Η Super League σίγουρα δεν είναι το κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης (όπως το αποδεικνύει και η βαθμολογία της UEFA). Σίγουρα, επίσης, δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στις top επιπέδου Λίγκες. Ωστόσο πάντα καταφέρνει να προκαλέσει αίσθηση, ίσως και με αρνητικό τρόπο. Εκεί, κανένα πρωτάθλημα δεν μπορεί να την φτάσει. Προφανώς εννοούμε το… εξωαγωνιστικό κομμάτι.
Είναι ένας τομέας στον οποίο… κερδίζει πόντους κατά κράτος έναντι άλλων πρωταθλημάτων ή για την ακρίβεια χάνει. Τα παρασκήνια εκτός τεσσάρων γραμμών είναι συνήθως που κλέβουν από την αίγλη του πρωταθλήματος. Σε κάθε σχεδόν αγωνιστική ένα φλέγον ζήτημα θα προκύψει. Είτε αυτό ακούει στο όνομα «διαιτησία», είτε στη «συμμαχία», είτε σε άλλα.
Ήταν μία μέρα σαν όλες τις άλλες, αυτή πριν από 45 χρόνια. Ένα πρωτάθλημα που δεν παίχτηκε ποτέ, ένα πρωτάθλημα που κρίθηκε στα χαρτιά, ένας Ολυμπιακός που δεν κατέβηκε να παίξει και το σύνθημα που είναι ύμνος στα χείλη των «κιτρινόμαυρων» οπαδών μετά από σχεδόν μισό αιώνα.
«Η (δίκαιη;) κατάκτηση»
Στο γήπεδο της «Λεωφόρου Αλεξάνδρας» στις 16 Ιουνίου του 1979, ΑΕΚ και Ολυμπιακός είναι ισόβαθμοι στο ημιεπαγγελματικό τότε πρωτάθλημα. Ήταν το τελευταίο που διεξήχθη με το συγκεκριμένο τρόπο. Οι δύο μονομάχοι έπεφταν στην… Αρένα για τον τίτλο. Ωστόσο η μοίρα, αλλά κυρίως οι «ερυθρόλευκοι», είχαν άλλα σχέδια και έτσι αυτό το ματς δεν διεξήχθη ποτέ.
Ο Ολυμπιακός ήταν πρωτοπόρος στην κατηγορία. Πρώτη θέση με 56 βαθμούς. Η ΑΕΚ μόλις έναν πιο πίσω. Οι Πειραιώτες τα έπαιζαν όλα για όλα στο «Γεντί Κουλέ» κόντρα στον ΟΦΗ, αφού με ενδεχόμενη νίκη κατακτούσαν και το πρωτάθλημα. Αυτή όχι μόνο δεν ήρθε ποτέ, αλλά οι «ερυθρόλευκοι» κόντεψαν να γνωρίσουν και τον πλήρη διασυρμό από τον ΟΦΗ, καθώς οι Κρητικοί προηγούνταν με 3-1. Μετά από ομαδική προσπάθεια και την είσοδο του Αντωνιάδη στο ματς που βοήθησε στα μέγιστα, ανέτρεψαν την κατάσταση και πήραν τελικώς τον βαθμό της ισοπαλίας (3-3)
Από την άλλη, η ΑΕΚ κόντρα στο ΠΑΣ Γιάννινα έκανε το ματς της σεζόν, κερδίζοντας με το εντυπωσιακό 7-2 και κάπως έτσι έπιασε τον Ολυμπιακό στην πρώτη θέση (κάθε νίκη τότε μετρούσε για 2 βαθμούς).
«Διαιτησία, Δωροδοκία και Προπαγάνδα»
Το «αφεντικό» του ματς τότε, ο Παμπορίδης , που διηύθυνε την αναμέτρηση, σύμφωνα με τους Πειραιώτες, είχε υποπέσει σε πολλά λάθη, λάθη τα οποία ήταν εις βάρος τους, με συνέπεια να μην έρθει η νίκη.
Άλλη μία αναμέτρηση, από τις πολλές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που πέρασε από… σαράντα κύματα. Στη σημερινή εποχή η… έξωθεν βοήθεια της διαιτησίας είναι δεδομένη, γιατί προφανώς υπάρχει η προκατάληψη. Πολλές φορές αυτή βγαίνει λάθος, αν όχι σε όλες τις περιπτώσεις. Άλλες φορές είναι ευχαριστημένοι.
Την αναμέτρηση ανάμεσα στους Κρητικούς και τον Ολυμπιακό, όλοι οι τότε διαιτητές την… έτρεμαν. Θα έκρινε έναν τίτλο και ήδη υπήρχαν κάποιες σειρήνες παράνομης «μισθοδοσίας», όπως και κατηγορίες οι οποίες βάραιναν τους «ερυθρόλευκους» για δωροδοκία στους αγώνες με τους αντιπάλους του. Ενδεικτικό το γεγονός ότι 9 διαιτητές είχαν επικαλεστεί κώλυμα ώστε να μην επιλεχθούν για να «σφυρίξουν» την συγκεκριμένη αναμέτρηση. Το παρασκηνιακό θέμα του διαιτητή έκλεψε από νωρίς τις εντυπώσεις.
