Τα Σεπτεμβριανά ελαττώματα εμφανίστηκαν ξανά , ο λιπόθυμος στο 21′ Λεβαδειακός με μια αλλαγή έπαιξε ποδόσφαιρο και οι “ερυθρόλευκοι” για πάνω από μια ώρα, ήταν ένα σύνολο που σου έδινε την εντύπωση ότι μέχρι τα Χριστούγεννα δεν θα έβαζε γκολ. Γράφει ο Παντελής Διαμαντόπουλος
Γκέλες όλες οι ομάδες κάνουν. Και θα κάνουν. Ωστόσο, αυτή η γκέλα του Ολυμπιακού απέναντι στην Λιβαδειά, γεννάει και αρκετά ζητήματα που αξίζει να συζητηθούν. Οι κάτοχοι του Conference επέδειξαν ένα πρόσωπο αρκετά μακρινό από το σύνηθες στην έδρα τους.
Και ενώ είχαν ονειρικό ξεκίνημα, στην συνέχεια δεν εξελίχθηκε τίποτα όπως το φανταζόταν ένας θεατής της αναμέτρησης. Ο Ολυμπιακός που στο 20λεπτο είχε πει στον αντίπαλό του “μην κουράζεσαι σήμερα θα χάσεις”, στο δεύτερο μέρος, το έριξε πάλι σε σέντρες, σε ασθενή μορφή κατοχής και σε μια αχρείαστη σύγχυση.
Ο Λεβαδειακός με μια αλλαγή, άλλαξε όλη την ταχύτητά του. Και έβαλε δύσκολα στους Πειραιώτες με το που ξεκίνησε το δεύτερο 45λεπτο. Είδαμε παίκτες του Ολυμπιακού να διστάζουν να σουτάρουν. Είδαμε να μην μπορούν να πιέσουν. Να προσπαθούν με ανορθόδοξο τρόπο να περάσουν την μπάλα στην περιοχή.
Καμία κίνηση στον χώρο και κανείς ποδοσφαιριστής πάνω στο χορτάρι να πάρει την ομάδα πάνω του. Να εμφανίσει την ικανότητα, να μεταφέρει την μπάλα, να κερδίσει κάτι και να παρασύρει και τους υπόλοιπους. Ο Ολυμπιακός ήταν σαν να …ψυχοπλακώθηκε μετά το 2- 2 αντί να έχει την αντίδραση του φαβορί γηπεδούχου που θα μπορούσε να “απαντήσει” σκληρά στο αουτσάιντερ που τόλμησε να πιστέψει σε κάτι θετικό.
Είναι εύκολο να πούμε “πίστεψαν ότι τελείωσε στο 2-0”, αλλά αυτή είναι η ατάκα που μπορεί να πει κάποιος και να κλείσει την συζήτηση χωρίς ανάλυση. Προσωπικά διαφωνώ. Διαφωνώ και με τον κόουτς που μίλησε περί ύπνου της ομάδας., στην τελική είναι δικό του θέμα να τους ξυπνήσει.
Αν μέσα στο “Καραϊσκάκης” αφήνεις ένα ματς στο 25′ τότε είναι και προσβλητικό. Δεν το πιστεύω. Ο Ολυμπιακός εμφάνισε ξανά Σεπτεμβριανά ελαττώματα , τα οποία απ’ ότι φαίνεται δεν έχουν φύγει. Γιατί μην ξεχνάμε πως δέκα μέρες πριν την διακοπή, το πράγμα είχε αρχίσει να ρολάρει, χάρη και στον ενθουσιασμό της παρουσίας των Μουζακίτη- Κωστούλα. Τα παιδιά αυτά όμως έπαψαν να είναι οι μικροί νεοεμφανιζόμενοι.
Πλέον είναι κανονικοί ποδοσφαιριστές και θα πρέπει οι πιο έμπειροι συμπαίκτες τους να τους βάλουν στην πραγματική ουσία του ποδοσφαίρου που πρέπει να παίζει αυτή η ομάδα. Γιατί η εκόνα του Ολυμπιακό μετά το 25ο λεπτό, δεν ήταν εικόνα Ολυμπιακού…
Δυο τσιμπήματα και Ζίνι!
Όποιος χαρακτηρίσει κάπως περίεργο το πρώτο μέρος αυτού του αγώνα, δεν θα έχει και άδικο. Οι Πειραιώτες θέλησαν να τελειώσουν την αναμέτρηση πριν καλά- καλά καταλάβει κάποιος ότι κάθισε να δει αγώνα. Η στόχευση ήταν σωστή, απλά ο σκοπός δεν είχε επιτευχθεί όταν όλοι πήγαν στα αποδυτήρια.
