Ελληνικός κινηματογράφος: Kάθε πόλη και χωριό είχαν την προξενήτρα τους… ακόμη και στο σινεμά.
Ελληνικός κινηματογράφος:Ο ελληνικός κινηματογράφος αποτύπωνε με τον πιο σωστό τρόπο τα ήθη και τα έθιμα της ελληνικής κοινωνίας. Από αυτά δεν θα μπορούσε να λείψει το έθιμο του γάμου και του προξενιού. Μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα, ο γάμος από προξενιό ήταν ένα πολύ συχνό φαινόμενο και φυσικά κάθε πόλη και χωριό είχε την προξενήτρα του. Ακόμα και στο σινεμά, προξενήτρες υπήρξαν πολλές, με την Γεωργία Βασιλειάδου και την Μαρίκα Νέζερ να κρατούν τα σκήπτρα. Δείτε τις αγαπημένες προξενήτρες του ελληνικού κινηματογράφου που άφησαν ιστορία.
Μαρίκα Νέζερ («Ο Μπακαλόγατος», 1963)
Ο επίσημος τίτλος ήταν «Της Κακομοίρας». Στις καρδιές του κόσμου, όμως, έμεινε ως ο «Μπακαλόγατος», χάρη στο θρυλικό Ζήκο που ενσάρκωσε ο Κώστας Χατζηχρήστος. Ο αφελής «μπακαλόγατος» μπορεί ως πρωταγωνιστής να έκλεψε την παράσταση, όμως εξίσου χαρακτηριστικός ήταν κι ο ρόλος της Μαρίκας Νέζερ. Η κυρά-Δέσποινα ήταν η κουτσομπόλα προξενήτρα της γειτονιάς που προσπαθούσε να παντρέψει τον «μεγαλομπακάλη» κυρ Παντελή με τη νεαρή και όμορφη Λίτσα. Με αρκετή δόση χιούμορ, η ταινία σκιαγραφεί την πραγματικότητα που επικρατούσε στην ελληνική κοινωνία, ιδίως στην επαρχία.
Γεωργία Βασιλειάδου («Η Προξενήτρα», 1966)
Η «μεγάλη κυρία της ελληνικής κωμωδίας» υπήρξε ίσως η διασημότερη προξενήτρα της μεγάλης οθόνης. Το 1966 η Γεωργία Βασιλειάδου υποδύθηκε μια γεροντοκόρη που αναλαμβάνει την «αποστολή» να παντρέψει όλους τους γείτονες και γνωστούς της. Η κουτσομπόλα, αλλά καλόκαρδη, γυναίκα γνωρίζει τα πάντα για την καθημερινότητά τους, τα βάσανα, τους καημούς και τις ιδιοτροπίες τους. Έτσι, επιχειρεί να τους ταιριάξει μεταξύ τους και να τους αποκαταστήσει. Η ταινία είναι μία ακόμη κωμική ματιά στο έθιμο του προξενιού. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή δεν αποτελεί την πρώτη απόπειρα της Βασιλειάδου να μπει στο ρόλο της προξενήτρας. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, πριν ο «Μπακαλόγατος» γίνει ταινία, είχε ανέβει στο θέατρο χωρίς μεγάλη επιτυχία. Η πρώτη κυρά-Δέσποινα ήταν η Γεωργία Βασιλειάδου, ενώ Ζήκος παρέμενε ο Κώστας Χατζηχρήστος. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Χατζηχρήστος αποφάσισε να μεταφέρει το έργο στη μεγάλη οθόνη. Ο ίδιος κράτησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όμως στο πλάι του ως προξενήτρα βρισκόταν πλέον η Μαρίκα Νέζερ.
Μήτση Κωνσταντάρα («Η Νεράιδα και το Παλικάρι», 1969)
Μία από τις χαρακτηριστικότερες σκηνές της ταινίας «Η Νεράιδα και το Παλικάρι» είναι το επίσημο «κανόνισμα» του γάμου του Μανούσου και της Λενιώς. Η Μήτση Κωσταντάρα, ως κυρά-Μερόπη, είναι αυτή που έφερε σε επαφή τις δύο οικογένειες και δρομολόγησε το ταίριασμα. Είναι μία ακόμα περίπτωση που μέσα από την κωμωδία, φωτίζεται η πραγματικότητα. Προέχει να ταιριάζουν οι περιουσίες κι όχι το ζευγάρι. Στην κωμική σκηνή της ταινίας, οι οικογένειες των μελλόνυμφων έχουν μαζευτεί στο τραπέζι μαζί με έναν συμβολαιογράφο και κανονίζουν τις λεπτομέρειες και τα διαδικαστικά της προίκας.
: mixanitouxronou