Ο Ολυμπιακός, είχε γνωστοποιήσει τις επιφυλάξεις του για τον ρέφερι, αφού ο ίδιος αντιμετώπιζε κατηγορίες συνομωσίας με την ΑΕΚ, αλλά και με παράγοντα του ΟΦΗ. Μια μέρα πριν το ματς ανακοίνωσε ότι έπαθε θλάση και δεν μπορούσε να διευθύνει. Τότε ΟΦΗ και ΑΕΚ προέβησαν σε έντονες διαμαρτυρίες και ως δια μαγείας εκείνος δήλωσε το… ξαφνικό παρών.
«Θεωρίες συνωμοσίας»
Το ότι ο Ολυμπιακός δεν κατέβηκε στο σημαντικότερο παιχνίδι της σεζόν γέννησε ορθά πολλά ερωτήματα. Την στιγμή που είχε «σφιχταγκαλιάσει» τον τίτλο του πρωταθλητή, αλλά τελικώς η ΑΕΚ κατάφερε να τον… πιάσει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα μπορούσε κάποια ομάδα να το αφήσει στην… τύχη του. Το ότι οι «ερυθρόλευκοι» το έπραξαν, έδωσε τροφή για ορισμένες θεωρίες συνωμοσίας. Καμία, ωστόσο, δεν επιβεβαιώθηκε και όλες παρέμειναν φήμες.
Η συγκεκριμένη απόφαση συνδεόταν έμμεσα και με τις εις βάρος τους κατηγορίες, “ανταλλάσσοντας” κατά κάποιον τρόπο την παραίτησή τους με την διεκδίκηση του τίτλου με τη σιωπηρή τους αθώωση (δεν βγήκε ποτέ απόφαση, αν και παραπέμφθηκε ο παράγοντας του Ολυμπιακού, Λεωνίδας Θεοδωρακάκης).
Μια άλλη θεωρία τους ήθελε να μην κατεβαίνουν ποτέ γιατί η ΑΕΚ βρισκόταν σε εξαιρετική φόρμα και η ήττα θα ήταν ένα πολύ πιθανό σενάριο. Πάντως μέχρι να παρθεί αυτή η απόφαση από τον «ερυθρόλευκο» σύλλογο έγινε κανονική γενική συνέλευση στον Πειραιά όπου ο καθένας είχε την ψήφο του και αποτύπωνε την άποψή του σχετικά με το αν επρόκειτο να κατέβει στον αγωνιστικό χώρο η ομάδα ή όχι. Προφανώς η ψηφοφορία έδειξε το «όχι» το οποίο ήρθε σε μια συντριπτική πλειοψηφία, 587 έναντι 14 ψήφων, εξ’ ου και η μη παρουσία των «ερυθρόλευκων» στο ματς.
«Το ιστορικό σύνθημα»
Τι κρατάμε απ’ όλο αυτό; Έναν… τελικό πρωταθλήματος που δεν παίχτηκε ποτέ. Ήταν επίσης το τελευταίο ημιεπαγγελματικό της κατηγορίας. Συνάμα δημιουργήθηκε και ένα σύνθημα που ακούγεται σχεδόν 50 χρόνια μετά.
Το «Θρύλε τρέμεις για αυτό δεν κατεβαίνεις» έγινε ιαχή στα χείλη των Αεκτζήδων εκείνο το απόγευμα στην Λεωφόρο, όταν δεν είδαν ποτέ τον Ολυμπιακό στο γήπεδο και αντίκρισαν την αγαπημένη τους ομάδα να σηκώνει την κούπα του πρωταθλητή.
Οι «ερυθρόλευκοι» δύο μέρες μετά διοργάνωσαν την δική τους φιέστα, καλώντας σε φιλικό την Ραπίντ Βιέννης. Ένα ματς που διεκόπη στο 48′ και δεν συνεχίστηκε, αφού οι προβολείς του γηπέδου σταμάτησαν να φωτίζουν, καθιστώντας αδύνατη την διεξαγωγή.
Αυτό το παιχνίδι μας θυμίζει πολλά από το σημερινό περιβάλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ορισμένα δεν απέχουν και τόσο από την πραγματικότητα του τώρα. Αυτό από μόνο του είναι μια πλήρης αποτυχία τόσων ετών. Γιατί όσο και εάν περνάει ο χρόνος οι συνθήκες δεν αλλάζουν. Ίσως αυτό θα πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις…
Ευαγγελία Φάκα
