Σε αντίθεση με τις περισσότερες αυτοκινητοβιομηχανίες, η Toyota έχει ακολουθήσει μια διαφορετική στρατηγική για την ηλεκτροκίνηση, επιμένοντας στα υβριδικά αυτοκίνητα, προσφέροντας αυτοκίνητα υδρογόνου και ηλεκτρικά.
Ο Gill Pratt, ο επικεφαλής επιστήμονας της Toyota, από το Νταβός όπου βρέθηκε για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, εξήγησε γιατί οι αυτοκινητοβιομηχανίες θα πρέπει να προσφέρουν αυτοκίνητα με διαφορετικής πηγές ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των υβριδικών και των αυτοκινήτων υδρογόνου.1Τα πάντα εξαρτώνται από τη διαθεσιμότητα του λιθίου, του ορυκτού που χρησιμοποιείται για τη κατασκευή των μπαταριών. Η Toyota εκτιμά πως ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας θα πληγεί σύντομα από έλλειψη λιθίου και άλλων ορυκτών που χρησιμοποιούνται για τη παραγωγή μπαταριών, καθώς αυξάνεται συνεχώς η ζήτηση εξαιτίας της αύξησης της παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων.
Έτσι ο Pratt λέει πως οι αυτοκινητοβιομηχανίες είναι προτιμότερο να κατασκευάσουν περισσότερα υβριδικά αυτοκίνητα, έναντι ηλεκτρικών, αφού τα πρώτα διαθέτουν μικρότερες μπαταρίες και θα έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στην παραγωγή CO2, από τη χρήση της ίδιας ποσότητας λιθίου για τη δημιουργία μικρότερου αριθμού αμιγώς ηλεκτρικών οχημάτων.2Ο Pratt έδωσε και ένα παράδειγμα, λέγοντας πως 100 αυτοκίνητα με κινητήρα εσωτερικής καύσης εκπέμπουν έκαστο 250 γραμμάρια CO2 ανά χιλιόμετρο. Αν διαθέτεις λίθιο για να φτιάξεις μια μπαταρία 100 kWh, θα μπορούσες να κατασκευάσεις ένα ηλεκτρικό με μια τέτοια μπαταρία που θα αντικαθιστούσε το ένα από τα 100 αυτοκίνητα με κινητήρα εσωτερική καύσης, αλλά ο μέσος όρος των εκπομπών CO2 θα μειώνοντας μόλις στα 248,5 γρ/χλμ. Αν από την άλλη μοίραζες αυτά τα 100 kWh μπαταρίας σε 90 υβριδικά μοντέλα, τότε οι μέσες εκπομπές CO2 θα μειώνονταν στα 205 γρ/χλμ.
Το παράδειγμα του Pratt είναι μια μικρής κλίμακας αναπαράσταση του τι περνάει αυτή τη στιγμή η αυτοκινητοβιομηχανία. Δεν υπάρχουν αρκετές πρώτες ύλες για όλα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα που οι κυβερνήσεις, οι πολιτικοί και οι ακτιβιστές θέλουν να δουν στους δρόμους το συντομότερο δυνατό. Η εξόρυξή τους δεν είναι εύκολη: τα ορυχεία χρειάζονται αρκετά χρόνια για να εγκριθούν και να αρχίσουν να παράγουν, ενώ έχουν επίσης επιπτώσεις στη φύση.
Ο Pratt είπε πως ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων χρειάζεται περίπου τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί, ενώ ένα ορυχείο απαιτεί 16 χρόνια για να αρχίσει να παράγει πρώτες ύλες.
Ο αγώνας για την απόκτηση περισσότερου λιθίου θα αυξήσει επίσης τις τιμές του, κάνοντας τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ακριβότερα. Η τωρινή προσφορά μπορεί να καλύψει μόνο το 1/3 της παγκόσμιας ζήτησης για λίθιο τουλάχιστον μέχρι το 2040, έτος που ξεπερνά κατά πολύ το έτος που έχουν ορίσει αρκετές αυτοκινητοβιομηχανίες ως προθεσμία ώστε να μετατραπούν σε αμιγώς ηλεκτρικές μάρκες.3Θα χρειαστούν έως και 384 νέα ορυχεία για να καλύψουν τη ζήτηση μπαταριών έως το 2035
Ο Pratt δικαίως υποστηρίζει ότι η πορεία προς την ουδετερότητα των εκπομπών άνθρακα θα πρέπει να ακολουθήσει άλλες κατευθύνσεις εάν ο στόχος είναι πραγματικά να συγκρατηθεί η κλιματική αλλαγή. Ο Pratt κατέληξε λέγοντας:
Υπάρχει μια κρίσιμη κατάσταση που πρόκειται να έρθει. Ο χρόνος θα δείξει πως η άποψη μας είναι στη πραγματικότητα η σωστή. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, θα υπάρχει μια ποικιλία κινητήρων που θα χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο.
Ο χρόνος είναι με το μέρος μας. Αυτές οι ελλείψεις, όχι μόνο υλικών μπαταριών, αλλά και υποδομών φόρτισης, θα καταστήσουν απολύτως σαφές ότι ένα μέγεθος δεν ταιριάζει σε όλα και ότι η καλύτερη απάντηση είναι στη πραγματικότητα ένας συνδυασμός διαφορετικών τύπων οχημάτων.
Ειδήσεις
ΠΗΓΗ