Η ομάδα βρήκε ένα πολύ γρήγορο γκολ και φρόντισε στο 20λεπτο να έχει χαρίσει… πρώιμες πληρωμές για να μιλήσω και με την στοιχηματική διάλεκτο. Το 1- 0 έγινε με έναν τρόπο που τον θέλει ο Μεντιλίμπαρ. Όλοι οι ποδοσφαιριστές στο μισό που αμυνόταν ο Λεβαδειακός, ο Κάρμο έβγαλε την μπάλα στην κίνηση του Βέλντε και ακολούθησαν δυο τσιμπήματα. Ένα από τον Νορβηγό και ένα από τον Τσικίνιο πριν πλασάρει τέλεια.
Η άμυνα των Βοιωτών δεν είχε προλάβει να μπει στο πνεύμα του ματς (το μόνιμο μαράζι όλων των προπονητών του αθλήματος) και έφαγε γκολ. Ακολούθησε το πέναλτι του αρνητικού Παπαδόπουλου (2- 0) αλλά εκεί ο συνεπώνυμός του και προπονητής του, τον έβγαλε για να βάλει τον Ζίνι.
Ο τελευταίος μπορεί να μην χωράει στο ρόστερ του Αλμέιδα αλλά για τον Λεβαδειακό που ως εκείνο το σημείο δεν ήξερε που πατάει και που βρίσκεται, είναι πολυτέλεια. Χάρη σε αυτόν ήρθε η μείωση του σκορ, αφού κέρδισε το πέναλτι από τον Ντόη ο οποίος έπαιξε αντί του Ρέτσου. Όμως, τα χειρότερα για τον Ολυμπιακό και τον Μεντιλίμπαρ θα έρχονταν στην συνέχεια…
Απειλή με… Ανδρούτσο!
Όλα λοιπόν έγιναν καλύτερα για την Λιβαδειά όταν άρχισε το δεύτερο μέρος. Ο Πεντρόζο έκανε σωστή ενέργεια και έβγαλε σούπερ σέντρα για τον άνθρωπο που έκανε το 2- 2, τον Γιαννιώτα. Ήταν δεδομένο, ότι ο Μεντιλίμπαρ θα έπρεπε να περάσει σε ένα… ηλεκτροσόκ για να ξυπνήσει την ομάδα του, που μετά το 25′ της αναμέτρησης τα ‘χε φορτώσει στον κόκορα.
Ο Βάσκος κόουτς εμφάνισε μετά από ενάμιση χρόνο τον Ανδρούτσο. Ο Ροντινέι τα ‘χε βρει μπαστούνια από τον Ζίνι και κάποια στιγμή ο Ολυμπιακός με σκορ 2- 2 έφτασε να παίζει με Κοστίνια- Ανδρούτσο και τον τελευταίο σε θέση εξτρέμ να προσπαθεί να απειλήσει. Είναι σίγουρο ότι οι “ερυθρόλευκοι” δεν περίμεναν την αντίδραση των αντιπάλων τους μετά το 2 -0, αλλά χρήζει και υπερανάλυσης στου Ρέντη, πως δεν μπόρεσαν οι ίδιοι να αντιδράσουν σωστά μετά την ισοφάριση του Λεβαδειακού.
Πέρα από την φυσιολογική διάθεση των φιλοξενούμενων να αμυνθούν, οι “ερυθρόλευκοι” δεν έδειξαν παλμό, δεν ανέβασαν μέτρα, δεν μπορούσαν να πιέσουν. Όσοι έπαιξαν στο πλάι δεν έδωσαν κάτι, με εξαίρεση την ασίστ του Βέλντε στο 2′ ! Το να περιμένεις να σε ξελασπώσει ο Ανδρούτσος δεν είναι και το πιο φυσιολογικό για ομάδα που έκανε μεταγραφές, που πήρε ποδοσφαιριστές και τους περισσότερους από αυτούς ακόμη τους περιμένει.
Τα υπόλοιπα τα έγραψα στον πρόλογο. Δικαιολογίες σε ένα Χ μέσα στο σπίτι σου, πάντα υπάρχουν. Όμως δεν είναι και σύνηθες για τον Ολυμπιακό, ομάδες όπως ο Λεβαδειακός (με όλο τον σεβασμό) να του γυρνάνε παιχνίδια… Είμαι σίγουρος ότι με την Μάλμε θα δούμε έναν πολύ πιο αποφασιστικό Ολυμπιακό, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την εικόνα της ομάδας στα 65 με 70 λεπτά αυτού του απογεύματος.
