Το μέλλον της εργασίας ήταν στο επίκεντρο της Διάσκεψης Κορυφής για την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Και ενώ στον ελληνικό και διεθνή Τύπο αναδείχθηκαν κυρίως ευρήματα έρευνας που παρουσιάστηκαν στη διάρκεια της Διάσκεψης και αναφέρονται στον πιθανό εκτοπισμό 83 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας λόγω τεχνολογίας μέχρι το 2027, στις κλειστές συζητήσεις που ακολούθησαν μεταξύ ειδικών και κυβερνητικών αξιωματούχων, στις οποίες συμμετείχα, αναδείχθηκε μια άλλη παράμετρος: η Οικονομία της Φροντίδας.
Η οικονομία της φροντίδας – που συνδέεται με το κοινωνικό κράτος και αφορά τη φροντίδα ηλικιωμένων, την προσχολική εκπαίδευση και την παιδική φροντίδα, τη μακροχρόνια περίθαλψη – είναι κομβική. Η αυξανόμενη ζήτηση για υπηρεσίες φροντίδας λόγω της γήρανσης και της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού θα δημιουργήσει 300 εκατομμύρια θέσεις εργασίας έως το 2035 (εκτιμήσεις Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας). Σιγκαπούρη, Ινδονησία, Καναδάς, αλλά και Κίνα, η οποία έχει να διαχειριστεί έναν πληθυσμό που φθίνει και γηράσκει, προετοιμάζουν το εργατικό δυναμικό μέσω κατάλληλων προγραμμάτων διά βίου εκπαίδευσης και συμπράξεων δεξιοτήτων μεταξύ παρόχων φροντίδας, κοινωνικών εταίρων και παρόχων εκπαίδευσης/κατάρτισης. Παράλληλα, πιλοτικό πρόγραμμα που εφαρμόστηκε στη Βρετανία αποκαλύπτει ότι οι άνδρες δαπανούν 27% περισσότερο χρόνο για τη φροντίδα των παιδιών όταν εργάζονται 4ήμερο αντί 5νθημέρου, διευκολύνοντας τη συμμετοχή των μητέρων στην αγορά εργασίας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
