Για την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής της στις φυλακές της Ουγγαρίας και για την επόμενη ημέρα μετά την εκλογή της στο Ευρωκοινοβούλιο, μίλησε η Ιλάρια Σάλις.
Η Ιταλίδα αντιφασίστρια δήλωσε: «Αν υπάρχει ένα μάθημα που θα έπρεπε να έχουμε διδαχθεί από την ευρωπαϊκή εμπειρία του 20ού αιώνα από τον εθνικισμό και τον ναζισμό, αυτό είναι ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήνουμε χώρο σε αυτές τις ιδεολογίες».
Η ίδια εξέφρασε την ευγνωμοσύνη προς τους ψηφοφόρους που της έδωσαν πίσω την ελευθερία της και δεσμεύτηκε να συνεχίσει να αγωνίζεται για τα δικαιώματα των κρατουμένων και κατά της ανόδου των νεοφασιστικών ομάδων στην Ευρώπη.
Η δασκάλα από τη Μόντσα είχε συλληφθεί σχεδόν έναν χρόνο νωρίτερα σε αντιδιαδήλωση σε νεοναζιστική συγκέντρωση στη Βουδαπέστη και κατηγορήθηκε για τρεις κατηγορίες απόπειρας επίθεσης και συμμετοχής σε ακροαριστερή οργάνωση – κατηγορίες που επισύρουν πιθανή ποινή φυλάκισης 11 ετών.
Οι κατηγορίες, τις οποίες αρνείται και για τις οποίες δεν έχουν προσκομιστεί αρκετά αποδεικτικά στοιχεία, δεν έχουν αποσυρθεί, ωστόσο της χορηγήθηκε ασυλία από την ποινική δίωξη μετά την εκλογή της ως ευρωβουλευτής με τη Συμμαχία των Πρασίνων και της Αριστεράς στην Ιταλία, η οποία κέρδισε το 6,8% των ψήφων στις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Επέστρεψε στη γενέτειρά της στις 17 Ιουνίου, στα 40ά γενέθλιά της.
«Σκέφτηκα πολλά πιθανά αποτελέσματα, αλλά αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα ξεπέρασε τη φαντασία μου», δήλωσε στον Guardian στην πρώτη της συνέντευξη σε έντυπο εκτός Ιταλίας.
«Πιστεύω ότι πολλοί από αυτούς που με ψήφισαν το έκαναν επειδή ανησυχούν ειλικρινά για την προέλαση της ακροδεξιάς και εν μέρει ήθελαν να το εκφράσουν υποστηρίζοντας έναν υποψήφιο ανοιχτά αντιφασίστα», πρόσθεσε.
Πάντως, η ίδια προειδοποίησε ότι η υπόθεσή της δεν έχει τελειώσει. «Στην πραγματικότητα, ήλπιζα ότι όλα θα τελείωναν πολύ νωρίτερα. Για να είμαι ακριβής, είναι ακόμη πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για μία έκβαση, διότι η δίκη έχει ανασταλεί μόνο για τη διάρκεια της θητείας της ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δηλαδή για πέντε χρόνια. Επιπλέον, οι ουγγρικές Αρχές θα μπορούσαν να ζητήσουν την ανάκληση της ασυλίας», σημείωσε.
Η Σάλις πέρασε 15 μήνες σε προδικαστική κράτηση, σε μια φυλακή που, όπως είχε καταγγείλει ήταν γεμάτη αρουραίους και έντομα, δεν της επιτρεπόταν να πλένεται για μέρες και αντιμετώπιζε έλλειψη επείγουσας ιατρικής περίθαλψης. Τον Μάιο αφέθηκε ελεύθερη σε κατ’ οίκον περιορισμό καθώς ξεκινούσε η δίκη της.
Έγινε μια φιγούρα μίσους για τους ακροδεξιούς εξτρεμιστές, με κάποιους να ζωγραφίζουν έναν τοίχο στη Βουδαπέστη, ο οποίος απεικονίζει το θάνατό της με απαγχονισμό, ενώ άλλοι στο Telegram λένε ότι θέλουν να τη βάλουν σε αναπηρικό καροτσάκι.
Ενθυμούμενη την περίοδο της κράτησής της είπε: «Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος, φυσικά, μια εμπειρία που με έθεσε σε δοκιμασία και δεν έχω συνέλθει πλήρως ακόμη. Το ενδεχόμενο μιας τόσο μεγάλης ποινής, εντελώς δυσανάλογης με τις κατηγορίες, με τρόμαξε και με τρομάζει ακόμα πολύ. Θυμάμαι ότι όταν οι γονείς μου ήρθαν να με επισκεφθούν, αναρωτήθηκαν αν θα είναι ακόμα ζωντανοί μετά από 10 χρόνια».
«Αν υπάρχει μια θετική πτυχή, ωστόσο, είναι ότι βρήκα μέσα μου μεγάλη δύναμη που μου επέτρεψε να επιβιώσω στις πιο σκοτεινές στιγμές. Μια δύναμη που τρεφόταν διαρκώς από την αλληλεγγύη που ένιωθα ότι υπήρχε και αναπτυσσόταν έξω από αυτούς τους τοίχους», κατέληξε.
