Ο Στέφανος Μακρής αναλύει με την βοήθεια του Hudl Instat το προφίλ της Κροατίας, την οποία αντιμετωπίζει η Εθνική ομάδα απόψε (7/7) στον τελικό του Προολυμπιακού τουρνουά. Το διαρκές τάισμα του Ζούμπατς, η ποιότητα της τριάδας Χεζόνια, Σάριτ, Σμιθ και τα – πολλά – σκαμπανεβάσματα της ομάδας, που είναι ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο.
Η Κροατία θα βρεθεί απόψε (7/7) απέναντί στην Εθνική ομάδα στον τελικό του Προολυμπιακού τουρνουά (21:00, Novasports Start και LIVE από το SPORT24), με έπαθλο μία θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Οι Κροάτες τα χρειάστηκαν κόντρα στην Δομινικανή Δημοκρατία, αλλά έστω και με το.. ζόρι προκρίθηκαν στον τελικό, μετρώντας μία διαστημική εμφάνιση (στην νίκη επί της Σλοβενίας), μία απροσδόκητη ήττα (κόντρα στην Νέα Ζηλανδία) και μία οριακή νίκη (κόντρα στην Δομινικανή Δημοκρατία).
Το SPORT24 παρουσιάζει με την βοήθεια του Hudl Instat το προφίλ της Κροατίας.
Ο Ζούμπατς που είναι σημείο αναφοράς και η ποιότητα των Σάριτς, Χεζόνια
Ξεκινώντας από τα βασικά, ο Γιόζιπ Σέζαρ έχει φτιάξει μία ομάδα που έχει ευχαριστημένους τους… σταρ του:
Ο Ίβιτσα Ζούμπατς (24 πόντοι και 11.7 ριμπάουντ μέσο όρο σε 28 λεπτά συμμετοχης) είναι ξεκάθαρα το άρμα μάχης στην επίθεση (και ο λόγος που δεν καλείται ο Άντε Ζίζιτς, για να μην υπάρχει ανταγωνισμός).
Ο Ντάριο Σάριτς (17.3 πόντοι και 7.7 ριμπάουντ μέσο όρο σε 34 λεπτά συμμετοχής) παίζει ως πάουερ φόργουορντ, το οποίο προτιμάει από το να παίζει σέντερ (όπως συμβαίνει στο NBA).
Ο Μάριο Χεζόνια (13.3 πόντοι και 6.7 ριμπάουντ μέσο όρο σε 34 λεπτά συμμετοχής) παίζει μόνο ως σμολ φόργουορντ (και όχι ως πάουερ φόργουορντ, που έχει δείξει ότι δεν τον… τρελαίνει).
Ό,τι… περισσέψει από τους τρεις σταρ της ομάδας πηγαίνει στον Τζέιλεν Σμιθ (11.3 πόντοι και 4 ασίστ μέσο όρο σε 29 λεπτά συμμετοχής), τον νατουραλιζέ γκαρντ της Παρτίζαν.
Η Κροατία είναι μία ομάδα που περνάει την μπάλα κοντά στο καλάθι με μεγαλύτερη συχνότητα από ότι γίνεται πλέον στο σύγχρονο μπάσκετ. Για την ακρίβεια, αυτή είναι η βασική της επιλογή στην επίθεση, αφού – σύμφωνα με το Hudl Instat – οι Κροάτες έχουν 12.3 Post Up κατοχές ανά αγώνα (παιχνίδι με πλάτη). Άρμα μάχης σε αυτή την λογική είναι ο Ζούμπατς.
*Με κυκλάκι τα εύστοχα σουτ, με “x” τα άστοχα
Ο σέντερ των Κλίπερς είναι ξεκάθαρα ο παίκτης από τον οποίο ξεκινούν όλα, τόσο χάρη στις κατοχές που παίρνει με πλάτη στο καλάθι, όσο και στις φάσεις που τελειώνει σε κατάσταση Pick and Roll. Οι Σάριτς και Χεζόνια επίσης ποστάρουν συχνά. Η Κροατία όμως αρέσκεται συχνά να τους έχει στην περιφέρεια, αφού αμφότεροι είναι καλοί σουτέρ και ανοίγουν το γήπεδο, ώστε να μπορέσει ο Ζούμπατς είτε να ποστάρει, είτε να παίξει Pick and Roll.
Ένα κομμάτι του παιχνιδιού των Κροατών ωστόσο που δεν γίνεται να υποτιμηθεί είναι η ικανότητα στην πάσα των Σάριτς (6 ασίστ ανά αγώνα) και Ζούμπατς (3 ασίστ ανά αγώνα). Οι δύο NBAερς βλέπουν γήπεδο όταν ποστάρουν. Παράλληλα, αμφότεροι είναι εξαιρετικοί στο να κάνουν το λεγόμενο Short Roll μετά το Pick and Roll (όπου παίρνουν την μπάλα στα 3-4 μέτρα και πασάρουν στην περιφέρεια αντί να πάνε στο καλάθι). Ο Σάριτς είναι τρομερός πασέρ σε κίνηση, αλλά και σε κατάσταση High-Low (όπου είναι στην κορυφή και βρίσκει τον ψηλό κάτω από το καλάθι).
Όλα αυτά αναφέρονται για έναν προφανή λόγο: Η Εθνική δεν θα έχει την ευκαιρία να δώσει τόσο εύκολα βοήθειες στο μαρκάρισμά τους. Οι δύο ψηλοί των Κροατών είναι οι λεγόμενοι playmaking bigs. Ψηλοί πλέι-μέικερ δηλαδή, που βλέπουν γήπεδο και βρίσκουν τους συμπαίκτες τους.
