22.3 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Το “κέντρο”, η… μετατώπισή του και η μάχη του Ιουνίου στην κεντροαριστερά

Ειδήσεις Ελλάδα

Οι εκλογές της 21ης Μαΐου πέραν  των πολλών άλλων «κατακρημνίσεων», λειτούργησαν διαλυτικά και ως προς τα «διαχωριστικά» των όρων δεξιά και αριστερά σε έναν τόπο, όπως ο δικός μας, ο οποίος ακόμη και σήμερα έλκει σε πολιτικό επίπεδο επιχειρήματα και ατάκες από την εποχή του εμφυλίου.

Μια μόνο ανάγνωση της  ετυμηγορίας του εκλογικού σώματος αρκεί για να κατανοήσει κανείς ότι οι εποχές που οι πολίτες στοιχίζονταν “τυφλά” σε ουρές ιδεολογικά αντιμαχόμενων στρατοπέδων έχουν παρέλθει.

Οι διαφορές που οδήγησαν πολλάκις σε αλληλοσπαραγμό τη χώρα, δεν φαίνεται να λειτουργούν πλέον στην συνείδηση του ψηφοφόρου. Το πώς και το γιατί εξασθένησαν οι ιδεολογίες είναι μια μεγάλη κουβέντα που ξεκινάει από τον ίδιο το χρόνο (τον μεγαλύτερο διαλύτη), περνάει μέσα από τους πολιτικούς χειρισμούς και  τους ελιγμούς των «στρατοπέδων» και εφάπτεται των σύγχρονων κοινωνικών ζητούμενων.

Ένα από τα κυρίαρχα ερωτήματα λοιπόν μετά την πρώτη «ομιλία» της κάλπης είναι το εξής: Σκεφτόμαστε και ψηφίζουμε ακόμη στη βάση του κριτηρίου δεξιά- αριστερά ή έχουμε περάσει στην επόμενη πίστα;

Είναι κοινώς γνωστό ότι μέσα στη Νέα Δημοκρατία ήταν πολλοί αυτοί που έβρισκαν …  αριστερό τον Κυριάκο Μητσοτάκη όπως είναι γνωστό ότι και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολλοί αυτοί  που έβρισκαν πολύ κεντρώο τον Τσίπρα.

Η πτώση των συνόρων δεν φάνηκε μόνο στα πρόσωπα αλλά και στις πολιτικές τους. Συχνά άλλα έλεγε το στόμα και άλλα η υπογραφή.

Τις εκλογές τις κρίνει πάντα το κέντρο, αυτό είναι βέβαιο. Το ποιος ήταν πιο κοντά του φάνηκε στη διαδρομή.

Τι είναι όμως το κέντρο που κατακτά εν τέλει σήμερα την κοινωνία;

Θα έλεγε κανείς ότι είναι ο χώρος που αναζητά μια νηφάλια, προοδευτική αριστερά και μια μετρημένη, συγκρατημένη δεξιά.

Ευρύς ο χώρος και συνεχώς διευρυνόμενος. Σε κάθε περίπτωση, ρυθμιστικός.

Κοινή συνισταμένη όλων, ένα όραμα, ένας ρεαλιστικός σκοπός, μια γραμμή πλεύσης. Καθαρή γλώσσα, σοβαρότητα, σταθερότητα, επιχειρήματα, μετάδοση εικόνας ασφάλειας.

Καθώς το σκηνικό στο δρόμο της επόμενης ημέρας έχει ήδη προδιαγραφεί και δεν αφορά πλέον τον –κραταιό – Μητσοτάκη, αλλά την δεξαμενή της κεντροαριστεράς (της μεγάλης ηττημένης), αυτές οι σκέψεις θα πρέπει να προβληματίσουν τους δύο αναδυόμενους μονομάχους για την κυριαρχία επί του χώρου (του ρευστού πλέον χώρου, όπως προαναφέραμε).

Και τούτο, διότι από τις πρώτες ώρες καταγράφηκε τάση κόντρας αλά παλαιά, ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ τηλεοπτικά, διαδικτυακά και καφενειακά, με τον μεν ΣΥΡΙΖΑ να ενοχοποιεί για την βαριά ήττα του τις προοδευτικές δυνάμεις (κυρίαρχα το ΠΑΣΟΚ) για το γεγονός ότι δεν αποδέχθηκε το χέρι της συνεργασίας που του έτεινε, το δε ΠΑΣΟΚ να καλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να κοιταχθεί στον καθρέφτη και να κάνει λόγο για «μεγάλη επιστροφή».

Είναι σαφές ότι στήνεται σκηνικό μηνιαίου πολέμου στην κεντροαριστερά με προφανή στόχο τα εκλογικά ποσοστά του Ιουνίου. Ενός πολέμου από τον οποίο η μόνη που θα βγει ηττημένη θα είναι η κεντροαριστερά, αν δεν πέσουν οι τόνοι κι αν δεν επικρατήσει σύνεση.

Είναι όμως σαφές και κάτι άλλο με βάση τον τρόπο με τον οποίο ψήφισαν οι πολίτες στην πρώτη αναμέτρηση.

Ο νικητής θα είναι αυτός  που θα έχει ξεκάθαρο μήνυμα και σαφή πρόταση. Αυτός που θα επιδείξει τη μεγαλύτερη σοβαρότητα. Ίσως και αυτός που θα κατεβάσει πρώτος τους τόνους. Και ο νοών, νοειτω.

Ειδήσεις

ΠΗΓΗ

Σχετικά άρθρα

Θέσεις εργασίας - Βρείτε δουλειά & προσωπικό