Ο Κ. Νικολακόπουλος σχολιάζει στο blog του στο gazzetta πολλά και διάφορα με αφορμή το νέο νικηφόρο παιχνίδι του Ολυμπιακού στα Γιάννινα.
Ο Ολυμπιακός έκανε λοιπόν τη δουλειά του και στα Γιάννινα και δη με πειστικό τρόπο, αναφορικά με την εικόνα του στο πρώτο κομμάτι του αγώνα και με το τελικό σκορ (3-0).
Μπορεί κάποιος να παρατηρήσει ότι και οι εφτά τελευταίες νίκες του σε πρωτάθλημα κι Ευρώπη είναι με τεσσάρες και τριάρες! Οι τέσσερις είναι με τεσσάρες (Άρη 4-1, Κηφισιά 4-0, Λαμία 4-0, Ατρόμητο 4-0) και οι τρεις με τριάρες (Τσουκάριτσκι 3-0 και 3-1, ΠΑΣ 3-0). Μιλάμε για εφτά νίκες με συνολικό σκορ 25-2!!!
Μία δεύτερη επισήμανση που μπορούμε να κάνουμε: ο Ολυμπιακός του Μαρτίνεθ έχει κερδίσει και στα εννιά παιχνίδια στα οποία έχει ανοίξει το σκορ, αν συνυπολογίσουμε τις δύο πρώτες νίκες του (με Γκενκ 1-0 και Πανσερραϊκό 2-0). Αντιθέτως, δεν έχει ακόμη κερδίσει παιχνίδι στο οποίο έχει βρεθεί πίσω στο σκορ (βλέπε 1-1 σε Γκενκ, 1-1 σε ΑΕΚ και 2-3 από Φράιμπουργκ). Κάτι, που είναι καλό να το έχει υπόψιν της η ομάδα την Πέμπτη στη Σερβία κι άρα να μπει δυνατά με focus να ανοίξει αυτή το σκορ κι όχι να κυνηγάει…
Και μία τρίτη παρατήρηση: ο Μαρτίνεθ δουλεύει στις στημένες φάσεις. Δεν υποστηρίζω ότι ήδη γίνονται θαύματα, αλλά δουλεύει. Χθες η ομάδα στα τρία πρώτα κόρνερ που κέρδισε έκανε τρεις διαφορετικές κομπίνες.
Στην πρώτη συνεργάστηκαν Φορτούνης-Μπιέλ κι ο Φορτούνης μπούκαρε στην περιοχή αλλά αστόχησε.
Στη δεύτερη ο Φορτούνης βρήκε με καλοζυγισμένη σέντρα τον Μπιέλ στο ύψος της μεγάλης περιοχής κι αυτός σούταρε, με την μπάλα να κοντράρεται.
Στην τρίτη συνεργάστηκαν οι Φορτούνης-Μπιέλ πάλι, αλλά μπήκε στο κόλπο κι ο Ποντένσε, που έγινε ο δέκτης της πάσας του Μπιέλ και σκόραρε με το αριστερό σουτ εκτός περιοχής.
Δεν ήρθε το γκολ στην πρώτη κομπίνα, δεν ήρθε τη δεύτερη, ήρθε στην τρίτη…
Γενικά μπορούμε να καταγράψουμε ότι ο Ολυμπιακός έχει σημειώσει έξι γκολ από εκτελέσεις κόρνερ και φάουλ, όπως δουλεύονται αυτές στο Ρέντη: ένα με κεφαλιά του Ελ Καμπί από κόρνερ του Φορτούνη με τον Άρη, ένα με κεφαλιά του Ιμπόρα από κόρνερ του Μπιέλ με την Κηφισιά, ένα με σουτ του Μασούρα από φάουλ του Φορτούνη με τη Λαμία, ένα με κεφαλιά του Ρέτσου από κόρνερ του Φορτούνη στην Τσουκάριτσκι κι ένα με κεφαλιά από κομπίνα σε κόρνερ και σέντρα του Φορτούνη, που είναι ο κύριος μοχλός και των στατικών φάσεων.
Κοιτάξτε, δεν λέμε ότι ο Ολυμπιακός κατήγαγε κάποιον θρίαμβο στα Γιάννινα-ο ΠΑΣ είχε τέσσερις σοβαρές απουσίες και δη οι τρεις στη μεσαία γραμμή, ενώ είχε και μία ημέρα ξεκούρασης λιγότερη, αφού έπαιξε Πέμπτη στις Σέρρες, ενώ ο αντίπαλος του Τετάρτη κι εντός έδρας. Λέμε ότι ξεπέρασε ένα εμπόδιο μίας δύσκολης έδρας, στην οποία συνήθως σκόνταφτε!