Η άμυνα στο Pick and Roll και το μέγεθος της γραμμής ψηλών
Οι Κροάτες ποντάρουν στο μέγεθος που έχουν στην γραμμή των ψηλών τους στην άμυνα. Η τριάδα των Χεζόνια, Σάριτς και Ζούμπατς καλύπτει χώρους και – κυρίως – καλύπτει το χαμηλό μέγεθος των γκαρντ της ομάδας, όπου πέραν του Τζέιλεν Σμιθ δεν υπάρχει αρκετό ύψος (κάτι που ίσως οδηγήσει σε πιο συχνά ποσταρίσματα των Γουόκαπ, Καλάθη στον αποψινό τελικό).
Οι Κροάτες δεν φοβούνται να δώσουν το σουτ στο Pick and Roll, βάζοντας τον Ίβιτσα Ζούμπατς να αμυνθεί παίζοντας Drop (μένοντας πολύ πίσω, δίνοντας το σουτ) ή Flat (όπου είναι λίγο πιο ψηλά, αλλά και πάλι δίνει το σουτ). Ιδού ένα παράδειγμα από τον χθεσινό (6/7) ημιτελικό με την Δομινικανή Δημοκρατία:
Ο Ζαν Μοντέρο παίζει Pick and Roll με τον Λουίς Σάντος, με τον Ζούμπατς να παίζει Drop, μένοντας πίσω.
PRINTSCREEN
Ο Μοντέρο επιχειρεί ελεύθερο σουτ και αστοχεί, με τον Ζούμπατς να μην του ασκεί καμία πίεση.
PRINTSCREEN
Αυτή η απόφαση έχει λογική για πολλούς λόγους. Οι Κροάτες θέλουν να προστατεύσουν το καλάθι τους, να κλείσουν χώρους, ενώ θέλουν να προστατεύσουν και τον Ζούμπατς (και τον ύψους 2.17 μέτρων Ντάνκο Μπρανκοβιτς της Μπάγερν όταν ξεκουράζεται ο σέντερ των Κλίπερς). Είναι όμως και μία λογική που μπορεί εύκολα να γυρίσει μπούμερανγκ και δημιουργήσει προβλήματα στους Κροάτες. Προβλήματα όπως αυτά που τους προξένησαν δηλαδή οι Νεοζηλανδοί στην φάση των ομίλων, σημειώνοντας 24 πόντους σε 19 κατοχές σε κατάσταση Pick and Roll όπου το σουτ πήρε ο χειριστής της μπάλας.
Οι Κροάτες βέβαια ενίοτε προσαρμόζονται. Βάζουν τον Ζούμπατς να παίζει πιο ψηλά (Level, δηλαδή στο ύψος του σκρινέρ). Ο Σάριτς έχει παίξει και αλλαγές. Αμφότεροι ωστόσο δεν αισθάνονται απολύτως άνετα στην περιφέρεια, μαρκάροντας περιφερειακούς.
Την ίδια στιγμή βέβαια, είναι εύκολο να κάνει κάποιος μία λογική σύνδεση αυτή τη στιγμή: Η Ελλάδα θα ξεκινήσει τον τελικό έχοντας δύο γκαρντ (Γουόκαπ, Καλάθης) που όλη η Ευρώπη τους μαρκάρει παίζοντας Drop στο Pick and Roll, δίνοντάς τους το σουτ. Στους 3 προηγούμενους αγώνες αυτό δεν στοίχισε στην Ελλάδα. Καμία από τις τρεις προηγούμενες αντιπάλους της Εθνικής όμως δεν είχε τα μεγέθη των Κροατών στην γραμμή ψηλών ώστε να κλείσει τους χώρους και να περιορίσει κάποιες επιλογές. Αυτή είναι μία νέα πρόκληση για το σύνολο του κόουτς Σπανούλη.
Ένας περίεργος αντίπαλος, ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο
Η Κροατία είναι μία ιδιαίτερη ομάδα. Αυτό βασικά ισχύει γενικά για την Κροατία εδώ και 20 χρόνια. Οι Κροάτες ήταν – και είναι – μία ομάδα ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο. Μία ομάδα που μπορεί να διαλύσει την Σλοβενία το ένα βράδυ, να ηττηθεί από την Νέα Ζηλανδία λιγότερο από 24 ώρες αργότερα και στην συνέχεια να νικήσει με το ζόρι την Δομινικανή Δημοκρατία. Αυτή η αστάθεια, αυτή η αφέλεια είναι που την κάνει τόσο επικίνδυνη, ακόμα και χωρίς το μεγάλο αστέρι της, τον Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς.
Οι Κροάτες έχουν ένα ρόστερ που μπορεί να κάνει ζημιές. Έχει τρεις παίκτες πρώτης γραμμής στα πρόσωπα των Ζούμπατς, Σάριτς, Χεζόνια, οι οποίοι αλληλοσυμπληρώνονται, αλλά και έναν παίκτη επιπέδου EuroLeague στο πρόσωπο του Σμιθ. Είναι μία ομάδα που παίζει απλό μπάσκετ σε άμυνα και επίθεση. Αν της βγει το παιχνίδι μπορεί να κάνει ζημιά. Αν δεν της βγει, τότε μπορεί ακόμα και να διαλυθεί μόνη της.
Το έργο της Εθνικής δεν είναι εύκολο. Οι Κροάτες είναι επικίνδυνοι. Τους χαρακτηρίζει μεν η αφέλεια, αλλά παράλληλα έχουν και άγνοια κινδύνου. Αυτός είναι ένας πολύ ιδιαίτερος συνδυασμός για έναν αντίπαλο. Και για αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή απόψε.
