Η είδηση του θανάτου του Σάσα Χούπμαν σκόρπισε στην θλίψη τον αθλητισμό της Γερμανίας, ενώ “έσκασε” ξαφνικά στην Ελλάδα δεδομένου ότι ουδείς γνώριζε πως ο άλλοτε σέντερ του Παναθηναϊκού και του Ηρκαλή αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας τα τελευταία χρόνια. Η “αταξία” τον είχε καθηλώσει σε αναπηρικό αμαξίδιο στις ΗΠΑ, όπου έμενε μόνιμα.
Ο Μίκαελ Κοχ συνυπήρξε με τον Σάσα Χούπμαν στην Μπάγερ Λεβερκούζεν, τον Παναθηναϊκό (1997-’99), αλλά και την Εθνική Γερμανίας. Οι δυο τους ήταν εκ των βασικών συντελεστών των διαδοχικών επιτυχιών της Μπάγερ στη δεκαετία του ’90, κι αυτοί που δημιούργησαν μια μικρή γερμανική αποικία στο ΟΑΚΑ. Ο άλλοτε πόιντ γκαρντ του τριφυλλιού μίλησε στο Sport24.gr για όσα έχει να θυμάται από τον Σάσα Χούπμαν.
“Είναι σοκαριστικό να μαθαίνεις κάτι τέτοιο, για έναν άνθρωπο με τον οποίο έχεις περάσει τόσα πολλά στη ζωή σου. Πολύ άσχημα νέα, πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του Κρίστιαν Βελπ, να ακούς για τον Σάσα (Χούπμαν). Περνάμε δύσκολη περίοδο λόγω του κορονοϊού, αλλά μπορώ να σου πω ότι η είδηση του θανάτου του Σάσα με πόνεσε πολύ βαθιά στην καρδιά. Ήταν τα τελευταία χρόνια σε αναπηρικό καροτσάκι, δεν μπόρεσε να νικήσει αυτή την ασθένεια” ήταν η αρχική τοποθέτηση του Μίκαελ Κοχ, ο οποίος ενημερώθηκε τη Δευτέρα 13 Απριλίου για τα μαντάτα.
Ποιος ήταν ο Σάσα Χούπμαν μέσα από τα δικά του μάτια; “Ο Σάσα ήταν πολύ διαφορετικός εντός κι εκτός παρκέ. Όταν δεν ήταν στο γήπεδο, ήταν ο πιο ήρεμος και φιλικός άνθρωπος που θα μπορούσες να συναντήσεις. Ήταν πάντα πρόθυμος να σε βοηθήσει, ένας πραγματικός φίλος, που θα σου στεκόταν ανά πάσα στιγμή, όποτε τον χρειαζόσουν. Στο γήπεδο, από την άλλη, ήταν σκληρός και δυναμικός. Το παιχνίδι του βασιζόταν στην επαφή και την σκληράδα. Όταν τον αντιμετώπιζες, σκεφτόσουν “αυτός ο τύπος είναι πολύ σκληρός”, αλλά μόλις τον συναντούσες έξω αντιλαμβανόσουν ότι επρόκειτο για έναν από τους πιο ευγενικούς ανθρώπους που θα συναντούσες, φιλικός προς όλους” ανέφερε χαρακτηριστικά, πριν εξηγήσει μετά λύπης πως “δυστυχώς χαθήκαμε πριν από μερικά χρόνια, όταν εγκαταστάθηκε μόνιμα στις ΗΠΑ. Κάναμε κάποιες συναντήσεις στο Λεβερκούζεν με τα άλλα παιδιά που ήμασταν μαζί στην Μπάγερ και κατακτήσαμε τα συνεχόμενα πρωταθλήματα, αλλά αυτός ήταν άρρωστος και δεν μπορούσε να ταξιδέψει για να είναι κοντά μας”.
– Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση που έχεις από εκείνον;
“Όπως σου είπα, ήταν ένας πολύ σκληρός παίκτης εντός παρκέ. Ειδικά στον Παναθηναϊκό, η πιο χαρακτηριστική ιστορία που θυμάμαι είναι όταν αντιμετωπίζαμε μια ισπανική ομάδα (εννοεί την Τάου). Ένας παίκτης της, o Λούσιο Ανγκούλο αν θυμάμαι καλά, ήταν καλός και σκληρός αμυντικός, είχε αναλάβει το μαρκάρισμα του Ντέγιαν (Μποντιρόγκα) και τον είχε εκνευρίσει. Τον είχε βγάλει εκτός ρυθμού. Τότε, ο κόουτς έβαλε μέσα τον Σάσα και του είπε “παίξε πικ εν ρολ με τον Ντέγιαν”. Μπαίνει ο Σάσα, κάνει ένα σκριν και βγάζει τον αντίπαλο του Ντέγιαν εκτός αγώνα (γελάει). Είναι μια από τις καλύτερες και πιο χαρακτηριστικές στιγμές που θυμάμαι μαζί του. Ήταν ένας άνθρωπος που δεν λύγιζε από κανέναν, ήταν σπουδαίος στο να κάνει όλα όσα του ζητούσαν, ήταν παίκτης ομάδας. Ήταν ρολίστας στον Παναθηναϊκό και λειτούργησε στο 100% σε όσα του είχαν αναθέσει. Είτε έπαιζε, είτε δεν έπαιζε, ήταν πολύ δυναμικός στην προπόνηση για να είναι έτοιμος να προσφέρει”.
– Εσύ πήγες στον Παναθηναϊκό ένα χρόνο πριν από εκείνον. Όταν δέχθηκε την προσφορά του τριφυλλιού, επικοινώνησε μαζί σου για να μάθει περισσότερα;
“Παίζαμε για πολλά χρόνια μαζί τη Λεβερκούζεν, οπότε όταν του έγινε η πρόταση από τον Παναθηναϊκό, με πήρε αμέσως τηλέφωνο. Μιλήσαμε για την κατάσταση, ήταν ενθουσιασμένος με την προοπτική αυτή, όπως ήμουν κι εγώ ένα χρόνο νωρίτερα, όταν είχα την πρόταση από τον Παναθηναϊκό. Δεν το περίμενε αυτό, ότι επελέγη να παίξει για μια τόσο μεγάλη ομάδα. Γι αυτόν ήταν μια κατάσταση που επί της ουσίας δεν είχε πολλά να σκεφτεί. Μόλις δέχθηκε την πρόταση και δεδομένου ότι ήξερε πως είμαι κι εγώ στην ομάδα, πήρε πολύ γρήγορα την απόφασή του. Ήταν μεγάλο βήμα για την καριέρα του. Δεν μιλήσαμε πολύ, δεν χρειαζόταν άλλωστε. Είχε πάρει την απόφασή του από την στιγμή που έσκασε η πρόταση”.
– Πώς ήταν η συνύπαρξή σας στην Αθήνα;
“Ήμασταν πολύ κοντά, κάναμε πάρα πολύ παρέα. Όπως καταλαβαίνεις, ήταν πολύ ωραίο για μένα να έχω έναν συμπατριώτη μου στην ομάδα. Έμενα στην Εκάλη, κι εκείνος κάπου κοντά μου. Πολλές φορές πηγαίναμε μαζί στην προπόνηση, το κάναμε εναλλάξ το δρομολόγιο. Συζητούσαμε με τις ώρες για όσα ζούσαμε στην Αθήνα. Περάσαμε υπέροχα. Όπως μπορείς να φανταστείς, ήταν ο συγκάτοικός μου σε όλα τα ταξίδια. Το έκανε πολύ πιο εύκολο και για μένα να προσαρμοστώ στην ελληνική ζωή, όταν είχα έναν “αδελφό” μου στην Αθήνα. Το πιο ευχάριστο είναι πως η κοινή μας παρουσία στον Παναθηναϊκό συνδυάστηκε από την κατάκτηση τίτλων. Όλα ήταν υπέροχα”.
Ο Σάσα Χούπμαν δεν θα μείνει στην ιστορία ως ένας παίκτης που άλλαξε τις ισορροπίες στη διετία (από το 1997 έως το 1999) που φόρεσε την πράσινη φανέλα. Ήταν όμως “εκεί” όποτε χρειαζόταν, ένας παίκτης πρόθυμος να κάνει ό,τι του ζητηθεί προκειμένου να πετύχει η ομάδα. Κι εν τέλει, καταγράφηκε ως μέλος της ομάδας που άλωσε το ΣΕΦ στον 5ο τελικό του 1999. Κι ας μην το “μάτωσε” εκείνο το βράδυ…
Photo Credits: Eurokinissi
