Λευτέρης Θεοδωρακόπουλος
04/12/2022 08:30
7
SHARES
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, τα παιδιά κάθε πρώτη του μήνα, έσπευδαν στα περίπτερα και στα ψιλικατζίδικα της γειτονιάς τους για να αγοράσουν το περιοδικό Σαΐνια, ένα παιδικό περιοδικό που θα λέγαμε πως ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του.
Στις σελίδες του περιοδικού βρίσκαμε θέματα γνώσεων, κόμικ που υπέγραφαν καταξιωμένοι δημιουργοί (όπως ο Νίκος Μαρουλάκης), στήλες για ηλεκτρονικά παιχνίδια (Game Kings), δυνατές συνεντεύξεις, διαγωνισμούς με πλούσια δώρα, θέματα για τους μικρούς αναγνώστες, αλληλογραφία μεταξύ αναγνωστών και πολλά άλλα. Και τι δεν είχε αυτό το περιοδικό, ακόμα και συναντήσεις των αναγνωστών του διοργάνωνε. Μια άλλη καινοτομία του ήταν το μικρό βιβλιαράκι «be mini its fun», ένα ένθετο λιλιπούτιο βιβλιαράκι το οποίο κάθε μήνα είχε και άλλη θεματική, όπως μαγικά κόλπα, ανέκδοτα, σπαζοκεφαλιές κ.ά.
Τα Σαΐνια δεν ήταν ένα απλό περιοδικό, ήταν ιδέα. Για αυτό το λόγο μια ολόκληρη γενιά ταυτίστηκε με αυτό. Σε μια εποχή που ο ηλεκτρονικός εθισμός δεν υπήρχε καν ως ορολογία ή ιδέα, τα παιδιά στον ελεύθερο τους χρόνο ξεφύλλιζαν και διάβαζαν Τα Σαΐνια.
Στο μιλάει ένας παθιασμένος συλλέκτης τους. Ο Νικόλας Ράσελ έχει στην κατοχή του 80 τεύχη. Μαζί του κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο, ξεφυλλίζοντας τις αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων.
Τι σημαίνει για εσένα το περιοδικό Σαΐνια;
«Τα Σαΐνια ήταν το πρώτο περιοδικό (εκτός Disney) που ήρθε στα χέρια μου και διάβαζα φανατικά ως παιδί, κάθε μήνα ανελλιπώς. Έχω μόνο γλυκές αναμνήσεις και θυμάμαι σαν χθες την ανυπομονησία μου να πάρω στα χέρια μου το καινούριο τεύχος. Με εγκυκλοπαιδικά αφιερώματα, επιστημονικά πειράματα, ανέκδοτα, comics, μουσική, ταινίες, games… πραγματικά δεν υπήρχε τίποτα που δεν κάλυψαν τα Σαΐνια! Ήταν ό,τι είναι σήμερα το internet και ακόμα περισσότερα, γραμμένα με ποιότητα, καλή αισθητική και σεβασμό στο παιδί. Είχαν την τέλεια αναλογία διασκέδασης και επιμόρφωσης, σε πραγματική αρμονία».
Πόσα τεύχη έχεις διασώσει και ποια είναι τα αγαπημένα σου από αυτά;
«Έχω διασώσει τα 80 πρώτα τεύχη. Δυστυχώς δεν είναι τα συγκεκριμένα που είχα παιδί, καθώς είχαν πεταχτεί (χωρίς την άδειά μου) και τα μάζεψα ξανά από αγγελίες. Μου είναι δύσκολο να ορίσω κάποια συγκεκριμένα ως αγαπημένα, όμως της περιόδου 1993 και 1994 θεωρώ πως για μένα τερματίζουν το… “νοσταλγόμετρο”! Ήταν γενικότερα οι δύο αγαπημένες χρονιές της ζωής μου και τα Σαΐνια ήταν πολύ αντιπροσωπευτικά του zeitgeist της εποχής».
