Από την πρώτη φορά που έκανε την εμφάνισή του ο κορονοϊός στην χώρα και μπήκαμε όλοι μας σε καραντίνα, έγραψα δύο φορές για το συγκεκριμένο θέμα. Την μία για να τονιστεί πως η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου έχει καταλάβει το πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση και κάθεται σπίτι προστατεύοντας τους εαυτούς τους, τις οικογένειές τους και την κοινωνία συνολικά.
Την δεύτερη για να γίνει αναφορά στους ανόητους που είτε γιατί έχουν στο μυαλό τους περίεργες συνωμοσίες (η γυναίκα που φώναζε στους αστυνομικούς πως δεν υπάρχει co-19 ήταν όλα τα λεφτά), είτε γιατί απλά είναι παρτάκηδες, έγραψαν τα πάντα στα παλιά τους τα παπούτσια και έβαλαν τους πάντες σε κίνδυνο. Και το έκαναν γιατί δεν μπορούσαν να μην βγουν μαζικά στην παραλία της Θεσσαλονίκης, δεν μπορούσαν να μην πάνε μαζικά για μπάνιο στις πλαζ της Αττικής και φυσικά δεν μπορούσαν να μην τρέξουν στην επαρχία το Σαββατοκύριακο με τα αυτοκίνητά τους.
Σε αυτούς θα σταθώ και τώρα για να τους πω μέσα από την καρδιά μου ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ένα ευχαριστώ γιατί πραγματικά αν δεν υπήρχε η δικιά τους ανοησία, ίσως τα πράγματα να ήταν απείρως χειρότερα από όσο είναι τώρα και οι λόγοι είναι απλοί και ξεκάθαροι.
Αν δεν υπήρχαν αυτοί που βλέπαμε στις τηλεοράσεις να βγαίνουν μαζικά από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, δεν θα μπαίναμε στην διαδικασία να σκεφτούμε πως ο κίνδυνος είναι τόσο μεγάλος που άνετα από την μία στιγμή στην άλλη μπορούμε να γίνουμε Ιταλία.
Και το σημαντικό είναι πως δεν τους είδαμε μόνο εμείς-τους είδαν και αυτοί που πρέπει και μιλάω για την πολιτεία. Σε καμία περίπτωση αυτό που γράφω δεν έχει να κάνει με την πολιτική, αλλά από την άλλη αν δεν υπήρχε η ασυδοσία, δεν θα υπήρχαν και τα πιο αυστηρά μέτρα. Δεν θα έκλεινε η παραλία της Θεσσαλονίκης. Δεν θα απαγορευόταν σε σημαντικό βαθμό η κυκλοφορία. Δεν θα είχε ξεκαθαριστεί πως δεν υπάρχει περίπτωση να κάνουμε όλοι μας την έξοδο για το Πάσχα.
Αν δεν βλέπαμε τους γραφικούς να παίρνουν 10-10 τα αντισηπτικά στριμωγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, δεν θα έμπαινε ένα τέλος σε αυτές τις θλιβερές εικόνες. Τα σούπερ μάρκετ πήραν τα μέτρα που πρέπει για να προστατεύσουν κυρίως τους υπαλλήλους τους και πλέον ακόμα και να περιμένεις στην ουρά κρατώντας την απαραίτητη απόσταση, νιώθεις πως πας να ψωνίσεις με μεγαλύτερη ασφάλεια.
Θα πείτε και με το δίκιο σας, έπρεπε να γίνει πρώτα όλο αυτό για να παρθούν τα μέτρα; Φυσικά και έπρεπε γιατί ο κάθε λαός, όχι μόνο ο δικός μας, έτσι είναι. Αν δεν του βάλεις πρόστιμο για άσκοπη κυκλοφορία θα κοιτάξει να βγει έξω, να πάει βόλτα με το αμάξι, να γράψει εντελώς την καραντίνα για να ζήσει την ζωούλα του, αδιαφορώντας για τους πάντες. Αν δεν κλείσεις τις εκκλησίες εντελώς, θα βρεθούν οι φανατικοί της θρησκείας να σπεύσουν να προσευχηθούν και να κοινωνήσουν και μετά να λένε στην κάμερα πως ο Θεός θα τους σώσει από τον κορονοϊό.
Γι’ αυτά και πολλά ακόμα παραδείγματα θα πρέπει όλοι μας να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανόητους και στους παρτάκηδες που με την συμπεριφορά τους και χωρίς φυσικά να το θέλουν, καθώς ΜΟΝΟ ο εαυτούλης τους, τους ενδιέφερε, ουσιαστικά σώζουν και όλους εμάς. Και να σκεφτούμε το κυριότερο, πως σε αυτή την χώρα που ο λαός της έχει ακούσει πολλά, το σημαντικό είναι πως οι περισσότεροι έβαλαν και συνεχίζουν να βάζουν πλάτη.
Μένουν σπίτι, προσπαθούν να περάσουν όσο γίνεται καλύτερα και συμβάλλουν και με το παραπάνω στην μη εξάπλωση της πανδημίας. Κάνουν δηλαδή αυτό που πρέπει για τους ίδιους, τις οικογένειές τους και την κοινωνία και όσο συνεχίζουν να το κάνουν όλα θα πάνε καλά…
ΥΓ: Άλλο το μένουμε σπίτι, άλλο το βγαίνουμε σε πλατείες και σε πάρκα και γήπεδα. Προσωπικά μένω σπίτι, αλλά θα βγω να περπατήσω όσες περισσότερες μέρες μπορώ. Θα βγω στην πόλη που μένω, μακριά από κόσμο και θα το κάνω για μένα. Αν ας πούμε στην Θεσσαλονίκη δεν έβγαιναν όλοι στην παραλία για περπάτημα, αλλά το έκαναν στις περιοχές τους, δεν θα είχε κλείσει. Όλα μπορούν να γίνουν με το σωστό τρόπο. Και να μείνουμε σπίτι μας ασφαλείς, αλλά και να βγούμε να γυμναστούμε.
ΥΓ1: Με το Πάσχα να έρχεται θα ήθελα να προτείνω δύο λύσεις. Η πρώτη λίγο πιο ακραία, να βγάλουμε εντελώς από το μυαλό μας αυτήν τη γιορτή. Να πούμε δηλαδή μέσα μας πως φέτος δεν υπήρχε. Όπως άλλωστε εδώ και πολλές βδομάδες δεν υπάρχουν Σαββατοκύριακα και καθημερινές στη ζωή μας. Αυτό νομίζω πως ψυχολογικά μόνο καλό μπορεί να μας κάνει. Μην κάθεστε να στεναχωριέστε γιατί δεν μπορείτε να την ζήσετε όπως θα θέλατε. Απλά διαγράψτε την όχι βέβαια για πάντα, αλλά για τώρα. Η δεύτερη για όσους πιστεύουν είναι απλή. Μην σκεφτείτε καν να πάτε σε ναούς. Μείνετε σπίτι σας και ζήστε την κατάνυξη των ημερών, η πίστη άλλωστε είναι μέσα στην καρδιά και στο μυαλό όλων όσων την έχουν και όχι σε κτίρια.
