Η ταχύτητα του Χατζηγιοβάνη, η φόρμα του Καρλίτος και το κάθετο ποδόσφαιρο του Αλεξανδρόπουλου έδωσαν την πρόκριση στον Παναθηναϊκό επί του Ατρομήτου. Γράφει ο Τσάρλυ.
Ο Παναθηναϊκός σε ένα παιχνίδι χωρίς αύριο, κατάφερε και πήρε την πρώτη φετινή του, εκτός έδρας νίκη με 1-0 κόντρα στον Ατρόμητο. Η ομάδα του Γιοβάνοβιτς δεν έπιασε κάποια σπουδαία απόδοση, για ακόμα μία φορά φάνηκε πως δεν μπορεί να πλησιάσει στα στάνταρ που έχει στους αγώνες στην Λεωφόρο, όμως πέτυχε τον στόχο της, κάτι που στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν και το πιο σημαντικό.
Μπήκε ξανά παθητικά
Για ακόμα μία φορά μακριά από το γήπεδο του μπήκε μουδιασμένος και επέτρεψε στον αντίπαλο του να δημιουργήσει μία σημαντική διπλή ευκαιρία στο 6ο λεπτό. Συνολικά, πάντως, δεν δέχτηκε σοβαρή πίεση από τον Ατρόμητο, κυρίως λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζει την φετινή σεζόν η ομάδα του Περιστερίου.
Δεν γίνεται να μην υπολογίσουμε πως ο Παράσχος αντιμετώπισε το παιχνίδι ως μία ευκαιρία να τσεκάρει ποδοσφαιριστές που δεν λογίζονται μέχρι στιγμής ως βασικοί στο πρωτάθλημα. Μόνο τρεις ξεκίνησαν σε σχέση με την ομάδα, που ταπεινώθηκε το περασμένο Σάββατο στην εντός έδρας ήττα από τον Ιωνικό, αντίθετα για τον Παναθηναϊκό ήταν το απόλυτο must win παιχνίδι.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και στις δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα έδειξε να κατανοεί πόσο μεγάλη σημασία έχει για τον σύλλογο η παραμονή στην διοργάνωση. Το Κύπελλο δίνει μία ευκαιρία στον Παναθηναϊκό, μία ευκαιρία να διεκδικήσει κάποιον τίτλο και έπρεπε να μείνει ζωντανός.
Προβληματική και προβλέψιμη η ανάπτυξη του Ατρόμητου
Είχε την τύχη, ο αντίπαλος του, να μην έχει την δυνατότητα να φέρει την μπάλα στην τριάδα του κέντρου και να απειλήσει με κάτω την μπάλα. Ήταν πολύ εύκολη για την άμυνα του Παναθηναϊκού η ανάπτυξη του Ατρόμητου. Η μπάλα δεν πέρναγε από την τριάδα του κέντρου και η προσπάθεια επίθεσης, γινόταν είτε δίνοντας την μπάλα σε κάποιον από τους δύο φουλ μπακ, όπου απομονωμένος από την υπόλοιπη ομάδα, προσπαθούσε να κάνει κάποια επιθετική προσπάθεια και συνήθως κλεινόταν εύκολα, είτε με απευθείας μεγάλη μεταβίβαση, από την τριάδα της άμυνας, προς την περιοχή, που συνήθως έβγαινε εκτός γηπέδου.
Η νίκη του Παναθηναϊκού, περισσότερο ήρθε από την αδυναμία του Ατρόμητου να φτιάξει μία πραγματικά επικίνδυνη επίθεση. Είναι με μεγάλη διαφορά, η χειρότερη ομάδα της Super League Interwetten, στον τρόπο που προσπαθεί να αξιοποιήσει την κατοχή της.
Τρεις ποδοσφαιριστές ήταν πάνω από το επίπεδο του αγώνα
Ο Παναθηναϊκός δεν είχε καλές μεταβιβάσεις από χαμηλά, τόσο οι στόπερ όσο και ο Πέρεθ δεν έκαναν αυτά που χρειαζόταν στο δημιουργικό κομμάτι και είχαν λάθη στην μεταφορά της μπάλας. Δεν μπήκαν πότε στο παιχνίδι οι Ιωαννίδης, Παλάσιος, όμως η ταχύτητα του Χατζηγιοβάνη, η φόρμα του Καρλίτος και το χάρμα οφθαλμών κάθετο ποδόσφαιρο του Αλεξανδρόπουλου έφθασαν για να πάρει μία πιο άνετη πρόκριση από ό,τι δείχνει το τελικό αποτέλεσμα.