Κρατώντας το πρώτο τεύχος, το οποίο κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1992 : Από το αρχείο του Νίκου Ράσελ
Η συλλογή του Νίκου Ράσελ είναι εντυπωσιακή : Από το αρχείο του Νίκου Ράσελ
Τεύχος γιορτινό, χριστουγεννιάτικο. Τι ωραίο θα ήταν να υπήρχε και τώρα ένα ανάλογο αυτές τις ημέρες : Από το αρχείο του Νίκου Ράσελ
Πρωτοσέλιδο με το κόμικ του Νίκου Μαρουλάκη, ο «Δράκουλας» το άλλο ήταν το «Ποδολάχανο του Αχιλλέα» : Από το αρχείο του Νίκου Ράσελ
Όταν ο Σάκης Ρουβάς ήταν στο απόγειο του έδινε επιλεκτικά συνεντεύξεις, μία από αυτή ήταν στα Σαΐνια : Από το αρχείο του Νίκου Ράσελ
Ποιο από αυτά τα τεύχη είχατε εσείς; : Από το αρχείο του Νίκου Ράσελ
Δεκέμβριος του 1992: Δαγωνισμοί με πλούσια δώρα και φυσικά στο εξώφυλλο πιγκουίνοι : Από το αρχείο του Νίκου Ράσελ
Απρίλιος του 1993 και τα Σαΐνια είχαν κλείσει ένα χρόνο ζωής κάνοντας χιλιάδες μικρούς μαθητές (και κρυφά τους γονείς τους) να τα ξεφυλλίζουν : Από το αρχείο του Νίκου Ράσελ
Όταν ο Donkey Kong ήρθε στην Ελλάδα έκανε αίσθηση η παρουσία του στα Σαΐνια : Από το αρχείο του Νίκου Ράσελ
Και τα καλοκαιρινά τους τεύχη ήταν «ατελείωτα», διαβάζονταν ξανά και ξανά : Από το αρχείο του Νίκου Ράσελ
Η εκπληκτική συλλογή του Νίκου Ράσελ που τη μοιράζεται με τους αναγνώστες του : Από το αρχείο του Νίκου Ράσελ
Περισσότερες εικόνες
Be mini it’s fun, μια καινοτομία πολύ μπροστά για την εποχή της…
«Τα “Be mini it’s fun” ήταν μια πρωτοποριακή ιδέα, που πραγματικά δεν νομίζω πως υπήρχε αλλού στον κόσμο. Μικροσκοπικά βιβλιαράκια με ανέκδοτα, μαγικά κόλπα, αινίγματα και οτιδήποτε άλλο μπορούσε να φανταστεί κάποιος κάθε φορά! Και όλα αυτά σε μέγεθος μερικών εκατοστών, ώστε να χωράνε και στην πιο μικρή τσέπη».
Λείπουν τα Σαΐνια από τα σημερινά παιδιά; Θα ήταν κάτι όμορφο να «αναβίωνε» ξανά;
«Ένα ποιοτικό περιοδικό λείπει ξεκάθαρα από τα σημερινά παιδιά. Και το λέω με σιγουριά, καθώς είμαι σε ηλικία που οι περισσότεροι έχουμε παιδιά και η σύγκριση με τα παιδικά μου χρόνια, θέλω να πιστεύω πως είναι αντικειμενική. Πόσο μάλλον τα ίδια τα Σαΐνια, που δεν είχαν καν αντίπαλο. Θεωρώ πως μια αναβίωση με τα ποιοτικά standards των Σαϊνιών θα ήταν, πραγματικά, ένα εξαιρετικό δώρο στα σημερινά παιδιά. Δυστυχώς οι γονείς έχουν βρει την εύκολη λύση της οθόνης, όμως το περιεχόμενο στο internet είναι χαώδες, ποιοτικά αμφίβολο και πολλές φορές επικίνδυνο».
Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεις στους αναγνώστες των Σαϊνιών;
«Once a Saini, always a Saini! Μεγαλώσαμε κατά κάποιον τρόπο όλοι μαζί, χωρίς να γνωριζόμαστε και χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε. Διαβάζαμε κάθε μήνα το ίδιο περιεχόμενο, γελούσαμε με τα ίδια αστεία και το καράβι της φαντασίας μας έπλεε παράλληλα στα ίδια πελάγη. Είμαστε σαν αδέρφια και το καταλαβαίνουμε μόνο όταν η κουβέντα φέρει τη μαγική λέξη “Σαΐνια”. Τότε έρχεται ένα δυνατό αμάλγαμα συγκίνησης, νοσταλγίας και παιδικότητας. Το πνεύμα των Σαϊνιών είναι πραγματικά ανίκητο και δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ! Πολλοί από μας δε, ξεκινάμε διπλή συλλογή τευχών, για να μάθουν τα παιδιά μας το θρυλικό αυτό περιοδικό. Τι σόι σαΐνια είμαστε χωρίς σαϊνάκια;».
*Ευχαριστούμε θερμά τον Νίκο Ράσελ για την παραχώρηση των φωτογραφιών από το αρχείο του
*Ακολουθήστε την ομάδα που είναι μέλος ο Νίκος Ράσελ για να κάνετε μια βουτιά στην νοσταλγία
Ακολουθήστε το και στο κανάλι μας στο YouTube
Διαβάστε επίσης
Όταν βάζαμε γκολ στα ρετρό ποδοσφαιράκια της οθόνης
Ράλλης Μπούρης: Ο Έλληνας που μαζεύει αυτοκόλλητα Panini από το 1978
Ο Μικρός Ήρωας συνεχίζει να εμπνέει τους Έλληνες μέχρι σήμερα
Μονόπολη: Η ιστορία πίσω από τις ζαριές του Real Estate επιτραπέζιου
