Η καταστροφή της Θεσσαλίας από τoν μεσογειακό τυφώνα Daniel ήταν η πρώτη τέτοιας έντασης και έκτασης κλιματική καταστροφή της σύγχρονης ιστορίας μας στον ελλαδικό χώρο, και όχι μόνο. Σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία το ακραίο κλιματικό φαινόμενο εκδηλώθηκε σε μια από τις παραγωγικότερες, πολυπληθέστερες και περισσότερο περιβαλλοντικά επιβαρυμένες περιφέρειες της χώρας μας. Οπως αποδείχθηκε από τις ολικές καταστροφές των βασικών αστικών υποδομών μάλιστα, το παράδειγμα της πόλης του Βόλου είναι εμβληματικό, ο τυφώνας μάς βρήκε ανοχύρωτους και ανέτοιμους απέναντι σε αυτής της κλίμακας και έντασης κλιματικά φαινόμενα.
Ο πόνος, η απογοήτευση και η δυσκολία της καθημερινότητας κάνουν δύσκολη την εκφορά του λόγου σε τέτοιες περιστάσεις. Και όμως τώρα είναι η ώρα και οι συνθήκες είναι ίσως οι καταλληλότερες για να σκεφτούμε και να δράσουμε διαφορετικά. Η δική μας γενιά ανθρώπων στην Ελλάδα θεωρούσαμε εντελώς δεδομένες κάποιες από τις βασικές συνθήκες της ζωής, ότι ας πούμε στα μεγάλα ιστορικά αστικά κέντρα της χώρας φυσικά και θα υπάρχει δημόσια παροχή νερού «κατάλληλου για ανθρώπινη χρήση». Δεν ισχύει σήμερα και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πότε θα επανέλθει και πώς.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