Ο Παναθηναϊκός είχε τρεις ποδοσφαιριστές που ήταν πάνω από το επίπεδο του αγώνα. Αντιμετώπισε έναν αντίπαλο που δεν είχε τρόπο να δημιουργήσει και μέχρι να δεχτεί το γκολ δεν τον πίεζε ούτε στην κατοχή, οπότε τα μεμονωμένα πράγματα που έκανε καλά, έφθασαν για να κερδίσει. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν έπιασε μία εμφάνιση που να μας κάνει να πιστέψουμε ότι βρέθηκε τρόπος να λυθεί το πρόβλημα στα εκτός έδρας.
Δεν βοηθάει ο Παλάσιος σαν εξτρέμ
Για ακόμα μία φορά, ο Παλάσιος δεν μπόρεσε να δώσει το παραμικρό ως εξτρέμ. Φαντάζει και ως δεδομένο πως με τον τρόπο παιχνιδιού του στην Ευρώπη, ακόμα και στο δικό μας ποδόσφαιρο, δεν μπορεί να προσφέρει στα άκρα. Δεν έχει κλειστή ντρίπλα, δεν έχει μάθει να παίζει σε μικρό χώρο, συνηθίζει να ανοίγει την μπάλα για να επιτεθεί και να τα κάνει όλα πάνω στο τρέξιμο. Επειδή παίζει με ένταση, έχει καλό πέταγμα στα πρώτα μέτρα και δυνατό κορμί, στο επιθετικό δίδυμο, μπορεί και θα δώσει λύσεις, το να παίρνει την θέση του Βιτάλ στην βασική ενδεκάδα δεν έχει λογική.
Εμφάνισε το συνηθισμένο κράτημα στα εκτός έδρας
Από τον Παναθηναϊκό πράγματα που δεν ξέραμε δεν είδαμε. Έβγαλε πολύ λίγα από τα προτερήματα του, τα οποία ήταν περισσότερο σε ατομικό επίπεδο, εμφάνισε το γνωστό κράτημα που έχει στα εκτός έδρας παιχνίδια. Η πίεση πιο χαμηλά από ό,τι στη Λεωφόρο, προσφέρει την δυνατότητα στον αντίπαλο να κερδίσει μέτρα και να ανεβάσει εύκολα στο ύψος της σέντρας την άμυνα του. Μόνο που ο Ατρόμητος δεν ήξερε πώς να το εκμεταλλευτεί.
Όλες οι επικίνδυνες επιθέσεις από το τρέξιμο στον κενό χώρο του Χατζηγιοβάνη
Επίσης είναι δεδομένο πως η ταχύτητα του Χατζηγιοβάνη είναι σημαντικό όπλο του φετινού Παναθηναϊκού και επειδή διαθέτει πολλούς παίκτες που μπορούν να πασάρουν σωστά και υπάρχει επιθετικό σχέδιο, αξιοποιείται και κάνει τη διαφορά. Τόσο το γκολ όσο και οι υπόλοιπες σημαντικές στιγμές που είχε ο Παναθηναϊκός ήρθαν από το τρέξιμο του στον χώρο, στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας.
Το έχω ξαναγράψει αλλά νιώθω την ανάγκη να το επαναλάβω γιατί είναι σημαντικό. Είναι ξεκάθαρο, με τον τρόπο που αγωνίζεται και που είναι χτισμένος ο φετινός Παναθηναϊκός, πως ο Χατζηγιοβάνης θα πηγαίνει σε πολλές καθαρές ευκαιρίες σε κάθε παιχνίδι, αν καταφέρει να γεμίσει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ποιότητα την τελική του εκτέλεση, θα κάνει μία πραγματικά πολύ καλή χρονιά, θα σηκώσει την καριέρα του και την ομάδα του. Θέλει όμως πολλή δουλειά για να πετύχει να μεγιστοποιεί με τις εκτελέσεις του, τις πιθανότητες για να καταλήξει η μπάλα στα δίχτυα, είναι κάτι που δεν το κάνει.
Ο στόχος για τον Παναθηναϊκό επετεύχθη, η έδρα του τον περιμένει και με τον κόσμο του, για τα παιχνίδια με τον ΟΦΗ και τον ΠΑΟΚ. Ο Ατρόμητος χρειάζεται πολλή δουλειά για να ξεφύγει από την τελευταία θέση και να μην κινδυνέψει με υποβιβασμό. Αυτήν την εποχή είναι πραγματικά η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος.
