Ένα ακόμη διατροφικό κάστρο έριξαν οι επιστήμονες που ασχολούνται με την ανάπτυξη τεχνητού κρέατος με τη δημιουργία βοδινού κρέατος Wagyu που θεωρείται το πιο ποιοτικό βοδινό κρέας και είναι βέβαια και το πιο ακριβό. Η δημιουργία κρέατος στα εργαστήρια θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική αφού με αυτό τον τρόπο θα παράγεται κρέας με μέθοδο φιλική στο περιβάλλον και θα αποφεύγεται η θανάτωση ζώων.
Οι μέθοδοι δημιουργίας βασίζονται στην καλλιέργεια κυττάρων ενός ζώου. Το εργαστηριακό κρέας αρχικά διέφερε αρκετά σε υφή και γεύση από το φυσικό ενώ παράλληλα η αδυναμία παραγωγής του σε μεγάλες ποσότητες το καθιστούσε ιδιαίτερα ακριβό. Όμως καθώς οι μέθοδοι και οι τεχνολογίες ανάπτυξης τεχνητού κρέατος εξελίσσονται υφή και γεύση βελτιώνονται, οι δυνατότητες παραγωγής μεγαλώνουν ενώ παράλληλα αρχίζουν να δημιουργούνται ολοένα και περισσότερα είδη κρέατος ακόμη και επεξεργασμένου όπως το μπέικον.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οσάκα χρησιμοποίησαν βλαστικά κύτταρα ενός μοσχαριού Wagyu και βιοεκτυπωτές τρισδιάστατης εκτύπωσης για να δημιουργήσουν ένα κομμάτι κρέας Wagyu. Τα μοσχάρια Wagyu ακολουθούν συγκεκριμένη διατροφή και ζουν σε ειδικές συνθήκες.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το κρέας τους να διατρέχεται από λεπτές ίνες λίπους που λιώνουν όταν μαγειρεύεται και το καθιστούν ιδιαίτερα ζουμερό, τρυφερό και νόστιμο. Η εκτροφή τους γίνεται σε συγκεκριμένες περιοχές της Ιαπωνίας αν και τα τελευταία χρόνια έγινε μια προσπάθεια εκτροφής τους σε ΗΠΑ και Αυστραλία. Όπως είναι ευνόητο γνήσιο κρέας Wagyu θα βρει κάποιος σε ακριβά εστιατόρια με την τιμή ενός πιάτου με αυτό να κυμαίνεται στα 200 ευρώ.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το κρέας που δημιούργησαν είναι παρόμοιο σε όψη αλλά και γεύση με το φυσικό Wagyu. Προς το παρόν η μέθοδος που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές απαιτεί χρονικό διάστημα 3-4 εβδομάδων για να δημιουργήσει ένα μικρό κομμάτι κρέατος αλλά πιστεύουν ότι θα την βελτιώσουν ώστε σχετικά σύντομα να μπορεί να παράγει μεγαλύτερες ποσότητες και σε συντομότερο χρόνο.
«Αν καταφέρουμε να παράγουμε γρήγορα μεγάλες ποσότητες κρέατος από λίγα μόνο κύτταρα θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε στην έλλειψη τροφής και ειδικά αυτής που περιέχει πρωτεΐνες που θα υπάρξει στο μέλλον» αναφέρει ο Μιτσίγια Ματσουσάκι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