Πρωταγωνιστής του αγώνα ήταν ο Ποντένσε, από την στιγμή που έκρινε το τρίποντο με τα δύο γρήγορα γκολ και μάλιστα σε χρονικό σημείο στο οποίο είναι ζήτημα αν είχε ακουμπήσει την μπάλα άλλες μία-δύο φορές, αφού όλο το παιχνίδι το έκαναν από δεξιά οι Φορτούνης και Ρόντινεϊ!
Ο Πορτογάλος, όμως, είχε την ουσία (και την τύχη) στα δύο του σουτ με το αριστερό κι αποδεικνύεται καταλύτης στο ελληνικό πρωτάθλημα, αφού όποτε παίζει κάνει τη διαφορά (πρώτο εγκώμιο), έστω κι αν ακόμη δεν είναι έτοιμος, κάτι πολύ φανερό: στο 1-1 με την ΑΕΚ είχε την ασίστ, στο 4-0 με την Κηφισιά είχε τα δύο πρώτα γκολ (κέρδος πέναλτι και κεφαλιά), με τον Άρη είχε τη συνεργασία με τον Ρόντινεϊ για το 3-1 και χθες στα Γιάννινα και τα δύο πρώτα γκολ.
Τον περιμένουμε τώρα να αρχίσει να κάνει τη διαφορά και στην Ευρώπη, αρχής γενομένης από την Πέμπτη. Και τον περιμένουμε επίσης (πρώτη ένσταση) να μην επαναλάβει την εικόνα του α΄ ημιχρόνου, όταν μετά τα δύο του γκολ, άφησε δύο φορές μόνο του τον Ορτέγκα απέναντι σε Σόρια και Ροσέρο. Ο Αργεντίνος μπακ του Ολυμπιακού με υπερπροσπάθεια κατάφερε και τις δύο φορές να κόψει και να μην εκτεθεί η άμυνα, αλλά η εικόνα του Ποντένσε να κάθεται και να βλέπει από 30 μέτρα μακριά κι όχι να σπεύδει να μαρκάρει, ήταν μη αποδεκτή. Φαντάζομαι ότι ο Ντανιέλ το αντιλήφθηκε και στη συνέχεια άρχισε να έχει επιστροφές πίσω, έστω όχι με αποτελεσματικότητα, αλλά έκανε τουλάχιστον αυτό που κατ΄ αρχάς έπρεπε να κάνει.
Αυτός που έτρεξε περισσότερο και είχε την πιο πληθωρική παρουσία (δεύτερο εγκώμιο) ήταν ο Μαντί Καμαρά, που νόμισες ότι βρίσκονταν παντού στο γήπεδο-να κόβει με δύο τάκλιν στην ίδια φάση, να βγάζει πάσες για γκολ στον Μπιέλ (το έχασε) και στον Ρόντινεϊ (το έβαλε), να κλέβει μπάλες, να καθαρίζει κόρνερ με κεφαλιά. Δεν είναι τυχαίο ότι αποτελεί το μοναδικό «ερυθρόλευκο», τον οποίο ο Μαρτίνεθ έχει ξεκινήσει βασικό και στα 12 παιχνίδια από την πρώτη στιγμή της σεζόν…
Θα ήταν ιδανικό, βέβαια, ο Μαντί να ολοκλήρωνε αρκετές από τις ενέργειες του που αφήνει ημιτελείς, να μη σουτάρει από μακριά χωρίς τύχη αλλά να πασάρει σε αμαρκάριστους συμπαίκτες του και γενικά να παίζει πιο έξυπνα (δεύτερη ένσταση)-χθες ενώ ήταν στο όριο καρτών πήγε και έδιωξε την μπάλα μακριά ενώ είχε βγει πλάγιο άουτ. με μία κάρτα δεν θα έπαιζε σε ένα από τα τέσσερα επόμενα παιχνίδια: με ΠΑΟ-ΠΑΟΚ μέσα με ΟΦΗ-Αστέρα έξω…
Εν πολλοίς το ίδιο ισχύει και για τον Αλεξανδρόπουλο, που για δεύτερο στη σειρά παιχνίδι του μας έδειξε σε ένα σοβαρό βαθμό (τρίτο εγκώμιο) γιατί έσπευσε να τον αγοράσει η Σπόρτινγκ από τον Παναθηναϊκό: καλές κινήσεις, κάθετες πάσες για ευκαιρίες, επεμβάσεις, κλεψίματα, μπαλιές με τη μία, πιεστικά μαρκαρίσματα. Γιατί το χαλάει (τρίτη ένσταση) με το να κρατάει την μπάλα παραπάνω και με το να κάνει εύκολα φάουλ; Χθες ρίσκαρε αποβολή με δεύτερη κίτρινη κάρτα-δεν θα είχε δικαίωμα συμμετοχής στο επόμενο παιχνίδι, το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.
