Οι προεκτάσεις της επανεκλογής Μακρόν για τη Γαλλία και την Ευρώπη, το ζήτημα της ενεργειακής κρίσης για τη Γηραιά Ήπειρο, οι τάσεις στην παγκόσμια οικονομία, οι κινήσεις της Τουρκίας και οι πολιτικές εξελίξεις σε Πακιστάν και Αυστραλία περιλαμβάνονται στο Δελτίο Διεθνών & Ευρωπαϊκών Εξελίξεων #5 που θα δημοσιευθεί αύριο από το Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ.
Η νίκη του Εμανουέλ Μακρόν στις γαλλικές προεδρικές εκλογές έγινε δεκτή με αναστεναγμούς ανακούφισης από μια Ευρώπη που αναζητά απεγνωσμένα συνοχή, ενότητα και μια κάποια ηγεσία στην πιο δύσκολη συγκυρία της νεότερης ιστορίας της. Δυστυχώς για αυτήν, είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα τη βρει στο πρόσωπο του επανεκλεγέντα Γάλλου προέδρου, ενώ την ίδια ώρα οι βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, με την κάθοδο ενός ευρύτατου αριστερού συνασπισμού δίνουν προοπτικές αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού στη Γαλλία.
Την ίδια ώρα, ενώ μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Ευρώπη αναζητεί ενεργειακή διέξοδο, προσπαθώντας να υπερβεί τις ενεργειακές εξαρτήσεις της από τη Ρωσία, με την αναζήτηση εναλλακτικών προς το παρόν να διαφαίνεται αρκετά δύσκολο εγχείρημα.
Οι διαδοχικές κρίσεις που βιώνει ο πλανήτης αναμφίβολα διαμορφώνουν ιστορικές συνθήκες που συντελούν σε βαθιές αλλαγές σε οικονομικό και (γεω)πολιτικό επίπεδο. H πανδημία και η διαχείρισή της τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και επίπεδο κρατών άνοιξε εκ νέου τη συζήτηση για το εάν όντως ο πλανήτης οδεύει προς μια αλλαγή οικονομικού παραδείγματος, θέτοντας ακόμη πιο επιτακτικά το ερώτημα περί της επιβίωσης του νεοφιλελευθερισμού.
Ταυτόχρονα, ο ανταγωνισμός ΗΠΑ – Κίνας, εγκαινιάζει μια περίοδο αμφισβήτησης των υφιστάμενων παγκόσμιων συσχετισμών ισχύος και φέρνει στο προσκήνιο σενάρια αποσύνδεσης των οικονομιών της Δύσης και της ασιατικής υπερδύναμης. Η τάση των «περιφερειοποίησεων» οικονομικού, εμπορικού και στρατιωτικού επιπέδου μοιάζει να είναι η απάντηση σε αυτό το σενάριο, προς την κατεύθυνση της διατήρησης της πολυμέρειας στο διεθνές σύστημα.
Στην Τουρκία, η στάση Ερντογάν με παράλληλη διαλλακτική πολιτική στο εξωτερικό για τη δημιουργία συγκυριακών ισορροπιών δυνάμεων και ταυτόχρονα καταστολή/καταπίεση της κοινωνίας των πολιτών στο εσωτερικό, μπορεί να φαίνεται αντιφατική, αλλά δεν είναι, αφού στοχεύει στην πολιτική του επιβίωση και στην αναπαραγωγή της κρατικής του εξουσίας.
Λίγο πιο ανατολικά, στο Πακιστάν, η μακροχρόνια και ολοένα και εντεινόμενη οικονομική κρίση, σε συνδυασμό με την τωρινή πολιτική κρίση μεταξύ της ηγεσίας, της αντιπολίτευσης και του στρατού έχουν οδηγήσει τη χώρα σε μια κατάσταση σοβαρής εσωτερικής αστάθειας. Στην υφιστάμενη συγκυρία σοβαρά επίδικα αποτελούν το πώς θα επηρεάσει η κατάσταση αυτή τις περιφερειακές σχέσεις του Πακιστάν καθώς και το ποιες θα είναι συνέπειες για τον ίδιο το λαό της χώρας.
Τέλος, οι βουλευτικές εκλογές της Αυστραλίας στις 21 Μαΐου φαντάζουν πολύ μακρινές για τα ευρωπαϊκά δεδομένα στην παρούσα φάση, λόγω του πολέμου (και όχι μόνο), ωστόσο τα διακυβεύματά τους δεν περιορίζονται μόνο εντός της Αυστραλίας αλλά έχουν προεκτάσεις στο ευρύτερο, διεθνές ακροατήριο.
* Το Δελτίο με όλες τις αναλύσεις θα δημοσιευθεί αύριο στην ιστοσελίδα του ΕΝΑ, www.enainstitute.org
