Σκηνές φρίκης περιγράφουν στις καταθέσεις τους στο δικαστήριο συγγενείς θυμάτων της πυρκαγιάς στο Μάτι και πυρόπληκτοι.
Η Ιωάννα Πεταλά, η οποία έχασε τους γονείς της στη φονική πυρκαγιά, με την ίδια να έχει υποστεί εκτεταμένα εγκαύματα σε όλο το σώμα της, συγκλόνισε τη δικαστική αίθουσα όταν αναφέρθηκε στη στιγμή που άρχισε να φλέγεται.
«Η φωτιά μάς κυνήγαγε από αριστερά και πίσω. Μας πρόλαβε. Έπεσα κάτω, έχασα τα γυαλιά μου. Γύρισα πίσω και είδα πύρινες νιφάδες. Ενστικτωδώς κατευθύνθηκα προς τη θάλασσα. Άκουγα ανθρώπους να ουρλιάζουν. Περνούσε ένα νεαρός μόνο με το μποξεράκι του και μια μάνα με ένα λιπόθυμο παιδάκι ή νεκρό… Κάποιος μου λέει “κοπελιά καίγεσαι!”. Είχα πιάσει φωτιά από πίσω. Έφτασα στη θάλασσα κι έπεσα κατευθείαν μέσα. Από πάνω καιγόντουσαν τα πάντα. Είχε εκρήξεις. Κρύωνα. Θυμάμαι να είμαι στη θάλασσα με τα χέρια απλωμένα και να βγάζω τις σάρκες μου. Βγήκα έξω και ξαναμπήκα μέσα, γιατί στέγνωνα και πέθαινα από τον πόνο».
Η μάρτυρας περιέγραψε στιγμές αλλοφροσύνης. Όταν προσπαθούσαν να μιλήσουν με κάποιον δικό τους και ζητούσαν βοήθεια.
«Κάποια στιγμή ήρθε ένα καραβάκι, έπεσα λιπόθυμη. Φτάσαμε στη Ραφήνα. Κάποια στιγμή με πήγαν στο Θριάσιο, μετά από λίγο με πήγαν στο ΓΝΑ, έμεινα 54 μέρες μέρες. Έχω καεί σε χέρια, πλάτη, γλουτούς και πόδια. Έπαθα πνευμονική εμβολή, είχα επιπλοκές. Μπήκα στη ΜΕΘ 8 ημέρες. Είχαν πει ότι δε θα γλιτώσω. Δε μπορούσα να περπατήσω. Ακόμα με πονάνε στη ζέστη τα εγκαύματα. Δε μπορώ να λειτουργήσω σωστά. Δεν περνάει μέρα που να μη σκεφτώ αυτά που έχω ζήσει».
Η κ. Πεταλά αναφέρθηκε και στους γονείς της, που τους έχασε εκείνες τις τραγικές στιγμές για να τους βρει αργότερα νεκρούς.
«Η μάνα μου ήταν πεσμένη στο πεζοδρόμιο, πεσμένη στα γόνατα, τόσο καμένη, που δεν είχε μαλλιά. Ήταν γυμνή, χωρίς μαλλιά και ούρλιαζε. Της έφεραν ένα τραπεζομάντηλο από την ταβέρνα. Ξέρω από έναν κύριο που ήταν μαζί της ότι 5-6 ώρες ήταν ζωντανή. Με το που έφτασε στη Ραφήνα, πέθανε. Ο πατέρας μου απανθρακώθηκε κοντά στο αμάξι. Δεν κατάφερε να πάει μακριά» ανέφερε και ξέσπασε για την ολιγωρία των Αρχών.
«Δεν μας ενημέρωσε κανείς. Υπήρξε η αντίληψη στο Μάτι ότι αν συνέβαινε κάτι επικίνδυνο, χτυπούσαν οι καμπάνες. Αν μας ειδοποιούσε κάποιος έστω και δέκα λεπτά νωρίτερα… ήταν μια κατηφόρα. Οι δικοί μου θα ζούσαν» είπε.
«Μύριζε παντού καμένη σάρκα…»
Στη συνέχεια κατέθεσε η αδελφή της, η οποία αναφέρθηκε στο σοκ που υπέστη όταν την αντίκρυσε.
«Πήγα να τη δω και ο θάλαμος μύριζε καμένη σάρκα. Δεν μπορούσα να την πιάσω. Είχε εγκαύματα παντού. Πονούσε πολύ. Δεν ήξερα πώς να τη βοηθήσω. Δεν ήξερα για τους γονείς μας. Την επόμενη μέρα πήρα τηλέφωνο το νεκροτομείο και τους είπα για τους αγνοούμενους γονείς μου. Ταυτοποιήθηκαν ότι ήταν νεκροί. Εκείνη την ημέρα είναι η μέρα που παρολίγον να ξεκληριστώ» ανέφερε η μάρτυρας, τονίζοντας:
«Εάν είχε δοθεί εντολή εκκένωσης 10 λεπτά νωρίτερα, σίγουρα θα είχαν σωθεί. Θα μπορούσαν να έχουν διανύσει απόσταση μέχρι τη θάλασσα, να μην τους έχει βρει φωτιά στον δρόμο. Καμία υπηρεσία δεν λειτούργησε» τόνισε η μάρτυρας.
naftemporiki.gr
