Ευθύνεται για δεκάδες θανάτους λόγω της τοξικότητάς του, πολύ περισσότερες δηλητηριάσεις και αρκετούς ακρωτηριασμούς. Από την Κρήτη, την Ίο, τη Ρόδο, την Κάρπαθο, την Πάτρα, μέχρι και την Κύπρο αλλά και την γειτονική Τουρκία, τον Λίβανο και τη Συρία, οι λαγοκέφαλοι αποτελούν τον νέο «φόβο και τρόμο» των Θαλασσών. Κι όμως, ένα απλό σερφάρισμα στο διαδίκυτο είναι αρκετό για να διαπιστώσει κανείς πως είναι γεμάτο από «περιπέτειες» με λουόμενους και αλιείς που είτε αγνοούν τον κίνδυνο, είτε προκαλούν την τύχη τους, με τα συγκεκριμένα ψάρια!
Οι επιστήμονες πάντως και παρακολουθούν αλλά και προειδοποιούν για τον λαγοκέφαλο που μετανάστευσε στα μέρη μας από την Ερυθρά Θάλασσα, μέσω της διώρυγας του Σουέζ, πριν από περίπου 20 χρόνια. Ο πληθυσμός τους αναπτύσσεται ραγδαία, τονίζει ο κύριος Γεράσιμος Κονδυλάτος, ιχθυολόγος στον υδροβιολογικό σταθμό Ρόδου / ΕΛΚΕΘΕ…
«Ο λαγοκέφαλος, είναι ίσως το πιο διαβόητο ψάρι που έχει έρθει από την Ερυθρά Θάλασσα. Γενικά έχουμε καταγράψει επιθέσεις . Τώρα αν κάποιος κούναγε το χέρι του για να τον προσελκύσει στο νερό, είναι πολύ πιθανό ο λαγοκέφαλος να του επιτέθηκε επειδή το , δάχτυλο μοιάζει με κάποιο θήραμα. Σε όλες τις μαρτυρίες πάντως, οι λουόμενοι μας λένε ότι κινήθηκαν προς τα έξω. Νομίζω ότι είναι η πιο εύλογη αντίδραση. Αν κάποιος συναντήσει ένα τέτοιο ψάρι, καλό θα είναι να κολυμπήσει γρήγορα προς τα έξω γιατί το δάγκωμα θα προκαλέσει ενδεχομένως κάποιον ακρωτηριασμό ή κάποια πληγή, η οποία αντιμετωπίζεται όπως και οποιαδήποτε άλλη πληγή από ζώο ή αντικείμενο.
Στα μέρη μας βρίσκεται από το 2005 και αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχει αναπτύξει μεγάλους πληθυσμούς. Περιμέναμε -επειδή καταγράφουμε συνεχώς το φαινόμενο αυτό- ότι οι αριθμοί του θα ισορροπούσαν, όμως δεν έχει δείξει ακόμα κάποια τέτοια τάση. Αν μιλήσουμε για τη Ρόδο είναι γύρω από το νησί. Ίσως κάποιες περιοχές να έχουν λίγο πιο έντονη την παρουσία τους, αλλά είναι παντού. Τα βρίσκουμε στην Κρήτη και στα υπόλοιπα Δωδεκάνησα, στις Κυκλάδες και στην Πελοπόννησο. Αυτή τη στιγμή έχουν φτάσει μέχρι την Λευκάδα».
Περίπου 30 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, γιατί τα καταναλώνουν ενώ γνωρίζουν ότι περιέχουν θανατηφόρα τοξίνη
Οι εικόνες που καταγράφουν οι ίδιοι οι λουόμενοι αλλά και οι ψαράδες και τις οποίες στη συνέχεια τις αναρτούν στο διαδίκτυο, προκαλούν ανησυχία. Ένας λαγοκέφαλος έχει βγει στο σημείο που σκάει το κύμα, σε νησί του Αιγαίου. Οι λουόμενοι αντί ν’ απομακρυνθούν, τον χαϊδεύουν. Το ψάρι καταλήγει να δαγκώσει έναν από αυτούς που σφαδάζει από τον πόνο. Το βίντεο διακόπτεται απότομα.
Στην Κρήτη, μια ομάδα νεαρών παιδιών που ψαρεύουν, βγάζουν ένα λαγοκέφαλο στα βράχια με τη βοήθεια μιας απόχης, ενώ στο ίδιο νησί, ερασιτέχνες ψαράδες βγάζουν λαγοκέφαλους στο λιμάνι και βάζουν μπροστά σ’ έναν από αυτούς, ένα μεταλλικό κουτάκι μπύρας που το δαγκώνει επανειλημμένα, λες και πρόκειται για ένα κομμάτι δολώματος με ψωμοτύρι!
Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που οι αριθμοί –σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησαν επιστήμονες για τη…δράση του λαγοκέφαλου στην Ανατολική Μεσόγειο- μαρτυρούν το μέγεθος του προβλήματος, μας λέει ο κύριος Κονδυλάτος… Περίπου 30 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, εξαιτίας της κατανάλωσης του λευκού κρέατός του…
«Έχει δημοσιευθεί μια πρόσφατη εργασία, σύμφωνα με την οποία, κατά τα έτη 2004 έως 2023, τεκμηριώθηκαν συνολικά 199 συμβάντα. 28 σωματικές επιθέσεις, τουλάχιστον 144 μη θανατηφόρα επεισόδια δηλητηρίασης και 27 θάνατοι που προκλήθηκαν από την κατανάλωση του ψαριού. Η πλειονότητα των αναφερόμενων περιστατικών σημειώθηκε στη Συρία, την Τουρκία και τον Λίβανο. Οι περισσότερες σωματικές επιθέσεις έγιναν το καλοκαίρι, ενώ τα περισσότερα περιστατικά δηλητηρίασης, εξαιτίας της τετραδοτοξίνης, σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια του χειμώνα».
Όσον αφορά στην κατανάλωση, υπάρχουν πολλοί ψαράδες και στη χώρα μας που παίρνουν αυτό το ρίσκο, αγνοώντας μάλιστα τη σχετική οδηγία που δεν επιτρέπει να το φέρει κανείς στη στεριά. “Εγώ το καταναλώνω , αλλά ξέρω πως να το καθαρίσω”, ισχυρίζεται ένας χρήστης του διαδικτύου. “4,74 ευρώ το κιλό στην Κύπρο”, συμπληρώνει ένας άλλος, “αλλά θέλει τέχνη να τα καθαρίσεις”. “Είναι πολύ επικίνδυνη η κατανάλωσή τους. Ένα μικρό λάθος και αποχαιρέτα τον μάταιο τούτο κόσμο. Κάποιοι εξειδικεύονται σε αυτό και το κάνουν, αλλά έχουν προκληθεί ακόμη και θάνατοι”, “Τα συγκεκριμένα είναι τοξικά σε όλο τους το σώμα. Δεν είναι ασφαλές ούτε γραμμάριο”, τους απαντούν οι πιο υπεύθυνες «φωνές». Και σε αυτό συμφωνούν και οι επιστήμονες. Δεν πρέπει να το καταναλώνει κανείς, τονίζει μέσω του Flash.gr, o κύριος Κονδυλάτος…
«Αυτό το ψάρι, έχει τοξίνη η οποία είναι άκρως θανατηφόρα για τον άνθρωπο, εάν καταναλωθεί. Δεν περνάει με το δάγκωμα, περνάει όμως με την κατανάλωση στον ανθρώπινο οργανισμό. Οπότε μιλάμε για ένα ψάρι το οποίο δεν είναι εδώδιμο. -Υπάρχουν ωστόσο αρκετοί άνθρωποι κύριε Κονδυλάτε, που ισχυρίζονται πως το καθαρίζουν και το καταναλώνουν…Αυτό το έχουμε ακούσει πολλές φορές. Τέτοιες μαρτυρίες έχουμε ακόμα και από τη Ρόδο, αλλά και από την Κρήτη. Ότι δηλαδή υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι το καθαρίζουν με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο και το τρώνε, χωρίς να πάθουν τίποτα. Όμως, είναι σίγουρα κάτι που δεν θα πρέπει να το κάνει κανένας, γιατί είναι ένα ρίσκο.
Σίγουρα δεν πρέπει κανείς, να κάνει την κίνηση αυτή. Καταρχήν δεν θα το βρουν εύκολα, διότι απαγορεύεται η εκφόρτωση του. Ο ψαράς δηλαδή, απαγορεύεται να το φέρει στο λιμάνι και να το βγάλει σε τελάρο έξω. Αυτό με το που πιαστεί θα πρέπει να απορριφθεί στη θάλασσα, λόγω του ότι έχει την τοξίνη. Μάλιστα, υπάρχει ευρωπαϊκή οδηγία που απαγορεύει την εκφόρτωσή του.»
Τα προβλήματα όμως που προκαλούν οι λαγοκέφαλοι δεν σταματούν εδώ. Απειλούν την τοπική πανίδα, διαταράσσουν το οικοσύστημα και προκαλούν «πονοκέφαλο» στους επαγγελματίες ψαράδες, καθώς καταστρέφουν τα σύνεργά που τους εξασφαλίζουν τα προς το ζην, σημειώνει ο ιχθυολόγος του υδροβιολογικού σταθμού της Ρόδου…
«Επιτίθεται και καταναλώνει θηράματα τα οποία αποτελούν εμπορικά σημαντικά είδη, όπως τα χταπόδια, οι σουπιές και άλλα. Επίσης ο λαγοκέφαλος, θα επιτεθεί και θα φάει θηράματα που είναι πιασμένα επάνω στα αλιευτικά εργαλεία των ψαράδων, δηλαδή στα δίχτυα, στα παραγάδια και τις κάθετες, οπότε και τρώει τα αλιεύματα του ψαρά, αλλά καταστρέφει και τα δίχτυα τους, μειώνοντας έτσι το εισόδημα τους με δύο τρόπους. Και φυσικά κάνει ζημιά στο οικοσύστημα γιατί εκτοπίζει άλλα είδη, ανταγωνίζεται άλλα είδη για τροφή και για χώρο και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο για τη φύση. Υπάρχει δηλαδή σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο στο οικοσύστημα».
