«Τα παιδιά μου βαριούνται και δεν θέλουν να κάνουμε τίποτα το Πάσχα, ούτε και να πάμε πουθενά!» ακούω από αρκετούς γονείς. Και εκεί αναρωτιέμαι τι έχουν κάνει αυτοί οι γονείς για τα παιδιά τους. Τους κεντρίζουν το ενδιαφέρον ή είναι και οι ίδιοι τόσο βαρετοί;
Για παράδειγμα, θα αναφερθώ σε συγγενικό μου πρόσωπο που «βαριούνται» να ψήσουν το παραδοσιακό αρνί – όχι γιατί δεν έχουν …χώρο αλλά γιατί ο καθένας τους μένει καθηλωμένος στην δική του …τεμπελιά αλλά και σε βιώματα που έχει τοποθετήσει αρνητικά στο μυαλό του, χωρίς βέβαια τα βιώματα αυτά και οι εμπειρίες του να είναι αρνητικές! Αποτέλεσμα, να έχουν περάσει και στα παιδιά τους ότι το Πάσχα δεν είναι τίποτα και ότι δεν χρειάζεται να τηρηθούν οι παραδόσεις…