Ο Ορτέγκα έκανε την πιο σοβαρή εμφάνιση του στον Ολυμπιακό, με αμυντική κι επιθετική προσφορά κι ισορροπία. Μια χαρά ήταν κι ο Ντόη, ο οποίος μου έκανε πολύ καλή εντύπωση και για κάτι εξωαγωνιστικό, αφού πριν το παιχνίδι έπιανε τους συμπαίκτες του, τον Μπιέλ, τον Αλεξανδρόπουλο, τον Φρέϊρε και τους μιλούσε, τους εμψύχωνε λες και ήταν αυτός ο πιο έμπειρος παίκτης!
Κατά τα άλλα: Πολύ καλή η διαιτησία του Μανούχου. Νομίζω ο πιο αξιόπιστος αυτή την στιγμή Έλληνας διαιτητής. Προσέχει και δεν εκτίθεται, αποφεύγοντας τα σοβαρά λάθη.
Άσχετο: Θυμάστε τον Ρόμπερτ Κένεντι, τον αριστεροπόδαρο εξτρέμ της Βαγιαδολίδ, που είχε φέρει ο Ολυμπιακός για να υπογράψει, αλλά τον έστειλε πίσω στην Ισπανία, καθότι τον βρήκε υπέρβαρο στα εργομετρικά τεστ; Ο Βραζιλιάνος έχει παίξει και στα εφτά πρώτα παιχνίδια της ομάδας του στο ισπανικό πρωτάθλημα της Β΄κατηγορίας, χωρίς κάτι σπουδαίο πάντως (μηδέν σε γκολ κι ασίστ), αλλά χθες έγινε αλλαγή λόγω τραυματισμού και ξέσπασε σε κλάματα. Έχει ιατρικό ιστορικό εδώ και κάποια χρόνια κι αυτός ήταν ένας δεύτερος λόγος που ο Ολυμπιακός είχε κάνει πίσω.
Η φωτογραφία της ημέρας: είδα χθες το παιχνίδι του Ολυμπιακού Β στην Καλλιθέα, για να είμαι ειλικρινής κυρίως για να πάρω μία γεύση από τον Μπιανκόνε, που έπαιξε 60 λεπτά. Ψηλό παιδί ο Γάλλος, πήρε αρκετές κεφαλιές σε ρόλο δεξιού στόπερ και είχε μία αρκετά καλή παρουσία ιδίως στο α΄ ημίχρονο, αλλά δεν φάνηκε να αντέχει παραπάνω και όσο έπαιξε στο β΄ δεν ανταποκρίθηκε. Περισσότερο ξεχώρισε από την ποιότητα του στον τρόπο με τον οποίο έβγαζε την μπάλα-άλλωστε πρωτίστως δεξί μπακ είναι. Είχε μία ψυχραιμία στις μεταβιβάσεις, έπαιζε κάθετα, άλλαζε παιχνίδι. κάποιες στιγμές βγήκε πρώτος στην μπάλα, μία φορά έπαιξε και πολύ δυνατά, αλλά η ετοιμότητα του δεν είναι καλού βαθμού, λογικά μετά από τέτοια αποχή από την δράση. Έφαγε και κάποιες ντρίμπλες, έχασε την μπάλα υπό πίεση, κόπηκε μία-δύο φορές.
Η αίσθηση, πάντως, είναι ότι εάν πάρει παιχνίδια και βρει ρυθμό μπορεί να βοηθήσει. Το θέμα είναι πού και πότε θα πάρει παιχνίδια με τον Ολυμπιακό να καίγεται σε κάθε παιχνίδι. Ίσως είναι καλό να συνεχίσει να παίζει για κάποιοα διάστημα στη Β ομάδα, έτσι ώστε να βρει πρώτα τα πατήματα του.
