Η 21χρονη τενίστρια έγραψε ένα πολύ “συναισθηματικό” γράμμα όχι για να κακίσει τον Τιμ για την επιλογή του να μην δώσει χρήματα αλλά για να απαιτήσει από τον Αυστριακό, τουλάχιστον, τον σεβασμό του προς τενίστες που βρίσκονται πολύ χαμηλότερα στο “ραντάρ” του παγκόσμιου τένις.
“Αγαπητέ Ντομινίκ, μετά την τελευταία δήλωσή σου, δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πώς θα ήταν η ζωή αν ήμουν στη θέση σου. Αν ήμουν ο Ντομινίκ Τιμ! Πού να ξέρεις για μένα Ντομινίκ!.
Ακόμα και αν δεν είχα γονείς-προπονητές, μπορείς πάντα να βασιστείς στις τοπικές εγκαταστάσεις τένις! Ξέρεις όμως ότι στην Αλγερία τα ITF juniors τουρνουά είναι πάρα πολύ σπάνια; Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένα ITF, ATP ή WTA επαγγελματικό τουρνουά στη χώρα μου. Δεν υπάρχει ούτε ένας προπονητής τένις διεθνούς επιπέδου! Δεν έχουμε ούτε ένα indoor court!.
Αλλά μην με παρεξηγήσεις. Αυτό δεν με εμπόδισε από να χτίσω τον δικό μου δρόμο και να είμαι μία από τις καλύτερες τενίστριες στον κόσμο στην ηλικία μου όταν ήμουν 14. Κέρδισα τότε τους πρώτους μου βαθμούς WTA όταν κέρδισα ένα τουρνουά 10.000 δολαρίων σε αυτήν την ηλικία! Εντυπωσιακό, ε; Όπως και εσύ έφτασα πολύ ψηλά όταν ήμουν στα juniors.
Αν βρισκόμουν στον “μαγικό” σου κόσμο τότε, προφανώς θα είχα ήδη πολλές προτάσεις από χορηγούς και την απόλυτη στήριξη της ομοσπονδίας. Σπόνσορες, ε; Nike, Adidas, Wilson, Prince, Head. Δεν υπάρχουν καν στην Αλγερία αυτές οι εταιρείες. Μόνο τη στήριξη κάποιων μικρών τοπικών επιχειρήσεων είχα και όσα χρήματα έβγαζα από τη συμμετοχή μου στα προκριματικά των Slams.
Σίγουρα, όλες αυτές οι θυσίες είναι μέρος του παιχνιδιού και υπέρτατος κριτής θέλω πάντα να είναι το κορτ, και όχι τα οικονομικά του καθενός. Είναι εντελώς άδικο αυτό που συμβαίνει. Αλλά το ανέχομαι κάθε μέρα χωρίς να παραπονούμαι, μόνο με τη σιωπή μου.
Αγαπητέ Ντομινίκ, πολλοί βρίσκονται στη δική μου πραγματικότητα. Δεν έχουμε “επιβιώσει” μέχρι τώρα με τα χρήματά σου. Και κανείς δεν σου ζήτησε τίποτα. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε από γενναιόδωρους τενίστες που έδειξαν την συμπάθειά τους και την ανθρωπιά τους άμεσα. Παίκτες πρόθυμους να κάνουν τη διαφορά και να δείξουν την αλληλεγγύη τους. Πρωταθλητές με κάθε κόστος.
Ντομινίκ, αυτή η πρωτοφανής κρίση μας έχει δοκιμάσει όλους και έχει βγάλει μπροστά τον πραγματικό μας χαρακτήρα. Το να βοηθάς συναδέλφους είναι σαν να βοηθάς το ίδιο το τένις. Το νόημα του αθλητισμού είναι διακρίνονται οι καλύτεροι, οι πιο ταλαντούχοι, οι πιο σκληρά εργαζόμενοι. Ή μήπως θέλεις να παίζεις μόνο σου στο κορτ; Δεν ζητάει οικονομική βοήθεια από σένα. Ζητάμε όμως τον σεβασμό για τις θυσίες μας. Παίκτες σαν εσένα με έκαναν να πιστέψω στα όνειρά μου. Μην το καταστρέφεις αυτό τώρα”.
Αυτό πόνεσε, Ντομινίκ…
: Tennis24
