Μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού έχει βιώσει καταστάσεις με κρίσεις πανικού, που είναι ξαφνικά και έντονα επεισόδια φόβου ή άγχους που συνοδεύονται από μια σειρά σωματικών συμπτωμάτων.
Είναι μια κατάσταση διαφορετική από την κρίση άγχους καθώς στην κρίση πανικού, υπάρχει μια συγκεκριμένη κλινική εικόνα, που είναι πολύ έντονη. Το άτομο έχει ουσιαστικά μια απώλεια επαφής με την πραγματικότητα εκείνη τη στιγμή και κατακλύζεται από άγχος το οποίο έχει δυσκολία να το διαχειριστεί, όπως αναφέρει ο ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής, Σωκράτης Εμμανουηλίδης.
Μιλώντας στον Alpha, διευκρίνισε πως δεν είναι όλες οι στρεσογόνες καταστάσεις κρίσεις πανικού. Το ότι δεν μπαίνει κάποιος στο αεροπλάνο δεν είναι κρίση πανικού, είναι μια ειδική φοβία, όπως είπε. «Στην κρίση πανικού το άτομο χάνει τον έλεγχο, χωρίς να το συνειδητοποιεί έχουν σωματικά συμπτώματα που προκαλούν δυσφορία και ένα αίσθημα απώλειας του ελέγχου, συνοδευόμενο από άλλα συμπτώματα του καρδιαγγειακό συστήματος, του αναπνευστικού και άλλα», συμπληρώνει.
Πώς ξεκινά μια κρίση πανικού
«Να σας φέρω ένα παράδειγμα, κάθεται κάποιο άτομο μπροστά στην τηλεόραση και ξαφνικά βιώνει μια έντονη ταχυκαρδία και έχει ένα αίσθημα απώλειας της αναπνοής του, νιώθει ότι ο αέρας δεν του φτάνει. δυσφορεί έντονα, Ενώ παράλληλα αρχίζουν και ιδρώνουν τα χέρια του, οι παλάμες του, αισθάνεται ότι μπορεί να ζαλίζεται, ότι μπορεί να χάνει την επαφή του με το περιβάλλον και γενικά βρίσκεται σε μια συγχυτική κατάσταση. Μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε απώλεια της επαφής του με τον χώρο στον οποίο βρίσκεται», λέει ο κ. Εμμανουηλίδης
Υπάρχει μια συσχέτιση ανάμεσα στο (συσσωρευμένο) άγχος και στις κρίσεις πανικού, όπως εξηγεί ο ψυχίατρος. «Οι κρίσεις πανικού είναι μια ειδική μορφή άγχους, φανταστείτε ο άγχος σαν μια ομπρέλα που από κάτω βρίσκονται οι κρίσεις πανικού, το γενικευμένο άγχος, βρίσκονται κάποιες συγκεκριμένες αγχώδεις καταστάσεις», προσθέτει.
«Η κρίση πανικού είναι μια κατάσταση που έχει αρχή, μέση και τέλος. Ξεκινά με τα συμπτώματα που σας περιέγραψα, κορυφώνονται αυτά σε ένα διάστημα περίπου δέκα λεπτών και υφίενται σταδιακά και προοδευτικά. Το μάξιμουμ που μπορεί να διαρκέσει είναι 30 λεπτά. Υπάρχουν και περιπτώσεις που μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο αλλά είναι σπάνιες. Το σημαντικότερο είναι να βρεθεί το άτομο σε ένα ασφαλές περιβάλλον, με άτομα που του δημιουργούν εμπιστοσύνη» εξηγεί ο ψυχίατρος.
Η κατάλληλη θεραπεία
Οι κρίσεις πανικού, αν δεν αντιμετωπιστούν κατάλληλα, ενδεχομένως να οδηγήσουν σε καταστάσεις όξυνσης και αύξηση της συχνότητάς τους, σημειώνει ο κ. Εμμανουηλίδης. «Τα άτομα αυτά συνήθως σπεύδουν σε καρδιολόγους, πνευμονολόγους, στα τμήματα επειγόντων περιστατικών, διότι ερμηνεύουν αυτή την κατάσταση ως ένα πρόβλημα σωματικό. Χρειάζεται να απευθυνθούν σε άτομα που εργάζονται στο χώρο της ψυχικής υγείας. Τα αποτελέσματα είναι ελπιδοφόρα όσον αφορά την αντιμετώπιση και την ίαση των κρίσεων πανικού. Περίπου το 90 με 95% των ατόμων που έλαβαν την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή ξεπέρασαν το πρόβλημα και η ζωή τους συνεχίστηκε», τονίζει.
Οι κρίσεις πανικού μπορεί να προκληθούν από μια σειρά παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του στρες, του τραύματος ή μιας γενετικής προδιάθεσης για αγχώδεις διαταραχές. Γενικότερα, όμως, οι γυναίκες είναι περισσότερο ευάλωτες όσον αφορά την ψυχική νόσο, επισημαίνει ο ψυχίατρος. «Το γιατί συμβαίνει αυτό, δεν έχουμε κάποια σαφή απάντηση. Ενδεχομένως να παίζουν ρόλο γενετικοί παράγοντες, ενδοκρινικοί παράγοντες», συμπληρώνει ο κ. Εμμανουηλίδης.
