεν έχουν καμία διάθεση να παγιωθεί αυτή η εικόνα για το κόμμα τους.
Βασιλική Κουκίου
