Του Αντώνη Τσιμπλάκη[email protected]
Κάθετη αύξηση κατέγραψε ο όγκος των συναλλαγών ναυτιλιακών παραγώγων (FFA’s) στην αγορά ξηρού φορτίου το 2021. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Baltic Exchange, την περσινή χρονιά πραγματοποιήθηκαν 2,524 εκατ. συναλλαγές, αυξημένες κατά 61% σε σχέση με το 2020. Το συμβόλαιο με τις περισσότερες συναλλαγές, με βάση την αξιολόγηση του Baltic, έγινε για το panamax timecharter (PTC), που αφορούσε περίπου τις μισές από τις πράξεις (1,2 εκατ.). Επίσης οι συναλλαγές δικαιωμάτων προαίρεσης έφθασαν πέρυσι στο ιστορικό υψηλό όλων των εποχών των 409.255, σημειώνοντας αύξηση 25% σε σχέση με το 2020.
Κάθετη αύξηση κατέγραψε ο όγκος των συναλλαγών ναυτιλιακών παραγώγων (FFA’s) στην αγορά ξηρού φορτίου το 2021. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Baltic Exchange, την περσινή χρονιά πραγματοποιήθηκαν 2,524 εκατ. συναλλαγές, αυξημένες κατά 61% σε σχέση με το 2020. Το συμβόλαιο με τις περισσότερες συναλλαγές, με βάση την αξιολόγηση του Baltic, έγινε για το panamax timecharter (PTC), που αφορούσε περίπου τις μισές από τις πράξεις (1,2 εκατ.). Επίσης οι συναλλαγές δικαιωμάτων προαίρεσης έφθασαν πέρυσι στο ιστορικό υψηλό όλων των εποχών των 409.255, σημειώνοντας αύξηση 25% σε σχέση με το 2020.
Σημειώνεται ότι τα ναυτιλιακά παράγωγα χρησιμοποιούνται κυρίως για να μειώσουν το ρίσκο στις αγορές. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Baltic Exchange, για τα capes το β’ τρίμηνο του έτους είναι στα 21.000 δολάρια την ημέρα, ενώ για το γ’ τρίμηνο στα 27.000 δολάρια την ημέρα και για όλη τη χρονιά στα 22.458 δολάρια.
Όσον αφορά τα Panamax, το β’ τρίμηνο του έτους είναι στα 24.186 δολάρια, το γ’ τρίμηνο στα 22.336 και συνολικά στα 22.636 δολάρια την ημέρα. Παράλληλα, για τα supramax οι αντίστοιχες τιμές έχουν διαμορφωθεί στα 22.750 δολάρια την ημέρα, 21.250 δολάρια την ημέρα και 21.300 δολάρια την ημέρα αντίστοιχα.
Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με το κλείσιμο της Δευτέρας, ο BCI timecharter average ήταν στα 21.181 δολάρια την ημέρα, ο BPI timecharter average στα 25.645 δολάρια και ο BSI στα 22.013 δολάρια την ημέρα.
«Κεραυνός εν αιθρία»
Καθοριστικός παράγοντας των τελευταίων ημερών για το χύδην ξηρό φορτίο ήταν η απόφαση της ινδονησιακής κυβέρνησης να σταματήσει τις εξαγωγές άνθρακα, ως απαραίτητο μέτρο για τον ανεφοδιασμό των εγχώριων αποθεμάτων, καθώς το stock των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής ήταν εξαιρετικά χαμηλό. Όπως επισημαίνει η Xclusiv Shipbrokers, η απόφαση αυτή έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στην αγορά.
Η Ινδονησία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς άνθρακα στον κόσμο, με περίπου 400 εκατομμύρια τόνους το 2021, κυρίως προς την Κίνα, την Ινδία, την Ιαπωνία, τη Μαλαισία και τη Νότια Κορέα, και η μεταφορά ινδονησιακού άνθρακα αντιπροσώπευε περισσότερο από 11% της αγοράς για τα panamax όσο και για τα supramax.
Η κυβέρνηση της Ινδονησίας είχε απαγορεύσει ακόμα και στα bulk carriers που ήταν φορτωμένα με άνθρακα να αποπλεύσουν. Μια απαγόρευση που άρθηκε τελικά, ενώ χθεσινό δημοσίευμα του Reuters αναφέρει ότι οι Αρχές της χώρας ενδέχεται να προβούν σε ανακοινώσεις σε σχέση με την απαγόρευση των εξαγωγών κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Όπως επισημαίνεται από την Xclusiv, τις πρώτες ημέρες του νέους έτους είχαμε μια μεγάλη αύξηση των τιμών του άνθρακα. Εκτινάχθηκε από τα 157,5 δολάρια ο τόνος στις 3 Ιανουαρίου σε 203 δολάρια ο τόνος στις 10 Ιανουαρίου, που είναι και το υψηλότερο επίπεδο των 10 τελευταίων εβδομάδων.
Επαρκή αποθέματα
Οι ινδονησιακές αρχές, μετά το «πάγωμα» που προκάλεσαν στην αγορά, δήλωσαν ότι τα αποθέματα άνθρακα είναι πλέον επαρκή, αλλά η απαγόρευση εξαγωγών δεν έχει ακόμη αρθεί, παρά τη συμφωνία στη συνάντηση μεταξύ της κυβέρνησης της Ινδονησίας και του τομέα εξόρυξης άνθρακα σχετικά με τη νέα πολιτική της χώρας για τις πωλήσεις άνθρακα. Μόνο σε μια επιλεγμένη ομάδα 25 παραγωγών άνθρακα επετράπη να συνεχίσουν τις εξαγωγές τους.
Εάν οι Αρχές της Ινδονησίας δεν άρουν πλήρως την απαγόρευση εξαγωγής άνθρακα σύντομα, Κίνα, Ινδία και Ιαπωνία θα αναζητήσουν εναλλακτικές πηγές για να προμηθευτούν άνθρακα. Ακόμα κι αν η Κίνα μπορεί να καλύψει ένα μέρος μέσω της εγχώριας παραγωγής, σημειώνει η Xclusiv, οι άλλες χώρες θα στραφούν ενδεχομένως σε εισαγωγές από την Αυστραλία, τη Ν. Αφρική και τις ΗΠΑ για να ικανοποιήσουν τη ζήτησή τους.
Αυτή η στροφή προς εισαγωγές από άλλες χώρες εκτός της Ινδονησίας ενδέχεται να έχει θετική επίδραση στην αγορά χύδην φορτίου, καθώς θα έχουμε περισσότερα τονομίλια, ενώ ταυτόχρονα ένας σημαντικός αριθμός πλοίων θα εξακολουθεί να είναι σε αδράνεια στα λιμάνια της Ινδονησίας, καθιστώντας τον εφοδιασμό των πλοίων πιο περιορισμένο.
