Η Μαρία Μπινιόλα, μια 23χρονη από την Αλεξάνδρεια, είναι η ζωντανή απόδειξη ότι τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, ακόμα και όταν το επάγγελμα που επιλέγεις είναι παραδοσιακά ανδρικό.
Μεγαλωμένη σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που σχετίζεται με τις μεταφορές — η μητέρα της είναι χειρίστρια βαρέων μηχανημάτων και ο πατέρας της οδηγός φορτηγών — η Μαρία από μικρή συνειδητοποίησε ότι αυτό είναι το επάγγελμα που ήθελε να ακολουθήσει.
Ξεκίνησε επίσημα τη δουλειά της σε εσωτερικά δρομολόγια πριν από περίπου τρία χρόνια. Το πρώτο της δρομολόγιο, όπως θυμάται, ήταν στην Κοζάνη, και όπως παραδέχεται, ήταν αρκετά αγχωμένη. Σήμερα, εργάζεται κυρίως σε νυχτερινά δρομολόγια και απολαμβάνει ιδιαίτερα την ηρεμία της νύχτας στους άδειους δρόμους,
«Προς το παρόν κάνω δρομολόγια εντός της χώρας μας, δεν έχω πάει ακόμα εξωτερικό. Οδηγώ τρία χρόνια. Εγώ πίεζα τους γονείς μου. Μου αρέσει οτιδήποτε μηχανοκίνητο. Πόσο μάλλον ένα φορτηγό. Για έμενα αυτό που κάνω δεν είναι επάγγελμα. Ξεκίνησα να κάθομαι στο τιμόνι από τα 18, βέβαια επειδή ο μπαμπάς είναι του επαγγέλματος από μικρή με είχε αγκαλιά και κάναμε βόλτες. Έχω πλέον δικό μου φορτηγό και συνήθως κουβαλάω φρούτα, βαμβάκι, απόβλητα εργοστασίων».
Ερωτηθείσα για το πως την αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι της καθώς πρόκειται για ένα σχεδόν αντρικό επάγγελμα η ίδια απάντησε« δεν έχω κάποια ιδιαίτερη αντιμετώπιση, ίσως κάποιοι με λίγο ενθουσιασμό. Είναι όλοι τους πολύ καλοί. Γενικά έχω ταξιδέψει και έχω γνωρίσει αρκετό κόσμο. Το μεγαλύτερο ταξίδι ήταν όταν πήγα Κέρκυρα».
Για το κατεξοχήν πρόβλημα -το παρκάρισμα- η ίδια ανέφερε ότι δεν αποτελεί εμπόδιο και ότι όλα είναι θέμα συνήθειας, ενώ για το αν έχει αντιμετωπίσει κάποιο ευτράπελο σημείωσε ότι είναι πολλά αλλά τίποτα δεν την εμποδίζει από ταξιδεύει με την «Βασίλισσα», όπως ονομάζει τη νταλίκα της.
«Οι κίνδυνοι στο επάγγελμα είναι οι ίδιοι για όλους, είτε είσαι γυναίκα είτε άντρας. Το πιο σημαντικό είναι να είσαι προσεκτικός και να προσέχεις τον δρόμο» μια απλή αλλά ταυτόχρονα δυνατή αλήθεια.
